Yan Jiantao nodded lightly to Presi

Yan Jiantao nodded lightly to President Wu and the Dean politely as they freed up a seat for him. He sat down preparing to listen to Zhang Ye’s lecture. Actually, he was not curious, but merely came to pick on him.

No matter what everyone’s purpose of being here was for, this lecture was still highly anticipated!

The teachers were concerned, the students were concerned, the reporters were concerned, the education world was concerned, and even society was concerned!

Peking University’s staff members had set up the video cameras, a total of three to face the stage. They did not allow the reporters to do filming, but Peking University would need to do so to keep a record. This was a public lecture after all.

……

10 A.M.

The auditorium doors closed. No one was allowed in anymore.

The 1200 seats had been filled up completely and it was still not enough. About a dozen Peking University students, who barely arrived in time, had no seats. So they could only stand along the aisle as they did not want to leave. No one wanted to leave, even if they had to stand. Everyone’s eyes were fixed on to the stage.

It was time.

A female staff member tested the microphone and then announced, “Please welcome Teacher Zhang Ye.”

The reporters did not react. The professors and teachers of Peking University also did not stir much. Instead, the Peking University students were the ones who cheered and applauded loudly. They were very passionate!

Zhang Ye came out.

The female staff member handed the microphone over to him and went off stage.

He walked towards the podium and placed the microphone into the microphone holder. Then he observed the packed audience and smiled a little. He did not suffer from stage fright and spoke with composure, “Sorry for the delay. Because of a tiny situation, today’s lesson has been changed into a public lecture. As the first time speaking as a lecturer on stage, I am actually feeling very nervous.”

The students went, “Hahaha!”

Zhang Ye said in confusion, “But this is not the joke?”

The students went again, “HAHAHAHA!” They laughed even louder this time.

Zhang Ye was speechless. He was truly very speechless. “Alright then, you guys really have a low laughing point.”

This was a habitual reaction. Many in the audience had watched “Zhang Ye’s Talk Show” before and were accustomed to funny thoughts whenever they saw Zhang Ye speaking.

A proper class had become a Talk Show. Zhang Ye hurriedly withheld himself. Today, he was not standing there as a host, but as a lecturer. “I previously told my students that my classes aren’t too particular. Anyone can ask me questions or talk about their own opinions and theories. The more debate there is, the better. Of course, that is limited to my students. As for others, regardless of reason, please do not interrupt my class. Thank you for your cooperation. These are the ground rules I am setting for my lecture.” These words were clearly meant for the reporters.

“Then….” Zhang Ye looked over to the dozen odd Peking University students, who were still standing, “Can our reporter comrades over there please let our students have their seats?”

The reporters were stunned.

“Ah?”

“Give up our seats?”

Holy sh*t! He’s chasing us off immediately after getting on stage!

Zhang Ye said in a matter-of-fact manner, “There are not enough seats, but we can’t possibly ask our students, who are here to listen to the lecture, to remain standing, right? This is a school, so we have to put the students at the forefront. Thank you.” You could offend anyone, but a reporter. These words were very popular within the entertainment industry, but Zhang Ye did not possess any such concept. He was now a teacher and the students were an utmost priority.

Chang Kaige nodded slightly. The other Peking University professors thought the same.

But some of the reporters did not move. They felt that Zhang Ye was being too hard on them.

An old reporter looked over to the students at the side and stood up saying, “Child, come and seat here.”

“Teacher Zhang is correct, come on.” A female reporter also stood up and gave her seat to the students.

More than ten Peking University students felt warmth rush up into their hearts. After exchanging some pleasantries, they also sat down, while more than ten reporters stood by the aisles.

Zhang Ye nodded and said, “Thanks. May I get the staff to move a few chairs for the reporters? Hur Hur. It’s best if everyone has a seat.” After saying this, he noticed the atmosphere a little tense, hence Zhang Ye chuckled and said, “Actually, I was hinting that someone should bring me a chair. Alright, treat it as if I didn’t say anything. I guess that wouldn’t be allowed either.”

“Hur Hur Hur Hur…” Everyone laughed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยัน Jiantao เลยต้องเบา ๆ วูประธานและคณบดีสุภาพ ตามที่พวกเขารอดนั่งสำหรับเขา เขานั่งลงเตรียมฟังจางเยของการบรรยาย จริง เขาไม่ได้อยากรู้อยากเห็น แต่เพียงมารับเขาไม่ว่าสิ่งของทุกคนวัตถุประสงค์ของการที่นี่เป็นสำหรับ บรรยายนี้ถูกคาดว่าจะยังคงสูงอาจารย์กังวล นักเรียนกังวล ข่าวกังวล ห่วงโลกศึกษา และห่วงสังคมแม้พนักงานของมหาวิทยาลัยปักกิ่งมีตั้งค่ากล้องวิดีโอ จำนวน 3 หน้าเวที พวกเขาไม่อนุญาตให้ผู้สื่อข่าวการถ่ายทำ แต่มหาวิทยาลัยปักกิ่งจะต้องทำการเก็บบันทึก หลังจากทั้งหมดนี้เป็นบรรยายสาธารณะ……10 โมงเช้าประตูหอประชุมปิด ไม่มีใครได้รับอนุญาตในอีกต่อไปที่นั่ง 1200 ได้รับเต็มสมบูรณ์ และก็ยังคงไม่เพียงพอ เกี่ยวกับมหาวิทยาลัยปักกิ่งโหล นัก เพิ่งจะมาถึงในเวลา มีที่นั่งไม่ ดังนั้นพวกเขาเท่านั้นสามารถยืนไปตามทางเดิน ตามที่พวกเขาไม่ต้องการออกจาก ไม่มีใครอยากกลับบ้าน แม้ว่าพวกเขาจะยืน สายตาของทุกคนได้รับการแก้ไขบนเวทีมันเป็นเวลาพนักงานหญิงทดสอบไมโครโฟน และ ประกาศแล้ว, "ยินดีต้อนรับกรุณาครูจางเย่"ผู้สื่อข่าวที่ไม่ตอบสนอง อาจารย์และอาจารย์ของมหาวิทยาลัยปักกิ่งยังไม่คนมาก แทน นักศึกษาในมหาวิทยาลัยปักกิ่งถูกคนที่โห่ร้อง และปรบมือเสียงดัง พวกเขาหลงใหลมากออกมาจางเย่พนักงานหญิงไมโครโฟนที่ใช้ในการส่งมอบให้กับเขา และไปปิดเวทีเขาเดินเข้าไปหาแท่น และวางไมโครโฟนตัวยึดไมโครโฟน เขาสังเกตเห็นผู้ชมบรรจุ แล้วยิ้มเล็กน้อย เขาไม่ได้ทรมานจากเวทีและได้พูดคุยกับ "ขออภัยสำหรับความล่าช้า ความสงบ เนื่องจากสถานการณ์เล็ก ๆ บทเรียนวันนี้มีการเปลี่ยนแปลงเข้าสู่การบรรยายสาธารณะ เป็นครั้งแรกที่พูดเป็นวิทยากรบนเวที ฉันจริงรู้สึกมากประสาท"นักเรียนไป "Hahaha"จางเย่กล่าวว่า ในความสับสน "แต่นี้ไม่ใช่เรื่องตลก"นักเรียนไปอีก "ฮ่าฮ่าฮ่า" หัวเราะเยาะดังยิ่งเวลานี้จางเย่พูดได้ เขาก็พูดอย่างแท้จริง "ไม่เป็นไรแล้ว พวกคุณจริง ๆ มีน้อยหัวเราะชี้"นี้เป็นปฏิกิริยาที่เคย หลายคนในกลุ่มเป้าหมายที่ได้ดู "แสดงของพวกท่านพูดคุยจาง" ก่อน และได้คุ้นเคยกับความคิดที่ตลกเมื่อใดก็ ตามที่พวกเขาเห็นจางเย่พูดชั้นเรียนที่เหมาะสมได้กลายเป็น ทอล์คโชว์ จางเย่รีบถอนตัวเอง วันนี้ เขาไม่ยืนเป็น แต่ เป็นวิทยากร "ผมเคยบอกนักเรียนว่า ชั้นเรียนของฉันไม่ได้เฉพาะเจาะจงเกินไป ทุกคนสามารถถามคำถาม หรือพูดคุยเกี่ยวกับความเห็นและทฤษฎีของตนเอง การอภิปรายเพิ่มเติมมี ที่ดีกว่า แน่นอน ที่ถูกจำกัดให้นักเรียน สำหรับคนอื่น ๆ โดยไม่คำนึงถึงเหตุผล โปรดอย่ารบกวนชั้นของฉัน ขอบคุณสำหรับความร่วมมือ เหล่านี้เป็นกฎพื้นฐานที่ฉัน:การตั้งค่าสำหรับการบรรยายของฉัน" คำเหล่านี้มีความหมายสำหรับข่าวชัดเจน"แล้ว..." จางเย่มองผ่านโหลคี่ปักกิ่งมหาวิทยาลัยนักเรียน ที่ยังคงยืนอยู่ "สามารถสหายของเราข่าวนั่นโปรดให้นักเรียนของเรามีที่นั่งของพวกเขา"ผู้สื่อข่าวที่ถูกสตัน"อา""ให้ขึ้นนั่งของเรา"Holy sh * t เขาไล่เราออกทันทีหลังจากที่ได้รับบนเวทีจางเย่กล่าวในลักษณะ matter-of-fact "ไม่มีที่นั่งเพียงพอ แต่เราไม่อาจจะถามนักเรียนของเรา ที่อยู่ที่นี่เพื่อฟังการบรรยาย ยังคง ยืน ขวา นี้เป็นโรงเรียน ดังนั้นเราต้องทำให้นักเรียนแถวหน้า ขอบคุณค่ะ" คุณอาจอด แต่ผู้สื่อข่าว คำเหล่านี้เป็นที่นิยมมากในวงการบันเทิง แต่จางเยไม่มีแนวคิดดังกล่าว ตอนนี้เขาเป็นครู และนักเรียนมีความสำคัญสูงสุดข่ายเกอช้างเลยต้องเล็กน้อย อาจารย์มหาวิทยาลัยปักกิ่งอื่น ๆ คิดเหมือนกันแต่บางข่าวไม่ย้าย พวกเขารู้สึกว่า จางเย่ถูกยากเกินไปที่พวกเขาข่าวเก่าที่มองผ่านนักเรียนด้านข้าง และลุกขึ้นยืนพูดว่า "เด็ก หลัง และที่นั่งที่นี่""ครูจางถูกต้อง มาบน" ผู้สื่อข่าวหญิงยังยืนขึ้น และนั่งให้นักเรียนนักศึกษามหาวิทยาลัยปักกิ่งมากกว่าสิบรู้สึกอบอุ่นวิ่งขึ้นลงในหัวใจของพวกเขา หลังจากแลกเปลี่ยน pleasantries บาง พวกเขายังนั่งลง ในขณะที่ผู้สื่อข่าวมากกว่าสิบยืน โดยเก็บจางเย่เลยต้อง และกล่าว ว่า "ขอบคุณ อาจได้รับพนักงานไปกี่เก้าอี้สำหรับข่าว เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์ เป็นที่ดีที่สุดถ้าทุกคนมีนั่ง" หลังจากพูดนี้ เขาสังเกตเห็นบรรยากาศเครียดเล็กน้อย ดังนั้นจางเยเบา ๆ และกล่าวว่า "จริง ฉันได้แข็งแรงเจริญ ก้าวว่า บุคคลควรนำเก้าอี้ ไม่เป็นไร รักษามันเป็นถ้าผมไม่ได้อะไร ผมคิดว่า ที่ไม่ได้รับอนุญาตอย่างใดอย่างหนึ่ง""เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์เฮอร์โปรดักส์..." ทุกคนหัวเราะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยัน jiantao พยักหน้าเบาๆกับประธานาธิบดีหู และคณบดีอย่างสุภาพเช่นที่พวกเขาเป็นอิสระที่นั่งให้เขา เขานั่งเตรียมฟังจางเย บรรยาย จริงๆแล้ว เขาไม่สงสัย แต่เพียงมารับเขาไม่ว่าสิ่งที่จุดประสงค์ของการมาที่นี่ทุกคนคือ การบรรยายนี้ ยังคาดว่าจะสูง !ครูพบว่า นักเรียนมีความกังวล นักข่าวมีความกังวล , โลกกังวล และแม้แต่สังคมที่เกี่ยวข้องเจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยปักกิ่งก็ตั้งกล้องวิดีโอทั้งหมดสามหน้าเวที พวกเขาไม่อนุญาตให้นักข่าวถ่ายละคร แต่มหาวิทยาลัยปักกิ่งจะต้องทำเพื่อที่จะเก็บบันทึก นี้คือการบรรยายสาธารณะหลังจากทั้งหมด. . . . . . .10 โมงเช้าหอประชุมประตูปิด ไม่มีใครได้รับอนุญาตอีกต่อไป1200 ที่นั่งได้ถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์และมันยังไม่เพียงพอ เกี่ยวกับโหลปักกิ่งนักศึกษาที่เพิ่งจะมาถึงในเวลาที่ไม่มีที่นั่ง ดังนั้นพวกเขาอาจจะยืนอยู่ตามทางเดินที่พวกเขาไม่ได้ต้องการที่จะออก ไม่มีใครอยากไป แม้ว่าจะต้องยืน สายตาของทุกคนจ้องบนเวทีได้มันถึงเวลามีพนักงานหญิง ทดสอบไมโครโฟน และก็ประกาศว่า " กรุณาครูยินดีต้อนรับจางเย .นักข่าวไม่ตอบสนอง อาจารย์และครูของมหาวิทยาลัยปักกิ่งยังไม่กวนมาก แทน , มหาวิทยาลัยปักกิ่ง นักเรียนคนที่เชียร์ และปรบมือเสียงดัง พวกเขามีความกระตือรือร้นมากจางจงออกมาพนักงานหญิงยื่นไมโครโฟนไปให้เขา และเดินออกจากเวทีเขาเดินไปที่แท่นวางไมโครโฟนเป็นไมโครโฟนถือ จากนั้นเขาได้บรรจุผู้ชมและยิ้มเล็กน้อย เขาไม่ได้ประสบจากเวทีและพูดกับตัว " ขอโทษที่ล่าช้า เพราะสถานการณ์เล็ก บทเรียนวันนี้ได้ถูกเปลี่ยนเป็นบรรยายสาธารณะ เป็นครั้งแรกที่พูด เป็นวิทยากรบนเวที ที่จริงแล้ว ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก "นักเรียนไป " ฮ่า ฮ่า ฮ่า "จาง ท่านบอกว่าในความสับสน " แต่นี่ไม่ใช่เรื่องตลกเหรอ ? "นักเรียนไปอีกครั้ง " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! " พวกเขาหัวเราะให้ดังกว่านี้เลยจางเยพูดไม่ออก เขาเป็นอย่างแท้จริงมากพูดไม่ออก " เอาล่ะ พวกเธอมีต่ำจุดหัวเราะ "นี้เป็นปฏิกิริยาที่เป็นนิสัย หลายคนในกลุ่มผู้ชมได้ดู " จาง " ทอล์คโชว์ " มาก่อน และคุ้นเคยกับความคิดตลกเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาเห็นจางเยพูดระดับที่เหมาะสม เป็นทอล์คโชว์ จางจงรีบระงับตัวเอง วันนี้ เขาไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้น เป็นเจ้าภาพ แต่เป็นอาจารย์ที่ " ก่อนหน้านี้ฉันบอกนักเรียนของผมว่า การเรียนของฉันไม่ได้เหมือนกันโดยเฉพาะ ทุกคนสามารถถามคำถามหรือพูดคุยเกี่ยวกับทฤษฎีความคิดเห็นของตนเองและ ยิ่งพิจารณาก็ยิ่งดี แน่นอน นั่นคือ จำกัด เพื่อนักเรียนของฉัน สำหรับคนอื่นๆ ไม่ว่าเหตุผล กรุณาอย่ารบกวนชั้นเรียน ขอบคุณสำหรับความร่วมมือของคุณ เหล่านี้เป็นกฎที่ฉันตั้งให้บรรยายของฉัน . " คำพูดเหล่านี้ ก็มีความหมายสำหรับนักข่าว" แล้ว . . . . . . . " จาง ท่านมองไปที่โหลคี่ปักกิ่งมหาวิทยาลัยนักศึกษาที่ยังยืน " สามารถของเรานักข่าวสหายที่นั่นช่วยให้นักเรียนของเรามีที่นั่งของพวกเขา "นักข่าวเป็นงง" อ๊ะ ? "" ยกที่นั่งของเรา "t sh * ศักดิ์สิทธิ์ เขาก็ไล่เราออกได้ทันทีหลังจากได้รับบนเวที !จาง ท่านกล่าวว่า ในเรื่องของลักษณะความเป็นจริง " ไม่มีที่นั่งพอ แต่เราไม่อาจจะถามนักเรียนของเราที่มาฟังการบรรยายที่จะยืนหยัดอยู่ได้ใช่มั้ย นี่เป็นโรงเรียน จึงต้องให้นักเรียนเป็นทัพหน้า ขอบคุณ " คุณอาจขัดใจใคร แต่นักข่าว คำเหล่านี้เป็นที่นิยมมากในวงการบันเทิง แต่จาง ท่านไม่ได้มีใด ๆ เช่นแนวคิด เขาได้เป็นครูและนักเรียนเป็นสำคัญที่สุดชาง ข่ายเกอพยักหน้าเล็กน้อย อาจารย์มหาวิทยาลัยปักกิ่งก็คิดเหมือนกันแต่บางส่วนของนักข่าวไม่ได้ย้าย พวกเขารู้สึกว่า จาง ท่านถูกกดดันพวกเขานักข่าวเก่ามองไปที่นักเรียนที่ด้านข้างและยืนขึ้นแล้วพูดว่า " ลูก มานั่งที่นี่" ครูจางถูกต้องเถอะ " นักข่าวสาวก็ลุกขึ้นให้นั่งกับนักเรียนมากกว่ามหาวิทยาลัยปักกิ่งพุ่งขึ้นสิบนักเรียนรู้สึกอบอุ่นในหัวใจของพวกเขา หลังจากการแลกเปลี่ยนบางอย่างลอด พวกเขาก็นั่งลง ในขณะที่มากกว่านักข่าวยืนอยู่ด้วยยากจางเยพยักหน้าและบอกว่า " ขอบคุณ ฉันอาจได้รับการย้ายเก้าอี้ไม่กี่สำหรับนักข่าว hur hur . มันจะดีที่สุด ถ้าทุกคนมีที่นั่ง " หลังจากพูด เขาสังเกตเห็นบรรยากาศเครียดๆ เพราะจางเย หัวเราะและกล่าวว่า " จริงๆ แล้ว ผมถือว่าคนที่ควรเอาเก้าอี้ ก็ได้ ทำเป็นว่าฉันไม่ได้พูดอะไรเลย ฉันเดาว่าคงไม่อนุญาตให้ "" เฮอร์เฮอร์เฮอร์เฮอร์ . . . . . . . " ทุกคนหัวเราะ