邪王宠妻：腹黑世子妃-57.第57章 英雄救美-69书吧手机版 “闪开

邪王宠妻：腹黑世子妃-57.第57章 英雄救美-69书吧手机版
“闪开！”慕容雪一把推开慕容烨，手中短剑迎着大青蛇的七寸刺了过去，只听‘嗤’的一声，短剑将青蛇整个刺穿，锋利的剑尖染着殷红的鲜血，在阳光下折射出森冷寒芒……

‘嘶嘶嘶！’大青蛇疼痛难忍，剧烈的扭动起来，长长的尾巴暴虐的四下横扫，刹那间，狂风顿起，草叶飘零，青影闪烁，碎石纷飞。

慕容雪目光清冷，双手握住短剑柄，猛然转动，伤口里传来肉被绞烂的闷响声，大青蛇瞬间狂暴，张着血喷大口，恶狠狠的咬向慕容雪，粗粗的尾巴也甩的更加疯狂。

慕容烨躲闪不及，被蛇尾打中后背，重重摔倒在地，噗的一声吐出一口鲜血，努力半天也没能爬起来。

“哥！”眼看着粗粗的蛇尾再次打向慕容烨，慕容雪目光一凛，就欲上前救人，空气里传来轻微的破风声，一道玄色身影飘落到慕容烨面前，抓着他的胳膊，将他带到半空，避开了青蛇的攻击。

慕容雪高悬的心瞬间放了下来，鼻尖突然闻到了浓浓的腥臭味，抬头一望，只见大青蛇的血喷大口近在咫尺，尖利的牙齿瞬间贴近了她的脸颊，已然来不及躲闪……

慕容雪目光一凛，正准备避开要害，一道白色身影从天而降，淡淡墨竹香萦绕鼻尖，白色衣襟近在眼前，强有力的心跳声响在耳边，让人莫名的心安。

“别怕，我在这里！”清越声音空传入耳中，数不清的强势内力快速自指尖飞出，从四面八方射向大青蛇，只听‘彭彭彭’的几声闷响，长长粗粗的大青蛇瞬间化成了飞灰，消散在透明的空气里……

慕容雪暗暗松了口气，抬头望去，不出意外的看到了那张画卷般俊美的容颜：“欧阳世子，你怎么在这里？”

“虞山太危险，你独自一人前来，我不放心！”欧阳少宸低头看着她，眸底染着点点关切。

慕容雪眨眨眼睛：“你不是有事处理，没空来吗？”

“我要处理的事，已经被你解决了！”欧阳少宸嘴角微弯，深邃眼瞳里浮现一抹浅笑。

慕容雪一怔：“你说的事情是……岭南水患！”

“嗯！”欧阳少宸点点头，岭南水患十分严重，必须尽快解决，雪儿已经想出了治水良策，他自然不必再费脑筋了。

“妹妹！”慕容烨在荀风的搀扶下走了过来，俊颜苍白的毫无血色，嘴角还染着未擦干净的血迹。

“你怎么样？”慕容雪满目关切。

慕容烨牵牵嘴角，努力扬起一抹笑：“我没事……”

“内伤严重了些，但没有性命之攸！”荀风接下了他的话，瞟一眼昏迷不醒的双喜，冯涛，面无表情的道：“一个受了重伤，一个中了剧毒，都不能再继续上山了……”

“哥，你带他们回府吧。”慕容雪目光悠悠，三个人中毒的中毒，受伤的受伤，都急需看大夫。

慕容烨目光黯淡，火莲子被毁，雪儿好不容易找到了续命的地阳草，他很想护着她去山顶采摘，可他武功平平，又受了重伤，跟着她，只会拖累她。

“妹妹，你千万小心！”慕容烨慎重的叮嘱着，摘下腰间一只金黄色的荷包，递向慕容雪：“这里面是母亲给我求来的护身符，你戴在身上，一定要安然无恙的回来！”

慕容雪接过荷包，挂在腰间，一字一顿的道：“放心，我一定会平安回到侯府！”

听到她的保证，慕容烨松了口气，抬头看向欧阳少宸：“欧阳世子，我妹妹就拜托你了。”

欧阳少宸淡淡嗯了一声，黑曜石般的眼瞳里闪着别人看不懂的神色。

三名逍遥王府侍卫走上前来，一人搀扶慕容烨，一人背起双喜，另一人点了冯涛周身大穴，防止剧毒漫延，然后，背起他，快速向外走去。

望着几人渐行渐远的身影，慕容雪轻轻蹙眉，才进山几百米，他们一行四人就伤了三个，虞山比她想像里的还要危险！

“时候不早了，咱们也走吧。”欧阳少宸声音淡淡：地阳草在山巅，距离这里路途较远……

“好！”慕容雪点点头，快步向前走去，现在已是午时将过，她确实应该尽快登山，再耽搁下去，天都要黑了。

山路很崎岖，越往上走越陡峭，每走一步都必须小心翼翼，渐渐的，慕容雪感觉到周围的空气开始变得迷蒙起来，一缕缕人眼可见的淡淡白雾缓缓飘起。

欧阳少宸上前一步，紧紧握住了她的小手，漆黑的眼瞳里闪着少有的凝重：“雾气会越来越浓，咱们千万不能走散了。”

“我知道！”慕容雪点点头，一路走来，鸟鸣声越来越小，走到现在，鸟鸣声几乎已经没有了，耳朵里的能听到的，只有他们几人的脚步声，四周静的非常诡异，就像是极大的危险快要来临……

“嗖嗖！”两道急促的破风声以迅雷不及掩耳之势袭了过来，慕容雪目光一凛，就欲出手，却见荀风与一名名叫无痕的暗卫飞跃而出，挥洒着长剑，将袭来的青色藤蔓全部砍断。

“嗖嗖嗖！”绿色藤蔓不依不饶，前仆后继的扑向荀风，无痕。

荀风，无痕两人背对背而站，手中长剑快速挥洒，默契配合着，将袭来的藤蔓全部砍断。

可那藤蔓就像无限长，砍断一截还有一截，源源不断的涌过来。

突然，无痕的长剑被藤蔓缠住，动作停顿了一瞬，藤蔓顺势缠了上来，将无痕重重包裹着，越勒越紧，无痕的面色渐渐成了酱紫色……

“无痕！”荀风目光一凛，就欲挥剑砍藤萝，慕容雪伸手拦住了他：“这种藤蔓很坚韧，生命力也极强，还非常排斥外力，如果你用长剑砍它，它会以最快的速度将无痕勒死，想救人，必须用火烧……”

慕容雪拿出火折子，吹出火苗，放到了藤蔓上，藤蔓受热，‘刷刷刷’的全部缩了回去……

无痕摆脱了藤蔓，惊奇的看着慕容雪：“多谢慕容小姐相救！”

“不必客气！”慕容雪笑容浅浅，漆黑眼瞳微微凝深：这明明是热带原始森林里才有的缠人藤，怎么会出现在位于亚热带的青焰国？

这座虞山，真是越来越危险了！

地阳草长在这座山上，她需要地阳草救命，就算虞山再危险，她也要攀到山巅。

“救命……救命啊……”急切，娇俏的呼救声远远传来，慕容雪挑挑眉，抬头望了过去……

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าหญิง heishizi เว็บปากช่องวังภรรยา: 57.57th บทของรุ่น โทรศัพท์ที่ฮีโร่-69 "เป็ด " Mu Mu ร่อง Ye หิมะผลัก งูเขียวตัวใหญ่เจ็ดนิ้วกริชในมือของเขาติดอยู่ในอดีต ฟัง 'ยกเลิก' กริชงูสีเขียวทั้งเจาะ เคล็ดลับคมชัดสีสดใสแดงเลือด สะท้อนถึงหนาวเย็นในภูเขาดวงอาทิตย์...... ' เสียงฮัมฟ่อ ' งูใหญ่สีเขียวความเจ็บปวด อาการสั่นรุนแรง หางยาวกดขี่กวาดทั่ว แฟลช ลม เป่าหญ้า แวบวับ สีน้ำเงินเงากรวด ตาหิมะ Murong เย็น มือถือด้ามจับกริช ก็กลาย ตัดเนื้อจากถูกควั่นในอุดอู้เสียงเน่า ใหญ่งูเขียวทันทีโกรธ สเปรย์ปากเลือด ให้กัด Murong หิมะ หางหนาทิ้งยิ่งบ้า หมู่ร่อง Ye ห่วงธรรมชาติ ถูกตี โดยหางของงูกลับตกไปพื้น และคายออกคำหนึ่งของเลือดกับเกย์การ ความพยายามเป็นเวลานาน ไม่สามารถรับค่า "ควย "ดูหางงูหนาอีกครั้งเพื่อ MU ร่อง Ye, Murong ริ้น การส่งต่อเพื่อช่วยเหลือ ดูหิมะได้พักผ่อนเล็กน้อยในสายลมในอากาศ รูปมืดลงไปหมูร่อง Ye ก่อน คว้าแขนของเขา และพาเขาไปในอากาศ หลีกเลี่ยงการโจมตีงูเขียว Murong หัวใจขณะห้อย หิมะก็กลิ่นกลิ่นเหม็นหนาของปลายจมูก มองขึ้นเลื่อย และสเปรย์เลือดงูเขียวขนาดใหญ่ใกล้ ฟันคมได้ทันทีใกล้ชิดกับใบหน้าของเธอ ไม่มีเวลาหลบ...... Murong มองหิมะ Lin กำลังเตรียมที่จะหลีกเลี่ยงจุด ลดลงจากท้องฟ้า ไม้ไผ่แสงธูป lingering จมูก เสื้อคลุมสีขาวรูปสีขาวอยู่บนขอบฟ้า หัวใจเต้นแรงเสียงในหู ทำให้ความรู้สึกสงบของจิตใจ "ไม่ต้องห่วง ฉันที่นี่ "เสียงในหู นับไม่ถ้วนภายในกองกำลังมีประสิทธิภาพรวดเร็วนิ้วบิน ยิงที่จากทุกทิศทางงูเขียว เฉพาะฟัง thud 'เป็ง Pengpeng' งูสีเขียวหยาบยาวทันทีกลายเป็นเถ้า และ dissipated บนอากาศโปร่งใส...... Murong หิมะแอบถอนหายใจ มอง น่าแปลกที่ไม่เห็นหน้าตาที่หล่อเหมือนรูปภาพ: " ouyangshizi ทำไมต้องมี ” "หยูซานเป็นอันตรายเกินไป คุณมาคนเดียว ไม่เชื่อถือ "OU-Yang Chen น้อยมองลงไปที่เธอ สัมผัสน้อยที่สุดของความกังวล MOU Murong หิมะคันนั้นกะพริบ: "ไม่ใช่สิ่งที่คุณจัดการกับ คุณไม่มา ” "สิ่งที่ผมต้องจัดการกับ คุณได้รับการแก้ไข "OU Yang Chen หักมุมโค้งเล็กน้อย ลึกในสายตาโผล่ออกมา ด้วยรอยยิ้ม Murong หิมะเสร็จ: "คุณพูดว่า คือ...... ท่องน้ำ ” "MMM " Ouyang เลยต้องน้อยเฉิน และน้ำท่วมร้ายแรงมาก ต้องมีแก้ไขโดยเร็วที่สุด Cher ได้เกิดขึ้นกับการแก้ปัญหาน้ำ เขาไม่ได้ให้นึกถึง "น้องสาว "หมู่ช่วยร้องเยซันเฟิงมา ใบหน้าหล่อซีด และ bloodless สะอาดไม่เลอะเลือดบนริมฝีปากของเธอ "รึเปล่า "หิมะ Murong กังวลทุกที่ หมูร้องเยรักปาก พยายามอย่างรอยยิ้ม: "ฉันดี..." "ภายในหายร้ายแรง แต่ไม่ชีวิตรวย "ซันเฟิงพาเขา อย่างรวดเร็วสติของคู่ความสุข ฮ เต่า deadpan: " อย่างใดอย่างหนึ่งได้รับบาด เจ็บสาหัส ในเป็น virulent ไม่สามารถไปขึ้นเขา...... " "พี่ชาย คุณนำพวกเขากลับ , "Murong หิมะดูยาว สามพิษพิษ บาดเจ็บบาดเจ็บ ต้องไปพบแพทย์ หมู่ร้องเยดูเยือกเย็น ทำลายไฟโลตัส Cher ก็พบเช่าใหม่ของชีวิตโดยยาง Cao เขาพยายามที่ปกป้องเธอรับด้านบน แต่ศิลปะการต่อสู้ของเขาโดยเฉลี่ย และได้รับบาดเจ็บสาหัส ตามเธอ เพียงเธอช้าลง "น้อง คุณต้องระวัง " Mu ร่อง Ye บอกอย่างระมัดระวัง เอาลงกระเป๋าทอง และมอบให้ Murong หิมะ: " มีฉันให้พระเครื่อง สวมใส่ร่างกายคุณแม่ต้องมากลับมาปลอดภัยและเสียง ” MU-รง Xue เอากระเป๋า แขวนที่เอว คำหนึ่ง หนึ่งคำ: "มั่นใจว่า จะปลอดภัยสำหรับครอบครัวฮู ” ได้ยินเธอรับรอง บรรเทาที่ Mu ร่อง Ye มองน้อยกับเฉิน Ouyang: "ouyangshizi น้องสาวของฉันถามคุณ ” OU Yang Chen สัมผัสน้อยรู้ดี Obsidian ตาประกายเป็นคนอื่นไม่เข้าใจลักษณะ สาม xiaoyao พายาม มา หมู่ร้องเยไม่ มีวิธีใช้ ชายที่มีความสุขสอง คนอื่นสั่งเต่าฮตัวชี้ เพื่อป้องกันการเป็นพิษสูง มีเขา ไปด้านนอกได้อย่างรวดเร็ว ดูกี่คนดริฟท์เก็บรูป Murong หิมะขมวดคิ้วเบา ๆ เพียงร้อยเมตรในเทือกเขา พวกเขายากจนสามสี่ หยูซานภูเขาอันตรายกว่าที่เธอคิดว่า ไม่เช้าเมื่อเราไป " OU Yang Chen เสียงลึกซึ้งน้อย: หญ้ายางในภูเขา ให้ห่างจากถนน...... "โอเค" , "หิมะ Murong แล้วพยักหน้าอย่าง ได้อย่างรวดเร็วก้าวไปข้างหน้า ตอนนี้มันเป็นเที่ยง เธอจริง ๆ ควรจะปีนอย่างรวดเร็ว ความล่าช้าอีกต่อไป มันเป็นสีเข้มทั้งหมด 山路很崎岖，越往上走越陡峭，每走一步都必须小心翼翼，渐渐的，慕容雪感觉到周围的空气开始变得迷蒙起来，一缕缕人眼可见的淡淡白雾缓缓飘起。 欧阳少宸上前一步，紧紧握住了她的小手，漆黑的眼瞳里闪着少有的凝重：“雾气会越来越浓，咱们千万不能走散了。” “我知道！”慕容雪点点头，一路走来，鸟鸣声越来越小，走到现在，鸟鸣声几乎已经没有了，耳朵里的能听到的，只有他们几人的脚步声，四周静的非常诡异，就像是极大的危险快要来临…… “嗖嗖！”两道急促的破风声以迅雷不及掩耳之势袭了过来，慕容雪目光一凛，就欲出手，却见荀风与一名名叫无痕的暗卫飞跃而出，挥洒着长剑，将袭来的青色藤蔓全部砍断。 “嗖嗖嗖！”绿色藤蔓不依不饶，前仆后继的扑向荀风，无痕。 荀风，无痕两人背对背而站，手中长剑快速挥洒，默契配合着，将袭来的藤蔓全部砍断。 可那藤蔓就像无限长，砍断一截还有一截，源源不断的涌过来。 突然，无痕的长剑被藤蔓缠住，动作停顿了一瞬，藤蔓顺势缠了上来，将无痕重重包裹着，越勒越紧，无痕的面色渐渐成了酱紫色…… “无痕！”荀风目光一凛，就欲挥剑砍藤萝，慕容雪伸手拦住了他：“这种藤蔓很坚韧，生命力也极强，还非常排斥外力，如果你用长剑砍它，它会以最快的速度将无痕勒死，想救人，必须用火烧……” 慕容雪拿出火折子，吹出火苗，放到了藤蔓上，藤蔓受热，‘刷刷刷’的全部缩了回去…… 无痕摆脱了藤蔓，惊奇的看着慕容雪：“多谢慕容小姐相救！” “不必客气！”慕容雪笑容浅浅，漆黑眼瞳微微凝深：这明明是热带原始森林里才有的缠人藤，怎么会出现在位于亚热带的青焰国？ 这座虞山，真是越来越危险了！ 地阳草长在这座山上，她需要地阳草救命，就算虞山再危险，她也要攀到山巅。 “救命……救命啊……”急切，娇俏的呼救声远远传来，慕容雪挑挑眉，抬头望了过去……

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภรรยา Xie วังปากช่อง: ลูกชายคนโตของเจ้าหญิงท้องสีดำบทที่ 57 -57 -69 ฮีโร่เพื่อช่วยเหลือ Shuba มือถือ
! "ออกมาจากวิธีการที่" เจ้า Murong Murong หิมะดันมือของกริชหันหน้าไปทางสีเขียวขนาดใหญ่งูเจ็ดนิ้วหนาม ในอดีตที่ผ่านมาเพียงแค่ฟัง 'หัวเราะ' ได้ยินงูสีเขียวเจาะทั้งกริชปลายแหลมย้อมเลือดสีแดงสดใสในดวงอาทิตย์สะท้อนให้เห็นถึง Senleng Hanmang ......

'ฟ่อฟ่อ! 'ความเจ็บปวดบิ๊กงูดำบิดรุนแรงขึ้นหางยาวมองกวาดกดขี่ในทันทีหญ้าลม Dunqi ใบเกลือกกลิ้งสั่นไหวเงาสีฟ้า, กรวดบิน

Murong หิมะตาเย็นมือของเขาถือด้ามสั้นหมุนกึกแผลมาบิดเนื้อเน่าเสียเป็นเสียงอู้อี้งูสีเขียวขนาดใหญ่ที่มีความรุนแรงทันที, สเปรย์โลหิตจางปากใหญ่กัดรุนแรงหิมะ Murong หางหนา ยังโยนบ้ามากขึ้น

Murong Ye หลบถูกตีกลับและหางลดลงอย่างหนักกับพื้นป๋อมคายเลือดและมุ่งมั่นเป็นเวลานานเขาล้มเหลวที่จะลุกขึ้น

"บราเดอร์!" เห็นหยาบอีกครั้งตีหางเจ้า Murong, Murong หิมะสายตาของเย็นคุณต้องการที่จะประหยัดต้อนรับอากาศมาลมแบ่งเล็กน้อยตกไปอยู่ในร่างสีดำในด้านหน้าของ Murong เจ้ากำ แขนของเขาและพาเขาไปในอากาศเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของงูเขียว

Murong หิมะห้อยหัวใจทันทีหมดลงอย่างกระทันหันจมูกดมกลิ่นเหม็นหนาเงยหน้าขึ้นและเห็นเลือดงูขนาดใหญ่สีเขียวพ่นปากใหญ่ในบริเวณใกล้เคียงฟันคมทันทีใกล้กับแก้มของเธอ, สายเกินไปแล้วที่จะหลบ ......

Murong ตาหิมะเย็นมีการเตรียมที่จะหลีกเลี่ยงจุดสำคัญ, ตัวเลขสีขาวตกลงมาจากท้องฟ้าลมไม้ไผ่ธูปเอ้อระเหยจมูกสีขาวกระโปรงในสายตาเสียงเต้นของหัวใจที่แข็งแกร่งในหูคนลึกลับสงบของจิตใจ

"ไม่ต้องห่วงฉันอยู่ที่นี่!" ล้างหูส่งเสียงปรับอากาศนับไม่ถ้วนแรงภายในที่แข็งแกร่งจากปลายนิ้วบินอย่างรวดเร็วงูขนาดใหญ่สีเขียวยิงออกมาจากทุกทิศทุกทางเพียงแค่ฟัง 'Peng Peng Peng' อู้อี้ไม่กี่ครั้ง นานงูเขียวหยาบและทันทีที่กลายเป็นเถ้าถ่านขนาดใหญ่กระจายตัวในอากาศโปร่งใส ......

Murong หิมะแอบโล่งใจเงยหน้าขึ้นมองไม่เห็นภาพอุบัติเหตุไปเช่นใบหน้าหล่อ "โอวหยาง Seiko อย่างไรคุณที่นี่? ""

Yushan อันตรายเกินไปคุณมาคนเดียวที่ฉันไม่ต้องกังวล! "โอวหยางเฉินมองลงไปที่เธอด้านล่างตาย้อมกังวลเล็ก ๆ น้อย ๆ

Murong หิมะเชื่อมโยง: "คุณไม่จัดการกับบางสิ่งบางอย่างเวลาที่จะทำไม่"

! "นี่คือ

Murong หิมะลังเล: "คุณบอกว่าสิ่งที่ ...... น้ำท่วม Lingnan"

"อา" โอวหยางเฉินพยักหน้า Lingnan เป็นน้ำท่วมที่รุนแรงมากต้องได้รับการแก้ไขโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้, Cher ได้มาด้วยวิธีที่ดีในน้ำท่วมเขาตามธรรมชาติและไม่ขึ้น! สมอง

"น้องสาว" Murong Ye ซุนในลมวางลงไปที่แขนจุนยันซีดเลือดปากยังคงเปื้อนไปด้วยเลือดไม่สะอาด

"คุณเป็นอย่างไรบ้าง" Murong หิมะทุกความกังวล

Murong เจ้าดึงปากพยายามสัมผัสยกของเสียงหัวเราะ: "ผมสบายดี ...... "

! "ได้รับบาดเจ็บภายในบางอย่าง แต่ไม่ได้เป็นชีวิตเหยา" ลมซุนเอาคำพูดของเขาหมดสติได้อย่างรวดเร็วมีความสุขคู่ฮเต่า blankly และกล่าวว่า "หนึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสซึ่งเป็นหนึ่งในสารพิษสูงไม่สามารถดำเนินการต่อไปขึ้นเขา ...... "

"พี่ชายคุณพาพวกเขากลับไปยังรัฐบาลว่า" Murong หิมะดูยาวสามพิษพิษที่ได้รับบาดเจ็บ ที่ได้รับบาดเจ็บอยู่ในความต้องการเร่งด่วนที่จะไปพบแพทย์

Murong Ye ดูเยือกเย็นทำลายบัวไฟ, Cher ในที่สุดก็พบว่าชีวิตอย่างต่อเนื่องเพื่อให้หญ้ายางเขาอยากให้เธอไปลาดตระเวนยอดแคะ แต่ศิลปะการต่อสู้ของเขาปานกลาง แต่ยังได้รับบาดเจ็บสาหัสตามเธอเธอจะลากเท่านั้น .

"น้องสาวคุณต้องระวัง" Murong เจ้าบอกระมัดระวังเอาออกเอวของเขากระเป๋าเงินสีทองมอบให้หิมะ Murong: "มีเป็นแม่ขอให้ฉันไปเครื่องรางสวมใส่บนร่างกายของคุณให้แน่ใจว่า ! กลับมาปลอดภัยและเสียง "

Murong หิมะเอากระเป๋าที่แขวนอยู่ที่เอวเน้นหนักในแต่ละพยางค์:" ส่วนที่เหลือมั่นใจผมจะกลับมาอย่างปลอดภัย Houfu "

ได้ยินความเชื่อมั่นของเธอ Murong Ye โล่งใจมอง โอวหยางน้อยที่จะเฉิน: ". โอวหยาง Seiko น้องสาวของฉันกรุณาคุณ"

โอวหยางเฉิลม Enliaoyisheng คน Obsidian เหมือนนักเรียนต่อตากระพริบไม่เข้าใจรูปลักษณ์

มีความสุขยามสามวังมาข้างหน้าแขนข้างหนึ่ง Murong เจ้าหนึ่งความสุขคู่ของเธอเองจุดของร่างกายทั้งหมดฮวงเต่าหลุมขนาดใหญ่อีกครั้งเพื่อป้องกันการแพร่กระจายของความเป็นพิษสูงและนำขึ้นอย่างรวดเร็วของเขาและเดินออกไป

หลายคนมองรูปลำเอียง Murong หิมะเบา ๆ ขมวดคิ้วเพียงไม่กี่ร้อยเมตรเข้าไปในภูเขาที่พวกเขาจะเจ็บพรรคสี่สาม Yushan กว่าที่เธอคิดเป็นอันตรายมากขึ้น!

"สายให้เป็นไปด้วย." โอวหยางเฉินเสียงลม: ยางหญ้าที่ดินในภูเขาห่างไกลจากถนนที่นี่ ......

"ดี!" Murong หิมะพยักหน้าและเดินไปข้างหน้าได้อย่างรวดเร็วในขณะนี้ เที่ยงจะได้รับและเธอจริงๆควรปีนเขาโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ชักช้าวันที่ควรจะเป็นสีเข้ม

ภูเขาขรุขระมากที่สูงขึ้นคุณไปที่สูงชันมากขึ้นทุกขั้นตอนจะต้องระมัดระวังค่อยๆ Murong หิมะรู้สึกอากาศรอบตัวพวกเขากลายเป็นหมอกขนนกปรากฏแก่ตามนุษย์ลมหมอกขาวลอยช้า

โอวหยางเฉินก้าวไปข้างหน้าแน่นจับมือของเธอกระพริบตาเข้มนักเรียนที่หายากสง่างาม: "หมอกจะมีความเข้มข้นมากขึ้นเราไม่ได้รับการแยกออกจากกัน."

"ฉันรู้"! Murong หิมะพยักหน้าไปพร้อมกันเสียงของนกการขนาดเล็กและขนาดเล็กไปตอนนี้เกือบจะไม่มีนกหูสามารถได้ยินเพียงไม่กี่คนที่เดินตามรอยเท้าของพวกเขาที่เงียบสงบล้อมรอบด้วยแปลกมาก เช่นอันตรายมากอย่างรวดเร็วใกล้ ......

"หวด!" สองลมแบ่งอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วสูงกว่าทางเดิน, Murong ตาหิมะเย็นคุณต้องการขายกับเรือเดินสมุทรซุนลม ยามมืดที่ไร้รอยต่อชื่อชื่อเผ่นออกจากการแกว่งดาบเราจะตีทุกองุ่นสีเขียวตัด

"หวือ!" Buyiburao องุ่นสีเขียวที่มีต่อการต่อสู้ซุนลมไม่มีร่องรอย

ซุนลมร่องรอยของทั้งสองกลับไม่มีการสำรองและหยุดอย่างรวดเร็วแกว่งไปแกว่งมือดาบด้วยความเข้าใจโดยปริยายจะตีเถาทั้งหมดที่ตัดออก

มันอาจจะเป็นเหมือนเถายาวอนันต์ตัดมือยาวกระแสของเบย์มากกว่า

ทันใดนั้นร่องรอยของดาบเข้าไปพัวพันองุ่นไม่มีการดำเนินการหยุดสักครู่เถาธรรมชาติบำบัดผูกขึ้นจะ Trace ห่อหนักมากขึ้น Le แน่นมากขึ้นร่องรอยของผิวไม่มีค่อย ๆ กลายเป็นสีน้ำตาลแดง ......

"ไม่ระบุตัวตน! "ตาซุนของลมหนาวผมต้องการที่จะตัดฉากเถา Murong หิมะเอื้อมมือออกไปหยุดเขา" เถานี้เป็นเรื่องที่ยากมาก แต่ยังพลังที่แข็งแกร่งมาก แต่ยังแรงพิเศษมากถ้าคุณตัดมันด้วยดาบก็จะเป็นมากที่สุด ระบุตัวตนจะรัดคอได้อย่างรวดเร็วต้องการบันทึกคุณต้องใช้ไฟ ...... "

Murong หิมะออก Huozhe Zi พัดเปลวไฟวางบนเถาองุ่นร้อน 'แปรง' ทั้งหมดหดกลับ ......

ไม่มี เครื่องหมายออกจากองุ่นมองแปลกใจ Murong หิมะ: "นางสาว Xie Murong กู้ภัยมากกว่า"

"ไม่ได้พูดถึงมัน" Murong หิมะรอยยิ้มตื้นลึกนักเรียนต่อตาสีสีดำและคอนเดนเสทเล็กน้อย :! นี้เป็นที่ชัดเจนเฉพาะในป่าเขตร้อนของศัตรูพืช เถาว่ามันจะตั้งอยู่ในเปลวไฟสีเขียวค่อนข้างร้อนสหรัฐอเมริกา?

Yushan จริงๆอันตรายมากขึ้น!

ยางให้หญ้างอกบนเนินเขาที่เธอต้องการที่จะช่วยให้หญ้ายางแม้อันตราย Yushan อีกครั้งเธอจะต้องปีนขึ้นไปบนยอดเขา

"ความช่วยเหลือช่วยเหลืออา ...... ...... " อยากซื้อและร้องไห้เพื่อขอความช่วยเหลือจากที่อยู่ห่างไกล Murong หิมะเลือกคิ้วมองขึ้นในอดีตที่ผ่านมา ......

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภรรยา : เจ้าหญิงรัชทายาทปีศาจ王宠หน้าท้องสีดำ - 57 ที่57 บทฮีโร่ช่วย 69 รุ่นมือถือ - หนังสือ" หลีกไป ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 慕容雪ผลัก慕容烨กริชกับงูเขียวในมือใหญ่ของเจ็ดนิ้วแทงอดีต ' เขา ' แต่ฟังเสียงดาบจะแทงงูเขียวทั้งคมดาบสีแดงที่ย้อมด้วยเลือดในแสงแดดที่สะท้อนให้เห็นถึง寒芒สันเย็น . . . . . . . . . . . . . ." . . . . . . . . ! ! ! ! ! ! ! ' ' งูเขียวใหญ่ที่ปวดมากและรุนแรงขึ้นบิดหางของการปกครองแบบเผด็จการภายใต้สี่กวาดลมชะงักในทันทีใบเขียวกระพริบอยู่ในเงา , เศษหินหรืออิฐบิน慕容雪ตาเย็นจับด้ามกริชก็หมุนออกมาจากแผลเนื้อเน่าทำให้เสียงถูกบีบคองูเขียวใหญ่ทันทีความโกรธจางมีสเปรย์ฉีดเลือดให้กับ慕容雪กัดปาก , หางหยาบก็เลิกบ้า慕容烨ไม่ได้หลบงูหางหลังถูกตีหนักล้มปุ๊ปหายใจออกครึ่งวันยังไม่ได้เลือดพยายามจะคลาน" พี่ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " เห็นงูหางหนาอีกครั้งเพื่อต่อสู้กับ慕容烨 , 慕容雪มองไปที่ยูริจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อให้อากาศเข้ามาในลมแตกเล็กน้อยเป็นเงาสีดำลอยลงสู่慕容烨ก่อนจับแขนเขาและพาเขาไปที่กลางอากาศหลบการโจมตีของงูเขียว慕容雪หัวใจลงบนปลายจมูกก็กลิ่นแรงกลิ่นและมองขึ้นและเห็นงูเขียวใหญ่สเปรย์ฉีดเลือดจากมือของฟันที่แหลมคมในช่วงเวลาใกล้ใบหน้าของเธอก็ไม่หลบ . . . . . . . . . . . . . .慕容雪มองรินที่กำลังหลบจุดที่ร่างขาวฟ้าอ่อนๆหอมไม้ไผ่จริงปลายกระโปรงสีขาวใกล้ๆหัวใจเต้นแรงเสียงในหูทำให้ฉันสบายใจ" ไม่กลัวฉันอยู่นี่ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " เสียงในหูสีเงินผ่านทางอากาศมากมายภายในที่แข็งแกร่งรวดเร็วตั้งแต่ปลายนิ้วใหญ่บินออกมาจากทุกทิศยิงงูเขียวฟังเพียงไม่กี่ ' พุมบ้าเปง ' เสียงอู้อี้หนาใหญ่ยาวของงูเขียวก็กลายเป็นเถ้าลอยกระจายในอากาศโปร่งใส . . . . . . . . . . . . . .慕容雪แอบถอนหายใจเงยหน้าขึ้นมองและไม่น่าแปลกใจที่เห็นภาพใบหน้าที่หล่อเหมือน " Ou Yang ฉันต้องการให้คุณมาที่นี่ทำไม ? "" " " " " " Yushan อันตรายเกินไปสำหรับเจ้าคนเดียวมาผมไม่มั่นใจ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 欧阳少宸ก้มลงมองเธอด้วยความกังวลเล็กน้อยที่ปลายเปิด .慕容雪ขยิบตา : " คุณไม่ยุ่งไม่มีเวลามาจัดการกับ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" ผมต้องจัดการกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้คุณจะแก้ไขมัน ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 欧阳少宸งอเล็กน้อยที่มุมปากลึกเข้ามาในดวงตาของฉันยิ้ม慕容雪เริ่ม : " สิ่งที่คุณพูด . . . . . . . . . . . . . . น้ำท่วมใต้ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "" . . . . . . ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 欧阳少宸พยักหน้า Lingnan น้ำท่วมร้ายแรงและจะต้องได้รับการแก้ไข , Cher มีมากับโซลูชั่นการจัดการน้ำในธรรมชาติที่เขาไม่ต้องคิดหนัก ." พี่ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 慕容烨ใน荀风ช่วยมา俊颜ซีดมีเลือดที่มุมปากที่ยังไม่ได้เช็ดทำความสะอาดรอยเปื้อนเลือด" คุณเป็นยังไงบ้าง ? " 慕容雪ทุกความกังวล慕容烨บางพยายามยกมุมปากยิ้มเล็กน้อย " ไม่เป็นไรหรอก . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "" การบาดเจ็บร้ายแรงบางอย่างแต่ไม่สุขของชีวิต ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 荀风ต่อไปที่เขาพูดและเหลือบของเขา " ฟงและใบหน้าไร้อารมณ์ของ " ที่ได้รับบาดเจ็บนั้นก็ไม่สามารถต่อได้รุนแรงขึ้น . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "" พี่จะพาพวกเขากลับสระบุรี . . . . . . . " " " " " " " 慕容雪สายตาคนอาจสามพิษพิษบาดเจ็บจะต้องพบหมอ慕容烨ตาหรี่ไฟบัวถูกทำลายและมันง่ายที่จะหาต่อชีวิตของหยางฟางอย่างเขาก็อยากที่จะปกป้องเธอไปเก็บยอดฝีมือธรรมดาแต่เขาก็บาดเจ็บตามเธอและก็เธอช้าลง" พี่ระวังหน่อย ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 慕容烨รอบคอบให้กับถอดตัวสีเหลืองทองที่เอวกระเป๋ามือต่อ慕容雪 " มันคือแม่ให้พระเครื่องคุณสวมใส่บนร่างกายต้องปลอดภัยกลับมา ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "慕容雪หยิบกระเป๋าที่แขวนอยู่ที่เอวของหญิงสาวกล่าวว่า " ผมจะกลับไปที่侯府ปิง ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "เธอได้ยินว่า慕容烨松ถอนหายใจเงยหน้าขึ้นมอง " ความ欧阳少宸 ouyang น้องสาวผมจะปล่อยให้คุณ . "欧阳少宸จางๆแล้วทำเสียงเหมือนหินออบซิเดียนดวงตาเป็นประกายด้วยความไม่เข้าใจว่าคนอื่นดูชื่อของเจ้าชายสามมีความสุขยามที่เดินเข้ามาเป็นคนสนับสนุน慕容烨คนหนึ่งแบกถ่ายอีกจุดฟงรอบหลุมใหญ่เพื่อป้องกันไม่ให้พิษกระจายแล้วแบกเขาเดินออกไปอย่างรวดเร็วหลายๆคนกำลังมองไปที่รูปของ慕容雪เบาๆเข้าไปในภูเขาที่ขมวดคิ้วเพียงไม่กี่ร้อยเมตรที่พวกเขาสี่คนได้รับบาดเจ็บสาม Yushan ในจินตนาการของเธอมากกว่าที่เธอจะยิ่งอันตราย ! ! ! ! ! ! !" มันไม่เร็วเราก็เถอะ . . . . . . . " " " " " " " เสียงยางที่สัมผัส欧阳少宸 : ดินหญ้าบนเนินเขาจากที่นี่ไม่ได้นาน . . . . . . . . . . . . . ." ดี ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 慕容雪พยักหน้าและรีบเดินไปข้างหน้าตอนนี้มันเที่ยงจะได้เร็วที่สุดเท่าที่เธอควรจะปีนเขาจะล่าช้าวันจะมืดแล้วถนนที่ขรุขระและสูงชันมากขึ้นไปในแต่ละขั้นตอนจะต้องระมัดระวังมากขึ้น , 慕容雪รู้สึกว่าอากาศรอบๆตัวเริ่มมืดขึ้นจางๆเป็นลายดวงตามองเห็นหมอกสีขาวค่อยๆลอย欧阳少宸ก้าวเข้าไปจับมือเล็กๆของเธอและดวงตาสีดำสนิทเป็นประกายด้วยความหายากอย่าง " หมอกอาจจะหนาขึ้นและเราต้องแยกจากกันไป . . . . . . ." ผมรู้ ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " 慕容雪พยักหน้าและเดินเสียงของนกขนาดเล็กถึงเสียงนกร้องที่เกือบจะไม่มีและสามารถได้ยินเสียงในหูมีเพียงเสียงฝีเท้าของพวกเขาหลายๆคน