Chapter 129: Li Clan Patriarch!It w

Chapter 129: Li Clan Patriarch!

It was impossible to see clearly just how many of the green tentacles shot forth. They were fast, and within the blink of an eye were nearly one hundred meters away from Meng Hao. It seemed as if they would cross the space in an instant. But just then, the mastiff let out a roar and flew up.

Its fifteen-meter-long frame flickered as it shot to defend Meng Hao. A booming sound began to ring out, louder than the thunder, shaking the entire world. A blood-colored glow emanated out from the mastiff, slamming into the incoming tentacles. A shaking boom filled the air, which lasted for the space of about ten breaths. Then, one by one, the tentacles disintegrated into a green mist, which spread all about.

The mastiff appeared tired, but it looked down and let out a roar nonetheless. It moved to the side, and Meng Hao emerged unscathed. He pet the mastiff’s head, then continued on toward the ancient temple.

They shot forward at high speed, man and dog together.

When they were about six hundred meters from the temple, the green mist created by the disintegration of the tentacles suddenly started moving. It began to coagulate, and then, in the blink of an eye, transformed into a gigantic mist sphere, directly in Meng Hao’s path.

The mist roiled, emitting a rumbling sound as it gradually formed into the shape of a head. It was green colored and illusory, with glowing eyes. It opened its mouth, and more mist poured out. This mist was filled with mist horses, which flew in a beeline toward Meng Hao and the mastiff.

As they approached, Meng Hao’s eyes narrowed. He lifted his right hand and waved it in a gesture that only he could recognize as some type of sealing incantation. Then, he pushed his hand down onto the mastiff.

When the seal mark dropped onto the mastiff, a crimson glow began to emanate out. It contained an icy coldness that froze everything it touched! The flying mist horses were instantly sealed up!

The arms below, the faces, the sludge, everything was frozen.

If he didn’t acquire the Legacy, then Meng Hao shouldn’t be able to use this technique outside of this world, because he wouldn’t have the Blood Divinity with him. But having received the Legacy of the Eighth Demon Sealing Hex, he was familiar with sealing techniques. This new technique was relatively powerful, and Meng Hao had the feeling that with sufficient research, he could probably use it even without the Blood Divinity, were he at the proper level.

As the crimson glow swept out, sealing everything, Meng Hao continued to shoot forward. Avoiding the gigantic head, he and the mastiff sped on toward the ancient temple.

Just as it seemed they would be able to approach it successfully, an imminent sense of life-and-death danger rose up from within Meng Hao. Suddenly, the mastiff, its body trembling, grabbed his clothes in its mouth and pulled him back.

A boom resounded out as a massive sword blade nearly three meters thick, swung down right in front of Meng Hao. It stabbed into the ground, sending out massive tremors. A massive fissure spread out; at the same time, the ice seal began to split up. In an instant, everything had returned to its normal state.

The massive sword, which moments ago had been floating in mid-air, was being held by the statue which stood outside the temple.

Its descending attack had caused Meng Hao to cough up a mouthful of blood. His face was pale as the mastiff dragged him back. As they retreated, the gigantic statue suddenly seemed to come to life. It slowly lowered its head, and its gaze fell upon Meng Hao. A difficult to describe pressure suddenly enveloped him, filling him with icy cold. It was as if the thing’s gaze could see the deepest secrets within him.

As this happened, the arms in the ooze no longer stretched out. Instead, they slowly sucked back into the sludge, as if the statue filled them with dread. The green mist head floating in the air lowered its gaze, seemingly paying respects to the statue.

The thunder and lightning in the sky, however, grew more intense. They focused on the statue, crashing onto its surface, as if the Heavens wanted the statue to crumble.

Next to Meng Hao, the mastiff trembled and stretched out prone, as if the statue’s existence was a force that could not be resisted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 129: Li แคลนพระก็เข้าไปถ่ายอย่างชัดเจนเพียงจำนวนหนวดสีเขียวไว้ พวกเขาได้อย่างรวดเร็ว และภายในพริบตาได้เกือบหนึ่งร้อยเมตรจากเฮาเมง ดูเหมือนว่า พวกเขาจะข้ามพื้นที่ในทันที แต่แล้ว กาแฟที่ให้ออกเป็นเสียงคำราม และบินขึ้นสิบห้าเมตรยาวโครงกรอบ flickered มันยิงเพื่อปกป้องเมงเฮา เสียงเฟื่องฟูเริ่มแหวน ดังกว่าฟ้า เขย่าโลก เรืองแสงสีเลือดเล็ดลอดออกมาจากกาแฟ มัดเป็นหนวดขาออก บูมสั่นแบบเติมอากาศ ซึ่งกินเวลาสำหรับพื้นที่ของลมหายใจประมาณสิบ จากนั้น หนึ่ง หนวดชำรุดทรุดโทรมเข้าไปในหมอกสีเขียว ซึ่งกระจายทั้งหมดเกี่ยวกับกาแฟที่ปรากฏเหนื่อย แต่มันมองลงไป และให้ออกเป็นเสียงคำรามกระนั้น มันย้ายไปด้านข้าง และเมงเฮาโผล่ออกมาปราศจากอันตราย เขาสัตว์เลี้ยงหัวของกาแฟ แล้วต่อบนไปทางวัดโบราณพวกเขายิงไปข้างหน้า ด้วยความเร็วสูง คน และสุนัขด้วยกันเมื่อประมาณหกร้อยเมตรจากวัด ละอองสีเขียวที่สร้างขึ้น โดยการสลายตัวของหนวดก็เริ่มเคลื่อนไหว มันเริ่มแข็งตัว แล้ว ในพริบตา กลายเป็นทรงกลมขนาดใหญ่หมอก โดยตรงในเส้นทางเมงเฮาทะเลหมอก roiled เปล่งเสียงร้อง ตามมันค่อย ๆ เกิดขึ้นเป็นรูปร่างของหัว สีเขียวสี และ จริง กับดวงตาได้ มันเปิดปาก และหมอกเพิ่มเติมเทออกมา หมอกนี้ก็เต็มไป ด้วยหมอกม้า ซึ่งบินในเดินตรงไปทางเมงเฮาและกาแฟขณะที่พวกเขาเข้า ตาเมงเฮา narrowed เขายกมือขวาของเขา และโบกในท่าทางที่เพียงเขาสามารถจดจำเป็นบางชนิดปิดผนึกปลุกเสก จากนั้น เขาผลักมือของเขาลงบนกาแฟเมื่อเครื่องหมายตราลดลงบนกาแฟ การเรืองแสงเข้มเริ่มโชยมาออก มันอยู่ที่ความหนาวเย็นเป็นน้ำแข็งที่แช่แข็งทุกอย่างที่มันสัมผัส ม้าหมอกบินได้รับการผนึกขึ้นทันทีแขนด้านล่าง ใบหน้า ตะกอน ทุกอย่างที่ถูกแช่แข็งถ้าเขาไม่ได้รับมรดก แล้วเมงเฮาจะไม่สามารถใช้เทคนิคนี้นอกโลกนี้ เพราะเขาจะไม่มีเทพเลือดกับเขา แต่ได้รับมรดกของหกเหลี่ยมปิดผนึกปีศาจแปด เขาก็คุ้นเคยกับเทคนิคการปิดผนึก เทคนิคใหม่นี้ค่อนข้างมีประสิทธิภาพ และเมงเฮามีความรู้สึกว่า มีงานวิจัยเพียงพอ เขาอาจอาจใช้แม้จะไม่ มีเทพเลือด เขาในระดับที่เหมาะสมเป็นเรืองแสงเข้มกวาดออก ปิดผนึกทุกอย่าง เฮาเมงยังคงยิงไปข้างหน้า หลีกเลี่ยงหัวยักษ์ เขาและกาแฟเร่งความเร็วบนไปทางวัดโบราณเหมือนดูเหมือนว่าพวกเขาจะสามารถเข้าใกล้เสร็จเรียบร้อย ความรู้สึกที่ชัดเจนของอันตราย life-and-death ลุกขึ้นจากภายในเฮาเมง ทันใดนั้น กาแฟ ร่างกายสั่น คว้าเสื้อผ้าของเขาในปากของเขา และดึงเขากลับA boom resounded out as a massive sword blade nearly three meters thick, swung down right in front of Meng Hao. It stabbed into the ground, sending out massive tremors. A massive fissure spread out; at the same time, the ice seal began to split up. In an instant, everything had returned to its normal state.The massive sword, which moments ago had been floating in mid-air, was being held by the statue which stood outside the temple.Its descending attack had caused Meng Hao to cough up a mouthful of blood. His face was pale as the mastiff dragged him back. As they retreated, the gigantic statue suddenly seemed to come to life. It slowly lowered its head, and its gaze fell upon Meng Hao. A difficult to describe pressure suddenly enveloped him, filling him with icy cold. It was as if the thing’s gaze could see the deepest secrets within him.As this happened, the arms in the ooze no longer stretched out. Instead, they slowly sucked back into the sludge, as if the statue filled them with dread. The green mist head floating in the air lowered its gaze, seemingly paying respects to the statue.The thunder and lightning in the sky, however, grew more intense. They focused on the statue, crashing onto its surface, as if the Heavens wanted the statue to crumble.Next to Meng Hao, the mastiff trembled and stretched out prone, as if the statue’s existence was a force that could not be resisted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 129: หลี่แซ่สังฆราชมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นได้อย่างชัดเจนเพียงวิธีการหลายของหนวดสีเขียวยิงออกมา พวกเขาได้อย่างรวดเร็วและภายในพริบตาอยู่ห่างจากเม้งเฮาเกือบหนึ่งร้อยเมตร มันดูเหมือนว่าพวกเขาจะข้ามพื้นที่ในทันที แต่เพียงแค่นั้น Mastiff ให้ออกแผดเสียงและบินขึ้น. กรอบสิบห้าเมตรยาวมัน flickered ขณะที่มันยิงเพื่อปกป้องเม้งเฮา เสียงดังสนั่นเริ่มแหวนออกมาดังกว่าฟ้าร้องเขย่าโลกทั้งโลก เรืองแสงสีเลือดเล็ดลอดออกมาจากสุนัขพันธุ์หนึ่งที่พุ่งเข้าใส่หนวดเข้ามา บูมสั่นที่เต็มไปด้วยอากาศซึ่งกินเวลานานพื้นที่ประมาณสิบลมหายใจ จากนั้นหนึ่งโดยหนึ่งหนวดชำรุดทรุดโทรมเป็นหมอกสีเขียวซึ่งแพร่กระจายข้อมูลเกี่ยวกับ. สุนัขพันธุ์หนึ่งปรากฏเหนื่อย แต่มันมองลงไปและปล่อยให้ออกมาแผดเสียงกระนั้น มันย้ายไปอยู่ด้านข้างและเม้งเฮาโผล่ออกมาได้รับบาดเจ็บ เขาสัตว์หัว Mastiff ที่แล้วต่อไปยังวัดโบราณ. พวกเขายิงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุนัขและมนุษย์ด้วยกัน. เมื่อพวกเขามาจากวัดประมาณหกร้อยเมตรหมอกสีเขียวที่สร้างขึ้นโดยการสลายตัวของหนวดก็เริ่มเคลื่อน . มันเริ่มจะแข็งตัวและจากนั้นในพริบตากลายเป็นทรงกลมขนาดยักษ์หมอกโดยตรงในเส้นทางของเม้งเฮา. หมอก roiled เปล่งเสียงดังก้องในขณะที่มันค่อยๆก่อตัวเป็นรูปร่างของหัวที่ มันเป็นสีเขียวและเหลวไหลด้วยดวงตาที่เร่าร้อน มันอ้าปากและหมอกมากขึ้นเทออก มีหมอกบางในนี้ก็เต็มไปด้วยหมอกม้าซึ่งบินในเส้นตรงไปยังเม้ง Hao และสุนัขพันธุ์ได้. ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามาใกล้ตาเม้งเฮาส์ลดลง เขายกมือขวาของเขาและแกว่งไปแกว่งมาในท่าทางที่เดียวที่เขาสามารถรับรู้เป็นประเภทของการปิดผนึกคาถาบาง จากนั้นเขาผลักมือของเขาลงบน Mastiff ได้. เมื่อเครื่องหมายตราประทับลงบน Mastiff ที่เรืองแสงสีแดงเข้มเริ่มที่จะออกมาจาก มันบรรจุเย็นน้ำแข็งที่แช่แข็งทุกอย่างที่มันสัมผัส! บินม้าหมอกถูกปิดผนึกทันทีขึ้น! แขนด้านล่างใบหน้าตะกอนทุกอย่างถูกแช่แข็ง. ถ้าเขาไม่ได้รับมรดกแล้วเม้ง Hao ไม่ควรจะสามารถใช้เทคนิคนี้นอกจากโลกนี้เพราะ เขาจะได้ไม่ต้องเทพเลือดกับเขา แต่ที่ได้รับมรดกของแปดปีศาจซีล Hex เขาก็คุ้นเคยกับเทคนิคการปิดผนึก เทคนิคใหม่นี้ค่อนข้างมีประสิทธิภาพและเม้งเฮามีความรู้สึกว่ากับการวิจัยเพียงพอเขาอาจจะสามารถใช้มันได้โดยไม่ต้องศักดิ์เลือดเป็นเขาในระดับที่เหมาะสม. ในฐานะที่เรืองแสงสีแดงเข้มกวาดออกปิดผนึกทุกอย่างเม้งเฮายังคง ยิงไปข้างหน้า หลีกเลี่ยงหัวขนาดใหญ่และเขา Mastiff เร่งบนไปทางวัดโบราณ. เช่นเดียวกับที่มันดูเหมือนพวกเขาจะสามารถที่จะเข้าใกล้มันประสบความสำเร็จ, ความรู้สึกที่ใกล้เข้ามาถึงอันตรายต่อชีวิตและความตายลุกขึ้นจากภายในเม้งเฮา ทันใดนั้น Mastiff สั่นร่างกายคว้าเสื้อผ้าของเขาในปากของมันและดึงเขากลับมา. บูมดังก้องออกเป็นใบมีดดาบขนาดใหญ่เกือบสามเมตรหนาเหวี่ยงลงตรงหน้าของเม้งเฮา มันแทงลงไปที่พื้นส่งแรงสั่นสะเทือนขนาดใหญ่ รอยแยกขนาดใหญ่กระจายออก; ในเวลาเดียวกันประทับตราน้ำแข็งเริ่มที่จะแยก ในทันทีทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพปกติ. ดาบขนาดใหญ่ซึ่งช่วงเวลาที่ผ่านมาได้รับการลอยอยู่กลางอากาศได้ถูกจัดขึ้นโดยรูปปั้นที่ยืนอยู่นอกพระวิหาร. โจมตี Descending มันได้ก่อให้เกิดเม้งเฮาไอขึ้น คำหนึ่งของเลือด ใบหน้าของเขาซีดเป็นสุนัขพันธุ์หนึ่งลากเขากลับมา ขณะที่พวกเขาถอยรูปปั้นขนาดยักษ์จู่ ๆ ก็ดูเหมือนจะเข้ามาในชีวิต มันช้าลดลงหัวของมันและสายตาของมันลดลงเมื่อเม้งเฮา ยากที่จะอธิบายความดันจู่ ๆ เขาห่อหุ้มบรรจุเขาด้วยน้ำแข็งเย็น มันเป็นเหมือนกับว่าสิ่งที่สายตาจะได้เห็นความลับที่ลึกที่สุดอยู่ภายในตัวเขา. เช่นนี้เกิดขึ้นในอ้อมแขนหนักไม่ยืดออก แต่พวกเขาช้าดูดกลับเข้าไปในตะกอนราวกับรูปปั้นที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวพวกเขา หัวหมอกสีเขียวลอยอยู่ในอากาศลดลงจ้องมองมันดูเหมือนจะจ่ายเงินให้เคารพรูปปั้น. ฟ้าร้องและฟ้าผ่าในท้องฟ้า แต่ขยายตัวรุนแรงมากขึ้น พวกเขามุ่งเน้นไปที่รูปปั้นกระแทกลงบนพื้นผิวของมันราวกับสวรรค์ต้องการรูปปั้นจะแตกสลาย. ถัดไปเพื่อเม้งเฮา Mastiff ก็ตัวสั่นและยืดออกได้ง่ายเช่นถ้าการดำรงอยู่ของรูปปั้นเป็นแรงที่ไม่สามารถต่อต้าน