We show that the peak velocity of J

We show that the peak velocity of Jupiter’s visible-cloud-level zonal winds near 24°N (planetographic) increased from 2000 to 2008. This increase was the only change in the zonal velocity from 2000 to 2008 for latitudes between ±70° that was statistically significant and not obviously associated with visible weather. We present the first automated retrieval of fast (∼130 m s−1) zonal velocities at 8°N planetographic latitude, and show that some previous retrievals incorrectly found slower zonal winds because the eastward drift of the dark projections (associated with 5-μm hot spots) “fooled” the retrieval algorithms.

We determined the zonal velocity in 2000 from Cassini images from NASA’s Planetary Data System using a global method similar to previous longitude-shifting correlation methods used by others, and a new local method based on the longitudinal average of the two-dimensional velocity field. We obtained global velocities from images acquired in May 2008 with the Wide Field Planetary Camera 2 (WFPC2) on the Hubble Space Telescope (HST). Longer-term variability of the zonal winds is based on comparisons with published velocities based on 1979 Voyager 2 and 1995–1998 HST images. Fluctuations in the zonal wind speeds on the order of 10 m s−1 on timescales ranging from weeks to months were found in the 1979 Voyager 2 and the 1995–1998 HST velocities. In data separated by 10 h, we find that the east–west velocity uncertainty due to longitudinal fluctuations are nearly 10 m s−1, so velocity fluctuations of 10 m s−1 may occur on timescales that are even smaller than 10 h. Fluctuations across such a wide range of timescales limit the accuracy of zonal wind measurements. The concept of an average zonal velocity may be ill-posed, and defining a “temporal mean” zonal velocity as the average of several zonal velocity fields spanning months or years may not be physically meaningful.

At 8°N, we use our global method to find peak zonal velocities of ∼110 m s−1 in 2000 and ∼130 m s−1 in 2008. Zonal velocities from 2000 Cassini data produced by our local and global methods agree everywhere, except in the vicinity of 8°N. There, the local algorithm shows that the east–west velocity has large variations in longitude; vast regions exceed ∼140 m s−1. Our global algorithm, and all of the velocity-extraction algorithms used in previously-published studies, found the east–west drift velocities of the visible dark projections, rather than the true zonal velocity at the visible-cloud level. Therefore, the apparent increase in zonal winds between 2000 and 2008 at 8°N is not a true change in zonal velocity.

At 7.3°N, the Galileo probe found zonal velocities of 170 m s−1 at the 3-bar level. If the true zonal velocity at the visible-cloud level at this latitude is ∼140 m s−1 rather than ∼105 m s−1, then the vertical zonal wind shear is much less than the currently accepted value.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราแสดงให้เห็นว่าความเร็วสูงสุดของดาวพฤหัสบดีที่มองเห็นเมฆระดับลมที่อยู่ใกล้เขต 24 ° N (planetographic) เพิ่มขึ้นจากปี 2000 ถึงปี 2008 การเพิ่มขึ้นนี้เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงในความเร็วเขต 2000-2008 สำหรับละติจูดระหว่าง± 70 °นั่นก็คือ นัยสำคัญทางสถิติและเห็นได้ชัดว่าไม่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศที่มองเห็นได้ เรานำเสนอการดึงอัตโนมัติแรกของได้อย่างรวดเร็ว (~130 MS-1) ความเร็วเขตที่ 8 องศาละติจูด planetographic และแสดงให้เห็นว่าก่อนหน้านี้การสืบค้นบางอย่างไม่ถูกต้องพบว่าลมเป็นวง ๆ ช้าลงเพราะลอยไปทางทิศตะวันออกของประมาณการมืด (ที่เกี่ยวข้องกับ 5 ไมครอนร้อน จุด) "หลอก" ขั้นตอนวิธีการดึง. เรากำหนดความเร็วของวงในปี 2000 จากภาพแคสสินีจากองค์การนาซ่าของดาวเคราะห์ระบบข้อมูลโดยใช้วิธีการทั่วโลกคล้ายกับก่อนหน้านี้ขยับเส้นแวงวิธีการความสัมพันธ์ที่ใช้โดยคนอื่น ๆ และวิธีการในท้องถิ่นใหม่บนพื้นฐานของค่าเฉลี่ยระยะยาว ของสนามความเร็วสองมิติ เราได้รับความเร็วระดับโลกที่ได้มาจากภาพพฤษภาคม 2008 กับสนามกว้างกล้องดาวเคราะห์ 2 (WFPC2) จากกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล (HST) ความแปรปรวนในระยะยาวของลมเป็นวง ๆ ขึ้นอยู่กับการเปรียบเทียบกับความเร็วการตีพิมพ์ขึ้นอยู่กับ 1979 รอบโลก 2 และ 1995-1998 HST ภาพ ความผันผวนของความเร็วลมเป็นวง ๆ ในการสั่งซื้อ 10 MS-1 ในระยะเวลาตั้งแต่สัปดาห์เดือนพบใน 1979 รอบโลก 2 และ 1995-1998 HST ความเร็ว ในข้อมูลแยกจากกันโดย 10 ชั่วโมงเราจะพบว่ามีความไม่แน่นอนความเร็วทิศตะวันออกทิศตะวันตกเนื่องจากความผันผวนยาวเกือบ 10 MS-1 ดังนั้นความผันผวนของความเร็วของ 10 มิลลิวินาที-1 อาจเกิดขึ้นในระยะเวลาที่แม้มีขนาดเล็กกว่า 10 ชั่วโมง ความผันผวนดังกล่าวผ่านความหลากหลายของระยะเวลา จำกัด ความถูกต้องของการวัดลมเป็นวง ๆ แนวคิดของการเป็นวงความเร็วเฉลี่ยอาจจะไม่ดีถูกวางและการกำหนด "ชั่วหมายถึง" ความเร็วเป็นวง ๆ เป็นค่าเฉลี่ยของเขตข้อมูลความเร็วเป็นวง ๆ หลายทอดเดือนหรือปีอาจจะไม่ได้มีความหมายทางร่างกาย. ที่ 8 ° N, เราจะใช้วิธีของเราทั่วโลก เพื่อหาความเร็วสูงสุดของเขต ~110 MS-1 ในปี 2000 และ ~130 MS-1 ในปี 2008 ความเร็วเขตจาก 2000 ข้อมูล Cassini ผลิตโดยวิธีการในประเทศและทั่วโลกของเราเห็นด้วยทุกที่ยกเว้นในบริเวณใกล้เคียงของ 8 ° N ไม่ มีขั้นตอนวิธีในท้องถิ่นแสดงให้เห็นว่าความเร็วทิศตะวันออกทิศตะวันตกมีการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในแวง; ภูมิภาคที่กว้างใหญ่เกิน ~140 MS-1 อัลกอริทึมของเราทั่วโลกและทุกขั้นตอนวิธีการสกัดความเร็วที่ใช้ในการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ตีพิมพ์พบความเร็วลอยทิศตะวันออกทิศตะวันตกของประมาณการมืดที่มองเห็นได้มากกว่าความเร็วเขตที่แท้จริงในระดับที่มองเห็นเมฆ ดังนั้นการเพิ่มขึ้นเห็นได้ชัดในเขตลมระหว่างปี 2000 และ 2008 ที่ 8 ° N คือไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงจริงในความเร็วเขต. ที่ 7.3 ° N, กาลิเลโอสอบสวนพบว่าความเร็วเป็นวง ๆ 170 มิลลิวินาที-1 ในระดับ 3 บาร์ ถ้าความเร็วเป็นวงที่แท้จริงในระดับที่มองเห็นเมฆที่ละติจูดนี้ ~140 MS-1 มากกว่า ~105 MS-1 แล้วลมเฉือนแนวตั้งเป็นวง ๆ มีมากน้อยกว่าค่าที่ยอมรับในปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราพบว่า ความเร็วสูงสุดของดาวพฤหัสบดี มองเห็นเมฆลมใกล้ระดับเขต 24 ° N ( planetographic ) เพิ่มขึ้นจากปี 2551 การเพิ่มขึ้นนี้เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงในความเร็วแบบ 2000 - 2008 สำหรับ LATITUDES ระหว่าง± 70 องศาที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด และไม่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศที่มองเห็นได้เราเสนอครั้งแรกโดยอัตโนมัติเรียกได้อย่างรวดเร็ว ( ∼ 130 m s − 1 ) ความเร็วแบบที่ 8 ° N planetographic ละติจูดและแสดงให้เห็นว่าบางส่วนก่อนหน้านี้ retrievals ไม่ถูกต้องพบช้าเพราะลอยลมเขตตะวันออกของการคาดการณ์มืด ( ที่เกี่ยวข้องกับ 5 - μ M จุดร้อน ) " หลอก "

เรียกอัลกอริธึมเรากำหนดความเร็วแบบในปี 2000 จากแคสซีนีภาพจากนาซาดาวเคราะห์ระบบข้อมูลโดยใช้วิธีการคล้ายกับก่อนหน้านี้ ( ลองจิจูดขยับความสัมพันธ์วิธีที่ใช้ โดยผู้อื่น และท้องถิ่นใหม่วิธีอาศัยค่าเฉลี่ยระยะยาวด้านความเร็วสองมิติเราได้รับความเร็วจากทั่วโลกภาพที่ได้มาในเดือนพฤษภาคม 2551 กับทุ่งกว้างดาวเคราะห์ 2 กล้อง ( wfpc2 ) บนกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล ( HST ) การแปรผันระยะยาวของลมแบบใช้เปรียบเทียบกับเผยแพร่ความเร็วขึ้นอยู่กับ 1979 วอยเอจเจอร์ 2 และปี 1995 และ 1998 HST ภาพความผันผวนของความเร็วลมในเขต สั่ง 10 m s − 1 timescales ตั้งแต่สัปดาห์เดือนพบใน 1979 วอยเอจเจอร์ 2 และ 1995 และ 1998 HST ความเร็ว . ในข้อมูลโดยแยกเป็น 10 ชั่วโมง เราพบว่า ตะวันออก –ตะวันตก เนื่องจากความผันผวนของความเร็วความยาวเกือบ 10 m s − 1ดังนั้นความผันผวนของความเร็ว 10 M S − 1 อาจจะเกิดขึ้นใน timescales ที่แม้มีขนาดเล็กกว่า 10 ชั่วโมง ความผันผวนข้ามเช่นช่วงกว้างของ timescales กำหนดความถูกต้องของการวัดลมแบบ . แนวคิดของความเร็วเฉลี่ยอาจจะป่วยแบบวาง ,และการกำหนดเป็น " ชั่วคราว หมายถึง ความเร็วเฉลี่ยของเขตเป็นเขตข้อมูลที่ครอบคลุมความเร็วหลายเดือนหรือปี ไม่อาจจะทางร่างกายมีความหมาย

ที่ 8 ° N , เราใช้วิธีของเราทั่วโลกเพื่อหาจุดสูงสุดของความเร็วแบบ∼ 110 M S − 1 ใน 2000 และ∼ 130 m s − 1 2008 แบบความเร็ว 2000 Cassini ข้อมูลท้องถิ่นของเราและวิธีการที่ทั่วโลกยอมรับทุกที่ ยกเว้นในบริเวณ 8 องศา )มีขั้นตอนวิธีการท้องถิ่นแสดงให้เห็นว่าตะวันออก–ตะวันตกความเร็วมีขนาดใหญ่ในรูปแบบเส้นแวง ; พื้นที่กว้างใหญ่เกิน∼ 140 M s − 1 ขั้นตอนวิธีของเราทั่วโลก และทั้งหมดของ ความเร็วในการสกัดอัลกอริทึมที่ใช้ในการตีพิมพ์ก่อนหน้านี้การศึกษาพบตะวันออก–ตะวันตกลอย ความเร็วของความมืดที่มองเห็นได้ประมาณการมากกว่าความจริงแบบความเร็วที่ระดับเมฆที่มองเห็นได้ ดังนั้นส่วนเพิ่มในเขตลมระหว่าง 2000 และ 2008 ที่ 8 ° N ไม่ได้เปลี่ยนความจริงในความเร็วแบบ

ที่ 7.3 ° N , โพรบแบบกาลิเลโอพบความเร็ว 170 m s − 1 ในระดับ 3-bar . ถ้าเป็นจริงแบบที่มองเห็นได้ในระดับความเร็วที่เส้นรุ้งเมฆนี้เป็น∼ 140 M s − 1 มากกว่า∼ 105 m s − 1 แล้วลมเฉือนแบบแนวตั้งมีมากน้อยกว่าในขณะนี้ยอมรับค่า