“Eh, Teacher Zhang!”“Isn’t this Tea

“Eh, Teacher Zhang!”

“Isn’t this Teacher Zhang?”

“You came to fetch the child?”

“Teacher Zhang, I heard you’ve become a Peking University lecturer?”

Although Zhang Ye wore sunglasses, he had previously brought Chenchen to a Parent-Teacher Meeting. A few parents of Chenchen’s classmates recognized him. They greeted him. As they were all considered parents or guardians, they did not treat Zhang Ye as a celebrity, and began chatting with him casually.

Zhang Ye also smiled and began to casually chat with them. “Hai, I was just fooling around. With my standards, Peking University will probably fire me before next semester. Hur Hur.”

A pretty figure suddenly appeared.

Zhang Ye had sharp eyes and immediately waved his hand. “Chenchen, over here!”

Chenchen turned her head to look in the direction of the voice. “Zhang Ye?”

“Your aunt is at home cooking. She asked me to come pick you up.” Zhang Ye stretched out his hand.

Chenchen acknowledged before bidding farewell to two of her classmates. She then walked slowly over to Zhang Ye. Seeing his stretched out hand, she curled her mouth and very reluctantly put her little hand into Zhang Ye’s. “Zhang Ye, can you not keep holding my hand? I really lose face from this.”

Zhang Ye smiled while rubbing her head, “Little thing. How old are you to know what face is?”

Chenchen rolled her eyes and smirked. “…Hur Hur.”

“What kind of expression is that? Smile nicely.” Zhang Ye brought her into the car before entering from the other side. Then, he buckled up Chenchen’s seatbelt before driving off.

“Chenchen.”

“What?

“Don’t you miss Uncle?”

“Hur Hur..”

“You miss me? Nice, I didn’t pamper you for nothing.”

“…”

In the district.

The duo held hands before riding an elevator upstairs.

“Hold on.” When he came by his rented apartment, Zhang Ye stopped and looked for his keys before opening the door. “It’s been awhile since I’ve stayed in here. I should open the door to air the room.” However, when he opened the door, the moist air he expected was lacking. The tables and chairs were all clean, with not a speck of dust. “Eh, what’s the matter?”

Chenchen said while carrying her little schoolbag. “My aunt cleaned it.”

Zhang Ye smacked his lips. “Hehe, Landlady auntie sure is nice. Just perfect!”

The landlady’s door was open. The fragrance of the dishes that were being cooked emanated out. He heard Rao Aimin’s voice say, “Who’s speaking behind my back?”

Zhang Ye brought Chenchen into her house. “Thank you Landlady auntie. You even cleaned my house. Alright, I’ll wash the dishes after we finish dinner today. I need to reciprocate your kindness.”

The crackling of flames could be heard from the kitchen.

Rao Aimin was serving the dishes in the living room. She heard him, but did not look at him. She said, “Kid, when have you ever taken the initiative to wash the dishes. I might as well depend on Chenchen rather than you.” Saying that, she gestured with her chin to the bathroom. “Go, go wash your hands. It’s time to eat. Wash your hands clean with soap. Don’t mess around. Nowadays, there is so much bacteria and disease floating around. No one is to eat unless their hands are washed clean first.” After saying this, she went into the kitchen to check on the fire of the braised pork.

“Got it.”

“Got it.”

Zhang Ye and Chenchen said at the same moment.

In the bathroom, Zhang Ye skillfully lifted Chenchen up. Chenchen lowered her body to turn on the tap to wash her hands with soap. After she was done washing, Zhang Ye put her down and began to wash his hands. After that, he got a dry towel and wiped his hand dry, while Chenchen used the lower end of the towel to wipe her hands. They had great synergy.

After they came out, the duo sat by the dining table.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เอ๊ะ ครูจาง! "ไม่เป็นครูจาง""คุณมาเพื่อดึงเด็ก""ครูจาง ผมได้ยินคุณได้กลายเป็นวิทยากรมหาวิทยาลัยปักกิ่ง"แม้ว่าจางเย่สวมแว่นกันแดด ก่อนหน้านี้เขาได้นำ Chenchen การประชุมผู้ปกครองครู กี่ผู้ปกครองของเพื่อนร่วมชั้นของ Chenchen รู้จักเขา พวกเขาประทับใจเขา เป็นพวกเขาทั้งหมด ถือว่าพ่อแม่หรือผู้ปกครอง พวกเขาไม่ถือจางเย่เป็นดารา และเริ่มพูดคุยกับเขาแบบสบาย ๆจางเย่ยังยิ้ม และเริ่มสนทนาแบบสบาย ๆ กับพวกเขา "ไฮ ฉันเป็นเพียงหลอกลวงรอบ มาตรฐานของฉัน มหาวิทยาลัยปักกิ่งจะคงยิงฉันก่อนภาคการศึกษาถัดไป เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์"รูปคนสวยก็ปรากฏจางเย่มีตาคม และโบกมือทันที "Chenchen มากกว่าที่นี่"Chenchen เปิดหัวของเธอมองในทิศทางของเสียง "จางเย่? ""ของคุณป้าบ้านทำอาหาร เธอถามผมมารับคุณ" จางเย่ยืดมือของเขาออกChenchen รับทราบก่อนการเสนอราคาอำลาไปที่สองของเพื่อนร่วมชั้นของเธอ แล้วเดินช้า ๆ ผ่านไปจางเย เธอเห็นเขายืดมือ ม้วนปาก และมากฝืนใส่มือเล็ก ๆ ของเธอจางเย่ของ "จางเย่ สามารถคุณไม่ให้จับมือผม ฉันจริง ๆ หายหน้าจากนี้จางเย่ยิ้มในขณะที่ถูหัวของเธอ "สิ่งเล็กน้อย อายุเท่าไหร่คุณรู้ว่าหน้าอะไร"Chenchen รีดดวงตาของเธอ และ smirked “… เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์""ชนิดของนิพจน์เป็นที่ Smile อย่างดี จางเย่มาเธอเข้าไปในรถก่อนที่จะเข้าจากด้านอื่น ๆ แล้ว เขางอโค้งขึ้นเข็มขัดนิรภัยของ Chenchen ก่อนที่จะขับออก"Chenchen""อะไร"คุณอย่าพลาดลุงหรือ""เฮอร์โปรดักส์-เฮอร์โปรดักส์...""คุณคิดถึงผมไหม ดี ฉันไม่ได้ดูแลคุณไม่"“…”ในย่านนี้คู่ถือมือก่อนลิฟต์ชั้นบน"ค้างอยู่" เมื่อเขามา โดยเขาเช่าอพาร์ จางเย่หยุด และมองหาคีย์ของเขาก่อนที่จะเปิดประตู "นานมาแล้วเคยสมัครที่นี่ ฉันควรเปิดประตูไปแอร์" อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเปิดประตู อากาศชื้นที่เขาคาดว่าสะดวกสบาย โต๊ะและเก้าอี้สะอาดทั้ง กับไม่สเป๊คของฝุ่น เอ๊ะ คืออะไรเรื่อง"Chenchen กล่าวว่า ในขณะที่แบกในกระเป๋านักเรียนของเธอเล็กน้อย "ป้าทำความสะอาดมัน"จางเย่ไมโครเวฟริมฝีปากของเขา "ฮิฮิ Landlady ป้าบอกว่าถูกดี เพียงอันLandlady ประตูถูกเปิด กลิ่นหอมของอาหารที่ถูกปรุงสุกเล็ดลอดออกมาออกมา เขาได้ยินเรา Aimin เสียงพูด, "ซึ่งเป็นการพูดหลังจางเย่มา Chenchen เข้าไปในบ้านของเธอ ขอบคุณป้า Landlady นี้ คุณได้ทำความสะอาดบ้าน ไม่เป็นไร ผมจะล้างจานหลังจากเราเสร็จสิ้นอาหารมื้อเย็นวันนี้ ฉันต้องการสนองความเมตตาของคุณ"สามารถได้ยินเสียงแตก ๆ ของเปลวไฟจากห้องครัวAimin ราวถูกเสิร์ฟอาหารในห้องนั่งเล่น เธอได้ยินเขา แต่ดูที่เขา เธอกล่าวว่า "เด็ก เมื่อคุณเคยถ่ายเริ่มล้างจาน ฉันอาจเป็นอย่างดีขึ้นอยู่กับ Chenchen มากกว่าคุณอยู่" เธอบอกว่า gestured กับคางของเธอไปห้องน้ำ "ไป ไปล้างมือ เวลาจะรับประทานได้ ล้างมือ ด้วยสบู่ ไม่ประทาน ในปัจจุบัน มีแบคทีเรียและโรคที่ลอยรอบมาก ไม่มีใครได้กินเว้นแต่มือที่ล้างสะอาดก่อน" หลังจากพูดนี้ เธอไปในตรวจสอบไฟของหมูตุ๋น"เข้าใจแล้ว""เข้าใจแล้ว"จางเย่และ Chenchen กล่าวว่า ในขณะเดียวกันในห้องน้ำ จางเยชำนาญยก Chenchen ขึ้น Chenchen ลดลงร่างกายเธอเปิดแตะเพื่อเธอล้างมือ ด้วยสบู่ หลังจากที่เธอ ทำซักผ้า จางเยวางเธอลง และเริ่มล้างมือของเขา หลังจากนั้น เขามีผ้าเช็ดตัวแห้ง และเช็ดมือที่แห้ง Chenchen ปลายล่างของผ้าที่ใช้เช็ดมือของเธอ พวกเขามีพลังดีหลังจากที่ออกมาพวกเขา คู่นั่งตามโต๊ะอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เอ๊ะครูเหวย!"

"นี้ไม่ได้เป็นครู Zhang?"

"คุณมาเพื่อดึงเด็ก?"

"อาจารย์จางผมได้ยินคุณได้กลายเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยปักกิ่ง?"

แม้ว่าจางเจ้าสวมแว่นตากันแดด, เขามีก่อนหน้านี้ นำ chenchen ให้มีการประชุมผู้ปกครอง พ่อแม่ไม่กี่ของเพื่อนร่วมชั้น chenchen ได้รับการยอมรับเขา พวกเขาได้รับการต้อนรับเขา ขณะที่พวกเขาเป็นผู้ปกครองพิจารณาทั้งหมดหรือผู้ดูแลพวกเขาไม่ได้รักษาจางเจ้าเป็นผู้มีชื่อเสียงและเริ่มพูดคุยกับเขาลวก

จางเจ้ายังยิ้มและเริ่มที่จะลวกสนทนากับพวกเขา "ไห่ฉันเป็นเพียงการหลอกลวงรอบ กับมาตรฐานของฉันมหาวิทยาลัยปักกิ่งอาจจะยิงฉันก่อนภาคการศึกษาถัด เฮอร์เฮอร์. "

รูปสวยก็ปรากฏตัวขึ้น

Zhang ท่านทั้งหลายได้มีดวงตาที่คมชัดและโบกมือทันที "chenchen กว่าที่นี่แล้ว!"

chenchen หันหัวของเธอที่จะมองไปในทิศทางของเสียง "จางเจ้า?"

"คุณป้าที่ปรุงอาหารที่บ้าน เธอถามฉันจะมารับคุณ. "จางเยยื่นมือออก

chenchen รับทราบก่อนที่จะอำลาการเสนอราคาถึงสองเพื่อนร่วมชั้นของเธอ จากนั้นเธอก็เดินช้ากว่าจะจางเจ้า เห็นยื่นมือออกเธอขดปากของเธอและมากอย่างไม่เต็มใจเอามือเล็ก ๆ ของเธอเข้าไปในจางเย "จางเจ้าคุณไม่สามารถให้จับมือของฉันได้อย่างไร ผมเสียหน้าจากนี้. "

จางเจ้ายิ้มในขณะที่ถูหัวของเธอ" สิ่งเล็ก ๆ น้อย คุณอายุเท่าไหร่ที่จะรู้ว่าสิ่งที่ใบหน้าคืออะไร? "

chenchen รีดตาของเธอและ smirked " ... เฮอร์เฮอร์."

"คืออะไรชนิดของการแสดงออกว่าคืออะไร? ยิ้มอย่าง. "จางเจ้าพาเธอเข้าไปในรถก่อนที่จะเข้าจากด้านอื่น ๆ จากนั้นเขา buckled ขึ้นเข็มขัดนิรภัย chenchen ก่อนที่จะขับรถออกไป

"chenchen."

"คืออะไร?

"คุณไม่พลาดลุง?"

"เฮอร์เฮอร์ .. "

"คุณคิดถึงฉัน? ดีที่ผมไม่ได้ดูแลท่านเพื่ออะไร.

" " ... "

ในเขตอำเภอ

ทั้งคู่จับมือก่อนที่จะขี่ลิฟท์ชั้นบน

"Hold on." เมื่อเขามาจากอพาร์ทเม้นเช่าของเขาจางเจ้าหยุดและมองหาคีย์ของเขาก่อนที่จะเปิดประตู "มันถูกเดี๋ยวตั้งแต่ผมได้อยู่ที่นี่ ฉันควรจะเปิดประตูไปสู่ห้องแอร์. " แต่เมื่อเขาเปิดประตูที่อากาศชื้นเขาคาดว่าจะขาด ตารางและเก้าอี้ทุกคนทำความสะอาดด้วยไม่ได้จุดของฝุ่น "เอ๊ะสิ่งที่เป็นเรื่องได้หรือไม่"

chenchen กล่าวว่าในขณะที่แบกกระเป๋านักเรียนเล็ก ๆ ของเธอ "ป้าของฉันทำความสะอาดมัน."

จางเยตีริมฝีปากของเขา "อิอิป้าเจ้าของที่ดินที่หญิงแน่ใจว่าเป็นสิ่งที่ดี เพียงที่สมบูรณ์แบบ! "

ประตูของเจ้าของบ้านเปิด กลิ่นหอมของอาหารที่ถูกปรุงสุกเล็ดลอดออกมาจาก เขาได้ยินเสียงราว Aimin ว่า "ใครพูดอยู่ข้างหลังของฉัน"

Zhang ท่านพา chenchen เข้าไปในบ้านของเธอ "ขอบคุณเจ้าของที่ดินที่หญิงป้า คุณยังทำความสะอาดบ้านของฉัน เอาล่ะฉันจะล้างจานหลังจากที่เราเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารค่ำในวันนี้ ฉันต้องการที่จะตอบสนองความมีน้ำใจของคุณ. "

เสียงแตกของเปลวไฟอาจจะได้ยินจากครัว

ราว Aimin ได้รับการบริการอาหารในห้องนั่งเล่น เธอได้ยินเขา แต่ไม่ได้มองไปที่เขา เธอกล่าวว่า "เด็กเมื่อคุณเคยคิดริเริ่มในการล้างจาน ผมเช่นกันอาจจะขึ้นอยู่กับ chenchen มากกว่าคุณ. "บอกว่าเธอชี้กับคางของเธอไปที่ห้องน้ำ "ไปให้ไปล้างมือของคุณ มันถึงเวลาที่จะกิน ล้างมือให้สะอาดด้วยสบู่ อย่ายุ่ง ๆ ปัจจุบันมีแบคทีเรียมากและโรคลอยรอบ ไม่มีใครที่จะกินเว้นแต่มือของพวกเขาจะถูกล้างทำความสะอาดครั้งแรก. "หลังจากที่พูดอย่างนี้เธอเดินเข้าไปในครัวเพื่อตรวจสอบไฟไหม้เนื้อหมูตุ๋นที่

"Got มัน."

"มีมัน."

จางเจ้าและ chenchen กล่าวว่าในขณะเดียวกัน

ในห้องน้ำจางเยชำนาญยก chenchen ขึ้น chenchen ลดลงร่างกายของเธอเพื่อเปิดก๊อกน้ำล้างมือด้วยสบู่ของเธอ หลังจากที่เธอได้ทำซักผ้าจางเยวางเธอลงและเริ่มที่จะล้างมือของเขา หลังจากนั้นเขาได้รับผ้าขนหนูแห้งและเช็ดแห้งมือของเขาในขณะที่ chenchen ใช้ปลายล่างของผ้าขนหนูเช็ดมือของเธอ พวกเขามีการทำงานร่วมกันที่ดี

หลังจากที่พวกเขาออกมาทั้งคู่นั่งโต๊ะอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เอ๋ อาจารย์จาง ! "" นี่อาจารย์จาง ? "" คุณมารับลูก "" ครูจาง ฉันได้ยินว่าคุณเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยปักกิ่ง ? "ถึงแม้ว่าจางเย สวมแว่นกันแดด เขาเคยพา chenchen ให้พ่อแม่ครูประชุม ไม่กี่ของผู้ปกครอง chenchen เพื่อนร่วมชั้นของจำเขาได้ พวกเขาทักทายเขา เป็นพวกเขาทั้งหมดถือว่าพ่อแม่หรือผู้ปกครอง พวกเขาไม่ได้ดูแลจาง ท่านเป็นคนดัง และเริ่มสนทนากับเขาง่ายๆจาง ท่านก็ยิ้ม และเริ่มตั้งใจสนทนากับพวกเขา " ค่ะ ฉันก็แค่เล่นๆ ด้วยมาตรฐานของ มหาวิทยาลัยปักกิ่งอาจจะยิงฉันก่อน เทอมหน้า hur hur .รูปสวยก็ปรากฎขึ้นจาง ท่านมีสายตาเฉียบแหลมและทันทีที่โบกมือ " chenchen ทางนี้ ! "chenchen หันหัวไปมองทิศทางของเสียง " จาง " "" ป้าอยู่บ้านทำอาหาร เธอขอให้ฉันมารับ " จางจงยื่นมือออก .chenchen ตอบรับ ก่อนที่จะบอกลาสองของเพื่อนร่วมห้องของเธอ จากนั้นเธอก็เดินช้าๆ ไปที่ จาง " เห็นเขายืดมือ เธอหยิกปากของเธออย่างไม่เต็มใจมากใส่มือเล็กๆของเธอเป็นจาง เย . . " จางเย เธอจะไม่จับมือผมไว้ ? ผมสูญเสียหน้านี้ " .จางเยยิ้มขณะลูบหัวเธอ " สิ่งเล็ก ๆน้อย ๆ วิธีการเก่าที่คุณจะรู้ว่าใบหน้าคืออะไร ? "chenchen รีดตาของเธอ และแสยะยิ้ม " . . . . . . . hur hur ." ทำไมมองแบบนั้นล่ะ ยิ้มสวย " จางเยพาเธอเข้าไปในรถก่อนเข้าจากด้านอื่น ๆ แล้วเขา buckled ขึ้น chenchen ของเข็มขัดนิรภัยก่อนที่จะขับรถออกไป" chenchen ”" อะไร ?" ไม่คิดถึงลุง ? "" เฮอร์เฮอร์ . . . . . . . "" คิดถึงฉันไหม ? ดี , ฉันไม่ได้ตามใจคุณเลย "" . . . . . . . "ในเขตพื้นที่ทั้งคู่จับมือกันก่อนขี่ลิฟต์ขึ้นไปข้างบน" เดี๋ยวก่อน " ตอนที่เขามาเช่าอพาร์ทเม้นของเขา จาง ท่านหยุดและมองหากุญแจก่อนจะเปิดประตู " ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ตั้งแต่ฉันอยู่ในนี้ ผมจะเปิดประตูให้อากาศในห้อง อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเปิดประตู อากาศชื้น เขาคาดว่า มีขาด โต๊ะเก้าอี้ก็สะอาด ไม่มีฝุ่นสักเม็ด " เอ๊ะ เกิดอะไรขึ้น ? "chenchen กล่าวว่าในขณะที่แบกกระเป๋านักเรียนเล็กน้อยของเธอ " ป้าทำความสะอาดมันจางจงจนริมฝีปากของเขา " หึหึ เจ๊ป้าว่าก็ดี เพียงที่สมบูรณ์แบบ ! "ประตูของเจ้าของบ้านเปิดอยู่ กลิ่นหอมของอาหารที่ถูกปรุงสุก ต่องไป เขาได้ยินเสียงเรา Aimin พูดว่า " ใครพูดลับหลังฉัน ? "จาง เจ้านำ chenchen เข้าไปในบ้านเธอ " ขอบคุณท่านเจ้าของบ้าน คุณป้า คุณจะทำความสะอาดบ้าน เอาล่ะ ผมจะล้างจานให้เสร็จก่อนค่ำวันนี้ ฉันต้องการจะตอบแทนความเมตตาของคุณ”การประทุของไฟอาจจะได้ยินจากครัวเราให้บริการอาหารใน Aimin เป็นห้องนั่งเล่น เธอได้ยินเขา แต่ไม่ได้มองเขา เธอกล่าวว่า " เด็กเมื่อคุณเคยเอาความคิดริเริ่มที่จะล้างจาน ผมก็พึ่ง chenchen มากกว่าคุณ " บอกว่า เธอชี้นิ้วบอกว่าคางเธอไปห้องน้ำ " ไป ไปล้างมือก่อน ได้เวลากินแล้ว ล้างมือให้สะอาดด้วยสบู่ อย่ามั่วๆ ทุกวันนี้ มีแบคทีเรียมาก และโรคที่ลอยอยู่รอบๆ ไม่มีใครกินถ้ามือของพวกเขาจะล้างสะอาดก่อน " หลังจากพูด เธอเดินเข้าไปในครัวเพื่อตรวจสอบไฟของตุ๋นกระดูกหมู" ได้เลย "" ได้เลย "และจางเย chenchen กล่าวในขณะเดียวกันในห้องน้ำ จาง ท่านถนัดยก chenchen ตั้งขึ้น chenchen ลดลง ร่างกายของเธอจะเปิดก๊อกล้างมือด้วยสบู่ หลังจากที่เธอล้างจานเสร็จ นายจาง จง วางเธอลงและเริ่มที่จะล้างมือ หลังจากนั้น เขามีผ้าขนหนูแห้งและเช็ดมือแห้ง ในขณะที่ chenchen ใช้ปลายล่างของผ้าขนหนูเช็ดมือของเธอ พวกเขามีความสอดคล้องหลังจากที่พวกเขาออกมาคู่หนึ่งนั่งโต๊ะอาหาร