邪王宠妻：腹黑世子妃-60.第60章 烤鱼-69书吧手机版 欧阳少宸走

邪王宠妻：腹黑世子妃-60.第60章 烤鱼-69书吧手机版
欧阳少宸走到火堆前，拿起一条烤的金黄的小鱼，递向慕容雪：“尝尝看。”

慕容雪淡淡嗯了一声，伸手欲接小鱼，不想，欧阳少宸越过她伸来的手，径直将烤鱼放到了她嘴边。

慕容雪柳眉蹙了蹙，没好气的瞪了他一眼，不甘不愿的就着他的手咬了一口鱼肉，刹那间，热气带着浓郁肉香直冲鼻腔，她眸底闪烁点点光亮，连连点头赞赏：“不错不错，外脆里嫩，肉质极鲜，是难得一见的佳肴，不过，我有个办法，可以让鱼变得更加美味！”

“什么办法？”欧阳少宸饶有兴致的望着她：荀风的烤鱼法是经过名士指点的，就连皇宫御厨，都未必能赢得过他……

“天机不可泄露！”慕容雪神秘一笑，满目高傲：欧阳少宸不肯将他的秘密告诉她，她自然也不会将自己的秘密告诉他。

“我看你根本就没有什么高明方法，只是在故弄玄虚……”欧阳少宸漫不经心的瞟她一眼，一副我早知道你会这么回答的模样。

慕容雪明媚小脸瞬间阴沉：“我才没有故弄玄虚，我可以烤条鱼让你看看，但是，我要用到一种非常特殊的材料，这虞山……咦……竟然有这种材料！”

慕容雪眼睛一亮，快步奔进不远处的草丛，摘了一大捧青色叶子，在溪水里洗干净，放到欧阳少宸手中，笑盈盈的道：“帮我把它们全部捏碎。”

“好！”欧阳少宸点点头，如玉手指轻轻一握，青色叶子瞬间变成了粉沫。

慕容雪接过粉沫，均匀的洒到了木架上的烤鱼上，刹那间，诱人的肉香四下飘溢，让人垂涎欲滴……

不远处的夜逸尘，秦玉烟以及靖王府侍卫们也都闻到了，夜逸尘，秦玉烟面色淡然，没什么特殊反应，靖王府侍卫们却是望着木架上的烤鱼，吞了吞口水……

慕容雪拿起一条烤好的鱼，递到欧阳少宸嘴边，傲然道：“欧阳世子，尝尝看。”

“好！”欧阳少宸点点头，就着慕容雪的手咬了一口鱼肉，优雅的品尝，在她傲气的目光中，勉为其难的道：“勉强还算可以！”

慕容雪傲气的小脸瞬间沉了下来：什么叫勉强还算可以？这条鱼用了她采的叶子做调料，比刚才那条，最少也要好吃一倍，肯定是欧阳少宸的味蕾有问题，才没有尝出来！

慕容雪将烤鱼举到面前，恶狠狠的咬了一口，香浓的肉香在口腔弥漫开来，美味的让人想咬掉自己舌头。

这条鱼明明比刚才那条好吃了三四倍，欧阳少宸竟然敢说……等等，这条鱼是……欧阳少宸吃过的那条……

望着烤鱼另一侧，那明显不属于她的咬痕，慕容雪蓦然一怔，慢慢抬头看向欧阳少宸，迷茫的目光，苦兮兮的小脸，看得欧阳少宸忍俊不禁，眸底浮现一抹清笑：“是你自己咬的鱼肉，与本世子无关。”

“那你怎么不提醒我一句？”慕容雪狠狠瞪着欧阳少宸，美眸愤怒的快要喷出火来。

“本世子是想提醒的，可你速度太快了……”欧阳少宸黑曜石般的眼瞳里浮现浅浅的笑，心情格外好。

慕容雪：“……”

如果不是欧阳少宸说烤鱼味道一般，她又怎么会一气之下吃鱼？她吃错鱼，全都是欧阳少宸害的……

这个嘴毒心黑的家伙，不会是在故意算计她吧……

夜逸尘坐在不远处的青石上，受伤的胳膊已经包扎好，俊美的容颜隐在火光的阴影里，凝望着慕容雪、欧阳少宸的方向，不知在想什么。

秦玉烟坐在他旁边，看慕容雪的目光满是愤怒与嫉妒：对女子从来都不假辞色的欧阳少宸，竟然和她这么亲密，那么和颜悦色，不应该是这样啊，不应该是这样的……

靖王府侍卫们站在火堆旁烤鱼，淡淡香气萦绕鼻尖，和空气中飘荡的香气差了十万八千里，他们瞬间没了食用的兴致……

抬头望向香气传来的方向，只见无痕用一片大叶子包着四五只果子走到欧阳少宸面前，恭声道：“世子，果子！”

欧阳少宸低头一望，只见果子是圆形的，颜色鲜红，十分诱人，上面还沾着几滴未干的水珠，一看便知是脆脆甜甜的，还解渴：“哪弄来的？”

“回世子，是在那边摘的！”无痕指了指不远处的树林，将果子放进欧阳少宸手里，自己也从衣袖里另外拿出了一只红色果子，放到了嘴边……

慕容雪漫不经心的瞟了一眼，目光猛然一凝，挥手打掉了他准备开咬的果子，急声道：“不能吃，果子有毒。”

话落的瞬间，只听‘啊’的一声惨叫，一名靖王府侍卫倒在了地上，手捂着肚子，来回翻滚，痛苦的哀嚎，皮肤以人眼看得见的速度，变成了诡异的黑灰色，他倒在地上，一动不动了，身边掉落着一只啃了一半的红色果子……

夜逸尘，秦玉烟，靖王府侍卫们看着他的尸体，一言不发，整个火堆旁，死一般的寂静。

无痕眸底也满是震惊，半晌方才反应过来，感激的看向慕容雪：“多谢慕容姑娘再次相救，姑娘怎么知道果子有毒的？”他摘果子时，用银针试过，银针明明没有变黑……

慕容雪目光凝重：“这种果子用银针是测不出毒的，吃下后，剧毒就会在瞬间流遍全身，立时发作，让人在瞬息之间毙命！”在森林里，越是漂亮的植物越有毒，这句话真是一点儿都没有说错。

无痕了解的点了点头，看慕容雪的目光多了几分钦佩：她不过是长在闺阁的柔弱女子，竟然比他这名，跟在世子身边七八年，走过无数名山，见过无数大川的人见识还广，真是世间少有的奇女子，难怪世子忠情于她……

诱人的香气萦绕鼻尖，慕容雪感觉到了口渴，施施然走到自己的黑色小包前，打开小包，拿出几只瓷杯，瓷杯是特制的，细细长长，杯子的盖子与杯子紧密的扣在一起，滴水不漏，打开杯盖，一瓶奶白色的液体出现在面前……

“这是什么？”欧阳少宸走上前来，深邃的眼瞳里浮上一丝不解。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เจ้าหญิงวังชองภรรยา: เว็บ heishizi บท 60.60th ย่างปลา-69 รุ่นโทรศัพท์ Ouyang เฉินน้อยเดินไปที่ด้านหน้าของไฟไหม้ รับคั่วปลาทอง มอบให้ Murong หิมะ: "ลอง และดู ” MU-รง Xue แสงยู จนถึงปลาน้อย ไม่อยาก OU-Yang Chen ผ่านน้อยของเธอในมือ ย่างปลาตรงเข้าไปในปากของเธอ Murong หิมะหลิวเหมย CU มี CU ไม่แอโรบิกของ stare มีเขาตา ไม่เต็มใจสละของบนมือของเขาที่ถูกกัดมีปลา แฟลช ชื่นชมความอุดมสมบูรณ์เนื้อธูปตรงเข้าจมูก เธอ MOU สิ้นกระพริบแสง จุดจุดซ้ำ ๆ เลยต้องร้อน: "นอกคมชัดในวิธีการชำระเงิน อ้วน ดีมากสด จะหายากดูอาหาร แต่ ฉันมีวิธีการ สามารถให้ปลาเป็นอาหาร ” "วิธีใด ๆ " OU-Yang Chen สังเกตกับดอกเบี้ยมองน้อยที่เธอ: ซันเฟิงปลาย่างเป็นจุดมีชื่อเสียงของกฎหมาย แม้พาทำอาหาร อาจไม่สามารถที่จะชนะเขา...... "ความลับไม่รั่ว , " Murong หิมะลึกลับยิ้ม เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ: Ouyang น้อยเฉินปฏิเสธที่จะบอกความลับให้เธอ เธอจะไม่บอกความลับ "ฉันเห็นคุณไม่เลวเลย ลึกลับเพียง..." OU Yang Chen หักคมที่ดวงตาของเธอ คู่ของฉันรู้ว่า คุณจะบอกว่า ดู Murong หิมะหน้าจอเล็กน้อยช่วงอึมครึม: "ผมไม่ได้ไร้ค่า ฉันสามารถย่างปลาและช่วยให้คุณเห็น แต่ผมจะใช้วัสดุพิเศษ หยูซาน...... เฮ้...... วัสดุนี้ ” Murong หิมะตาสว่างขึ้น ได้อย่างรวดเร็ววิ่งไปหญ้าใกล้เคียง หยิบช่อใหญ่ใบสีเขียว ล้างในกระแส และใส่ลงในมือของ OU Yang Chen น้อย ยิ้ม: "ผมสนใจพวกเขาทั้งหมด ” "โอเค" "เลยต้องน้อยเฉิน เช่นใบไม้สีฟ้า จับนิ้วผง Ouyang MU-รง Xue เอาผงลงบนปลาย่างสม่ำเสมอบนกรอบรูปไม้ แฟลช กลิ่นหอมเย้ายวนดริฟท์รอบ ท่าน salivating...... ไม่ไกลจากฝุ่นไนท์พลาซ่า Jing Wang, Yuyan ฉิน และบอดี้การ์ดยัง กลิ่น ฝุ่น-ไนท์พลาซ่า Yuyan ฉินมองไม่แยแส ไม่ปฏิกิริยาพิเศษ บอดี้การ์ดวางฟูจิง แต่กำลังดูปลาเผาไม้ กลืนกลืน...... MU-รง Xue หยิบปลาอบ OU Yang Chen เป็นลิ้นน้อยภูมิใจ: "ouyangshizi ลอง และดู ” "โอเค" "เฉินน้อยเลยต้อง Ouyang, Murong หิมะกัดปลา รสชาติหรูหรา ความภาคภูมิใจในดวงตาของเธอ อยาก: " เพียง ” Murong หิมะภาคภูมิใจที่ลดลงของเขาใบหน้าเล็ก ๆ น้อย ๆ: แทบตกลงคืออะไร ปลาพาเธอไปรับใบของสมุนไพรที่ หรือน้อยไปกิน 1 ครั้งไม่แน่นอนน้อยกว่าเฉิน Ouyang รสมีปัญหา เพียงแค่พยายามที่ออก MU-รง Xue จะปลาหน้า กัด น้ำหอมกลิ่นหอมในปากเยอะ อร่อยหนึ่งพยายามกัดออกลิ้นของเขาให้ ปลากว่าอาหารก่อนหน้านี้สาม หรือสี่ครั้ง OU Yang Chen กล้าที่จะบอกว่า น้อย...... รอ ปลานี้เป็น...... OU Yang Chen กินน้อยของ...... กำลังดูปลา อีกด้านหนึ่ง ที่หมายชัดเจนกัดไม่เป็นของเธอ Murong หิมะก็ตะลึง และค่อย ๆ มองขึ้นที่ OU-Yang Chen หัก bemused ว่า จ้องมอง ใบหน้าเล็กน้อย ดู OU-Yang Chen น้อยหัวเราะ ตาโผล่ออกมาที่รอยยิ้มใส: "เป็นของคุณเองกัดปลา มีอะไรกับ benshizi ” "แล้วทำไมไม่คุณเตือนฉันของประโยค , "Murong หิมะจ้องที่ Ouyang เฉินน้อย ตาโกรธเกี่ยวกับการคายไฟด้วย " Benshizi อยากเตือน คุณเร็วเกินไป......" OU-Yang Chen น้อยเช่น Obsidian ตาเข้าตื้นหัวเราะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอารมณ์ดี MU-รง Xue: '...' เฉินกล่าวว่า ปลาลิ้มรสน้อยถ้าไม่ Ouyang วิธีอาจเธอ Flay ปลา เธอกินปลาผิด OU-Yang Chen หักอันตรายทั้งหมด...... ปากของคน xinhei เอชไอวีไม่ได้จงใจคำนวณเธอ...... ฝุ่นซ่านั่งไม่ห่างจากโรงแรมบลูสโตน ได้รับบาดเจ็บแขนมีใบหน้าที่ซ่อนอยู่ในเงาของไฟไหม้ จ้องหมู่หิมะน้อย OU Yang Chen หล่อ หมกมุ่นไม่ทราบว่าจะคิด ฉิน Yuyan นั่งถัดจากเขา Murong ตาหิมะที่เต็มไปด้วยความโกรธและความอิจฉา: cise ของผู้หญิงไม่เคยปล่อยน้อย OU-Yang Chen และเธอก็ใกล้ ดังนั้นชนิด ไม่ควรดังนั้น มันไม่ควรจะเป็นเช่นนี้...... ของจิงพายามยืนอยู่ข้างไฟย่างปลา หอมแสง lingering จมูก และกลิ่นของอากาศเสีย 108,000 กม. มีไม่สนใจรับประทานนั้นทันที...... ดูกลิ่นหอมที่มาจากทิศทาง และเห็นไม่มีร่องรอย มีใบขนาดใหญ่ของผลไม้สี่ หรือห้ามา OU Yang Chen ช่องสถานะการออนไลน์และรายได้น้อย: "ผลไม้ ” OU Yang Chen มองลง และมองน้อย ผลไม้ จุ่มว่าย รอบ สว่างสีแดง กรอบ และหวานหยดน้ำเปียกบน รวดเร็ว และกระหาย: "มาจากไหน ” "กลับไปโลก ได้รับเลือกผ่านมี "ไม่มีร่องรอยที่ชี้ไปยังป่าบริเวณใกล้เคียง Ouyang หักผลไม้ในมือเฉิน ยังดึงออกจากแขนของผลไม้สีแดงปาก...... 慕容雪漫不经心的瞟了一眼，目光猛然一凝，挥手打掉了他准备开咬的果子，急声道：“不能吃，果子有毒。” 话落的瞬间，只听‘啊’的一声惨叫，一名靖王府侍卫倒在了地上，手捂着肚子，来回翻滚，痛苦的哀嚎，皮肤以人眼看得见的速度，变成了诡异的黑灰色，他倒在地上，一动不动了，身边掉落着一只啃了一半的红色果子…… 夜逸尘，秦玉烟，靖王府侍卫们看着他的尸体，一言不发，整个火堆旁，死一般的寂静。 无痕眸底也满是震惊，半晌方才反应过来，感激的看向慕容雪：“多谢慕容姑娘再次相救，姑娘怎么知道果子有毒的？”他摘果子时，用银针试过，银针明明没有变黑…… 慕容雪目光凝重：“这种果子用银针是测不出毒的，吃下后，剧毒就会在瞬间流遍全身，立时发作，让人在瞬息之间毙命！”在森林里，越是漂亮的植物越有毒，这句话真是一点儿都没有说错。 无痕了解的点了点头，看慕容雪的目光多了几分钦佩：她不过是长在闺阁的柔弱女子，竟然比他这名，跟在世子身边七八年，走过无数名山，见过无数大川的人见识还广，真是世间少有的奇女子，难怪世子忠情于她…… กลิ่นหอมเย้ายวน lingering จมูก Murong หิมะรู้สึกกระหายน้ำ unhurriedly เมื่อทุกคนเดินไปด้านหน้าของสีดำถุง เปิดแพ็คเก็ต จะออกกี่ถ้วย ถ้วยถูกออกแบบมา พอร์ซเลนบาง ๆ ยาว ถ้วยฝาปิดหัวเข็มขัดพร้อมกับแก้ว รั่ว เปิดฝา ขวดนมสีขาวเหลวปรากฏหน้า...... "นี่คืออะไร "OU Yang Chen มาน้อย ลึกตาลอยในน้อยงง