We used 1,400 latex gloves we pumpe

We used 1,400 latex gloves we pumped with air and filled with light and then paired them to bring the bodies trapped in the water to life. We then released them on the lake expecting each being to find its own space. Duck flocks, endemic inhabitants and soft currents help putting everything into place.

We weren’t able to use the remaining material, white pants and shirts, which we freely distributed on the opening day among whomever wanted to dress in white that night.

The display stayed on the lake several days and then all the material was collected and recycled.

Many friends offered their help to bring our piece to life. They went along with us throughout all the stages of the project, literally day and night, as we shared their lives and worked together with complete dedication. We formed an incredible group as we worked on the lights with unimaginable endeavor.

We want to thank all the care and love we got, especially from our dear hostesses, Marie Claude and Fabienee. All this would have been much harder without them. Our friends Helene, Fred, Christine, Marie-Do, Eric, and the students and teachers from local schools and neighbors that regularly dropped by to lend a hand. We want to thank the Bienal Organization, of course, and Charlotte, Julie and Richard, who have supported us at all times adjusting themselves to last minute changes without a problem. Thank you so much, friends.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราใช้ถุงมือยาง 1400 เราสูบกับอากาศ และเต็มไป ด้วยไฟแล้ว จับคู่ให้นำศพติดอยู่ในน้ำเพื่อชีวิต เราแล้วออกไปในทะเลสาบต้องละการหาพื้นที่ของตนเอง เป็ดจำนวนเกือบเท่าเดิม ประชากรยุง และกระแสอ่อนช่วยทำให้ทุกอย่างเข้าเราไม่สามารถใช้วัสดุคงเหลือ กางเกงสีขาว และ เสื้อ ที่เรากระจายได้อย่างอิสระในวันเปิดใน whomever ต้องแต่งขาวคืนการแสดงผลอยู่ในทะเลสาบหลายวัน แล้วทั้งหมดถูกรวบรวม และรีไซเคิลวัสดุเพื่อนเสนอวิธีที่ใช้เพื่อนำชิ้นส่วนของชีวิต พวกเขาไปพร้อมกับเราตลอดทุกขั้นตอนของโครงการ อักษรกลางวันและกลางคืน เราร่วมชีวิต และทำงานพร้อมกับอุทิศตนทำ เราจัดกลุ่มตัวอย่างไม่น่าเชื่อเราทำไฟกับแข่งขันความคับขันเราต้องขอบคุณที่ดูแลและความรักที่เรามี โดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก hostesses เรารัก โคลด Marie และ Fabienee ทั้งหมด ทั้งหมดนี้จะได้ยากมากโดยไม่ได้ เพื่อนของเราเอียร์มาเฮเลนา;, Fred คริ มารีโด Eric และนักเรียน และครูจากโรงเรียนในท้องถิ่นและเพื่อนบ้านที่ลดลงอย่างสม่ำเสมอโดยเกื้อ เราต้องขอขอบคุณ องค์กร Bienal แน่นอน และชาร์ลอตต์ จูลี่ กับ ริชาร์ด ที่ได้สนับสนุนเราตลอดเวลาการปรับตัวเปลี่ยนแปลงนาทีสุดท้ายไม่มีปัญหา ขอบคุณเพื่อนมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราใช้ 1,400 ถุงมือยางที่เราสูบกับอากาศและเต็มไปด้วยแสงแล้วจับคู่พวกเขาเพื่อนำศพติดอยู่ในน้ำเพื่อชีวิต จากนั้นเราจะปล่อยออกมาให้พวกเขาในทะเลสาบคาดหวังความเป็นอยู่ในแต่ละที่จะหาพื้นที่ของตัวเอง ฝูงเป็ดชาวถิ่นและกระแสนุ่มช่วยวางทุกอย่างลงในสถานที่. เราไม่สามารถที่จะใช้วัสดุที่เหลือกางเกงสีขาวและเสื้อซึ่งเราได้อย่างอิสระกระจายในวันเปิดในหมู่คนที่อยากจะแต่งกายด้วยชุดสีขาวในคืนนั้น. การแสดงผล อยู่บนทะเลสาบหลายวันแล้ววัสดุที่ถูกรวบรวมและรีไซเคิล. เพื่อน ๆ หลายคนเสนอให้ความช่วยเหลือของพวกเขาที่จะนำชิ้นส่วนของเราที่จะมีชีวิต พวกเขาเดินไปพร้อมกับเราตลอดทุกขั้นตอนของโครงการอย่างแท้จริงทั้งกลางวันและกลางคืนในขณะที่เราใช้ร่วมกันชีวิตของพวกเขาและทำงานร่วมกันด้วยความทุ่มเทที่สมบูรณ์ เราที่เกิดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อกลุ่มในขณะที่เราทำงานกับไฟที่มีความพยายามที่เป็นไปไม่ได้. เราอยากจะขอบคุณทุกการดูแลและรักเราได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากแอร์ที่รักของเรา, มารีโคลดและ Fabienee ทั้งหมดนี้จะได้รับยากมากโดยที่พวกเขา เพื่อนของเราเอลีเฟร็ด, คริสตินมารี-Do, เอริคและนักเรียนและครูจากโรงเรียนในท้องถิ่นและประเทศเพื่อนบ้านที่ปรับตัวลดลงอย่างสม่ำเสมอโดยที่จะให้ยืมมือ เราอยากจะขอบคุณ Bienal องค์การของหลักสูตรและลอตต์จูลี่และริชาร์ดที่ได้รับการสนับสนุนเราตลอดเวลาปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงในนาทีสุดท้ายโดยไม่มีปัญหา ขอบคุณมากเพื่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราใช้ 1400 ถุงมือยางเราสูบอากาศและเต็มไปด้วยแสงและจับคู่ให้นำศพติดอยู่ในน้ำกับชีวิต เราปล่อยพวกเขาในทะเลสาบคาดหวังแต่ละที่จะหาพื้นที่ของตัวเอง เป็ดฝูงชาวถิ่นและนุ่มกระแสช่วยวางทุกอย่างลงในสถานที่

เราไม่สามารถที่จะใช้วัสดุที่เหลือ กางเกงสีขาวและเสื้อซึ่งเรากระจายได้อย่างอิสระในวันเปิดของบุคคลที่ต้องการที่จะแต่งตัวในสีขาวที่คืน

แสดงอยู่ในทะเลสาบหลายวันแล้ว วัสดุทั้งหมดที่ถูกเก็บรวบรวมและนำกลับมาใช้ใหม่

เพื่อนหลายคนเสนอความช่วยเหลือที่จะนำชิ้นส่วนของเราในชีวิต พวกเขาเดินไปกับเราตลอดทุกขั้นตอนของโครงการอย่างแท้จริง วันและคืนเมื่อเราแบ่งปันชีวิตของพวกเขาและการทำงานร่วมกัน ด้วยการอุทิศตนที่สมบูรณ์ เราเกิดขึ้นในกลุ่มที่น่าทึ่งที่เราทำงานบนไฟกับความพยายามพัฒนา

เราต้องขอบคุณการดูแลและความรักที่เราได้รับ โดยเฉพาะจากลูกสะใภ้ที่รักของเรา และมารี โคล้ด fabienee . ทั้งหมดนี้ก็คงจะยาก ถ้าไม่มีพวกเขา เพื่อนของเรา เฮเลน เฟรด คริสติน มารี ทำ อีริคและนักเรียนและครูจากโรงเรียนท้องถิ่น และเพื่อนบ้านที่หมั่นแวะมายืมมือ เราต้องขอขอบคุณองค์กร bienal แน่นอน และชาร์ลอต จูลี่ และริชาร์ด ที่สนับสนุนพวกเราตลอดเวลา การปรับตัวเองเพื่อการเปลี่ยนแปลงในนาทีสุดท้ายโดยไม่มีปัญหา ขอบคุณมาก เพื่อน