The only thing he could do to fight

The only thing he could do to fight against it would be to employ the Agarwood for the final time to escape death, or his final bit of Dancing Sword Qi. However, Meng Hao would not act rashly. Besides, it wasn’t absolutely necessary for him to use his trump cards when facing up against the Spirit Severing stage.

That was because he had Zhixiang!

He wasn’t nervous at all. He knew that before going the Primordial Demon Immortal Plane, there was someone who was very interested in whether he lived or died.

Besides, even if his guess about the situation was wrong, he was still prepared to take other action. The will of the Agarwood was currently swirling in his mind, ready to awaken.

That was another reason why he had been so casual, first about leaving, then about waiting in this spot.

At the same time, his eyes slowly started to turn blue. However, in that moment, an annoyed, cutesy snort suddenly filled the air. At the same time, a blooming white lotus appeared in front of Meng Hao. The translucent figure’s face fell.

Cracking sounds echoed out as fissures filled the air around Meng Hao. They spread out with a boom, transforming into countless fragments which then exploded.

Strangest of all, the explosions were actually illusory. This collapse was not a true collapse, but rather ghost images. Even as everything shattered, it faded away.

Meng Hao took a deep breath as his body returned to its normal state. The coldness, however, remained behind. It seemed that Zhixiang, annoyed as she was, wasn’t willing to help him dispel it.

Meng Hao didn’t care. He smiled as the color of his eyes returned to normal. Even as his body returned to normal, he retreated backward. Suddenly, he turned into a green smoke and a black moon. He even employed minor teleportation as he fled off into the distance!

The translucent figure frowned, and was just moving forward to pursue, when it stopped in place. That was because it suddenly found that a grim-faced woman was directly ahead, floating in mid-air.

The woman was incredibly beautiful. She wore a light green gown, the sleeves of which were embroidered with light blue peonies, and was hemmed with silver thread in the shape of auspicious clouds. The front of the garment was covered with light yellow brocade. She floated gracefully in the air, her garment swirling around her, like a willow tree fluttering in the wind.

Any man who looked at her would surely feel his heart pounding with desire and would be virtually intoxicated with her beauty. Her skin seemed delicate enough to be punctured by even a slight wind. Her face was immaculately beautiful, as if all other beautiful things in the world would be like dirt in front of her. Her beauty was the kind that caused her to be the focus of all gazes, wherever she went.

However, at the moment, she was grinding her teeth in apparent anger…. Her beauty seemed to contain the desire to kill, and her face was serious. She did not seem coquettish and seductive; her face was nearly half filled with coldness.

As she moved forward, the area around her swirled with countless flower petals which swirled like a vortex. They danced about her, some of them coming to fall on her shoulders; the entire scene was incredibly picturesque.

This was none other than Zhixiang!

After the Five Poisons Tribe was exterminated, it seemed as if she had gone off on her own. In actuality, for this the entire time, she had been keeping tabs on Meng Hao’s Tribe from off in the distance. She didn’t want him to reach an untimely end. If that happened, she would be much less confident about her chances of success in the Primordial Demon Immortal Plane.

She had watched Meng Hao deliver the Crow Divinity Tribe to the Black Lands, and had also sensed the Spirit Severing Cultivator’s Divine Clone pursuing him. At that point, Zhixiang knew that she had no choice but to take action.

She didn’t really want to, but considering that Meng Hao had called her out, her hand had been forced. She had no choice but to reveal herself. Despite her irritation at Meng Hao, she had no other options.

“Your excellency, who might you be?” asked the translucent figure with narrowed eyes. This was the second time it had actually opened its mouth. Its voice was ancient and archaic.

“I’m the badass bitch who’s gonna kick your ass!” she said. Her voice sounded like the singing of a lark. Unfortunately, her wording… was quite the opposite.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งเดียวที่เขาสามารถทำการต่อสู้กับมันจะใช้ไม้กฤษณาเป็นครั้งสุดท้ายหนีตาย หรือเขาบิตสุดท้ายของการเต้นรำดาบชิ อย่างไรก็ตาม เมงเฮาจะไม่ rashly นอกจากนี้ มันไม่ได้อย่างที่จำเป็นสำหรับเขาที่จะใช้ไพ่ที่เหนือกว่าของเขาเมื่อหันขึ้นเวที Severing วิญญาณนั่นเป็น เพราะเขามี Zhixiangเขาไม่ได้ประสาททั้งหมด เขารู้ว่า ก่อนที่จะเครื่องแรกปีศาจอมตะบิน มีคนมากสนใจว่าเขาอยู่ หรือตายแม้ว่าเขาเดาเกี่ยวกับสถานการณ์ไม่ถูกต้อง เขาก็ยังคงเตรียมการดำเนินการอื่น ๆ ปัจจุบันคือการหมุนรอบของไม้กฤษณาที่ในใจ พร้อมที่จะตื่นขึ้นมานั่นเป็นอีกเหตุผลที่ทำไมเขาได้สบาย ๆ ดังนั้น เกี่ยวกับการออกครั้งแรก แล้ว เกี่ยวกับการรอคอยในจุดนี้ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของเขาค่อย ๆ เริ่มเปลี่ยนเป็นสีฟ้า อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานั้น snort รำคาญ วัยรุ่นตัวก็เต็มไปด้วยอากาศ ในเวลาเดียวกัน ดอกบัวบานสะพรั่งสีขาวปรากฏหน้าเฮาเมง ร่างโปร่งใสของใบหน้าลดลงเสียงที่ดังก้องออกเป็นรอยแยกแตกเต็มไปด้วยอากาศรอบเมงเฮา พวกเขากระจายออกกับบูม เปลี่ยนเศษนับไม่ถ้วนที่กระจายแล้วแปลกประหลาดของทั้งหมด ระเบิดถูกจริงจริง นี้ยุบไม่ได้ล่มสลายจริง แต่ค่อนข้าง ผีภาพ แม้ในขณะที่ทำลายทุกอย่าง มันทันจางหายเมงเฮาเอาลึก ๆ เป็นร่างกายของเขากลับไปอยู่ในสถานะปกติ ความหนาวเย็น อย่างไรก็ตาม ยังคงอยู่เบื้องหลัง ดูเหมือนว่า Zhixiang รำคาญ เพราะ ไม่ยินดีที่ช่วยให้เขากำจัดความมันเมงเฮาไม่ได้ดูแล ยิ้มเป็นสีของดวงตาของเขาปกติ แม้ในขณะที่ร่างกายของเขากลับสู่ปกติ เขาสภาพระส่ำย้อนหลัง ทันใดนั้น เขากลายเป็นควันมีสีเขียวและดวงสีดำ เขายังจ้าง teleportation รอง ตามที่เขาหลบหนีออกไปเป็นระยะทางรูปโปร่งแสง frowned และถูกเพียงก้าวไปข้างหน้าการศึกษา หยุดในสถาน ที่ถูก เพราะมันก็พบว่า ผู้หญิงน่ากลัวประสบโดยตรงข้างหน้า ลอยกลางอากาศผู้หญิงสวยอย่างไม่น่าเชื่อได้ เธอสวมชุดสีเขียวตัวแสง แขนที่ถูกปัก ด้วยแสงสีฟ้าโบตั๋น และแก้ไข hemmed ด้วยด้ายสีเงินในรูปของเมฆมงคล ด้านหน้าของเสื้อผ้าถูกปกคลุม ด้วยผ้าสีเหลืองอ่อน เธอลอยอย่างสง่างามในเสื้อของเธอหมุนรอบเธอ เช่นวิลโลว์เป็นกระพือลม อากาศคนที่มองดูที่เธอก็จะรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้น มีความปรารถนา และจะแทบมึนเมากับความงามของเธอ ผิวของเธอดูเหมือนอ่อนทะลุ โดยแม้มีลมเล็กน้อย ใบหน้าของเธอสะอาด/ ว่าสิ่งที่สวยงามอื่น ๆ ทั้งหมดในโลกจะเป็นเช่นสิ่งสกปรกตรงหน้า ความงามของเธอคือ ชนิดที่ทำให้เธอต้องถูกโฟกัสของ gazes ทั้งหมด ทุกที่เธอไปอย่างไรก็ตาม ในขณะ เธอคือฟันของเธอในความโกรธที่ชัดเจน... ความงามของเธอที่ดูเหมือนจะ มีความปรารถนาที่จะฆ่า และใบหน้าของเธอก็ร้ายแรง เธอไม่มี เสน่ห์ และตุ้งติ้ง ใบหน้าของเธอเกือบครึ่งหนึ่งที่เต็มไป ด้วยความหนาวเย็นได้ขณะที่เธอเดินไปข้างหน้า บริเวณรอบ ๆ เธอตแม่กับกลีบดอกไม้นับไม่ถ้วนซึ่งตแม่ชอบวังวน พวกเขาเต้นเกี่ยวกับเธอ บางส่วนของพวกเขามาตกอยู่บนไหล่ของเธอ ฉากทั้งหมดได้อย่างงดงามนี้เป็นใครอื่นนอกจาก Zhixiangหลังจากที่เผ่าใครห้าถูก exterminated ดูเหมือนว่าเธอหายไปไหนออก เธอ เอง หฤทัย นี้ตลอดเวลา เธอได้รับรักษาแท็บเผ่าเมงเฮาจากปิดในระยะไกล เธอไม่ต้องการให้เขาถึงจุดสิ้นสุดหลัง หากที่เกิดขึ้น เธอจะเชื่อมั่นมากน้อยเกี่ยวกับโอกาสของเธอประสบความสำเร็จในระนาบแรกปีศาจอมตะเธอเฝ้าดูเมงเฮาส่งอีกาเทพเผ่าในดินแดนสีดำ และยังมีรู้สึกที่วิญญาณ Severing เกษตรกรของโคลนแห่งสวรรค์ใฝ่หาเขา ที่จุดนี้ Zhixiang รู้ว่า เธอก็จะดำเนินการเธอไม่ต้องการ แต่พิจารณาว่า เมงเฮาก็เรียกว่าเธอ มือของเธอถูกบังคับ เธอไม่มีทางเลือกแต่การเปิดเผยตัวเอง แม้ มีการระคายเคืองของเธอที่เฮาเมง เธอมีตัวเลือกอื่น ๆ"ฯพณฯ ที่คุณอาจ" ถามรูปโปร่งแสง มีขอบตา นี้เป็นครั้งสองมันจริงเปิดปาก เสียงของมันคือโบราณ และโบราณเธอกล่าวว่า ฉันเลว badass ที่จะไปเตะตูดของคุณ" เสียงของเธอที่ฟังเหมือนร้องเพลงของความสนุกสนาน อับ เธอถ้อยคำ...ก็ค่อนข้างตรงกันข้าม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้เพื่อต่อสู้กับมันจะจ้างไม้กฤษณาเป็นครั้งสุดท้ายที่จะหลบหนีความตายหรือบิตสุดท้ายของการเต้นรำดาบฉี แต่เม้งเฮาจะไม่มุทะลุ นอกจากนี้มันไม่ได้เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับเขาที่จะใช้บัตรคนที่กล้าหาญของเขาเมื่อหันหน้าไปขึ้นกับขั้นตอนการตัดวิญญาณ. นั่นเป็นเพราะเขามี Zhixiang! เขาไม่ได้ในทุกประสาท เขารู้ว่าก่อนการไปลำดับปีศาจอมตะเครื่องบินมีใครบางคนที่มีความสนใจมากในการไม่ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่หรือเสียชีวิต. นอกจากนี้แม้ว่าการคาดเดาของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ที่ผิดเขาก็ยังคงเตรียมที่จะดำเนินการอื่น ๆ เจตจำนงของไม้กฤษณาได้รับในปัจจุบันหมุนในใจของเขาพร้อมที่จะตื่นขึ้นมา. นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาได้รับสบาย ๆ ดังนั้นก่อนเกี่ยวกับการออกแล้วรอในจุดนี้. ในเวลาเดียวกันดวงตาของเขาเริ่มช้าที่จะเปลี่ยนเป็นสีฟ้า . อย่างไรก็ตามในขณะที่รำคาญ, Snort cutesy จู่ ๆ ก็เต็มไปด้วยอากาศ ในเวลาเดียวกัน, ดอกบัวสีขาวบานปรากฏในหน้าของเม้งเฮา ใบหน้าโปร่งแสงตัวเลขลดลง. เสียงแคร็กสะท้อนออกมาเป็นรอยแยกที่เต็มไปด้วยอากาศรอบเม้งเฮา พวกเขากระจายออกบูมเปลี่ยนเป็นเศษนับไม่ถ้วนแล้วระเบิด. ที่แปลกประหลาดของทุกระเบิดเป็นเหลวไหลจริง การล่มสลายนี้ไม่ได้ล่มสลายจริง แต่ภาพผี แม้ในขณะที่ทุกอย่างแตกก็จางหายไป. เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่ร่างกายของเขากลับไปยังรัฐตามปกติ ความเย็น แต่ยังคงอยู่ มันดูเหมือนว่า Zhixiang รำคาญในขณะที่เธอก็ไม่เต็มใจที่จะช่วยให้เขาปัดเป่ามัน. เม้ง Hao ไม่ได้ดูแล เขายิ้มเป็นสีของดวงตาของเขากลับสู่ปกติ แม้ในขณะที่ร่างกายของเขากลับสู่ปกติเขาถอยไปข้างหลัง ทันใดนั้นเขาก็กลายเป็นควันสีเขียวและสีดำดวงจันทร์ เขายังจ้างงาน teleportation เล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่เขาหนีออกไปไกล! ร่างโปร่งแสงขมวดคิ้วและเป็นเพียงการก้าวไปข้างหน้าเพื่อติดตามเมื่อมันหยุดในสถานที่ นั่นเป็นเพราะมันก็พบว่าหญิงที่น่ากลัวเผือดโดยตรงไปข้างหน้าลอยอยู่กลางอากาศ. หญิงคนนั้นสวยงามอย่างไม่น่าเชื่อ เธอสวมชุดสีเขียวอ่อนแขนที่ถูกปักด้วยดอกโบตั๋นสีฟ้าอ่อนและถูกล้อมรอบด้วยด้ายสีเงินในรูปของเมฆมงคล ด้านหน้าของเสื้อผ้าถูกปกคลุมด้วยผ้าสีเหลืองอ่อน เธอลอยได้อย่างสง่างามในอากาศหมุนเสื้อผ้าของเธอรอบ ๆ ตัวเธอเช่นกระพือต้นวิลโลว์ในลม. คนหนึ่งคนใดที่มองมาที่เธอก็จะรู้สึกว่าหัวใจของเขาห้ำหั่นด้วยความปรารถนาและจะได้รับเมาจริงกับความงามของเธอ ผิวของเธอดูเหมือนละเอียดอ่อนพอที่จะเจาะแม้กระทั่งลมเล็กน้อย ใบหน้าของเธอเป็นคนสวยใสราวกับว่าสิ่งที่สวยงามอื่น ๆ ทั้งหมดในโลกจะเป็นเช่นสิ่งสกปรกในด้านหน้าของเธอ ความงามของเธอเป็นชนิดที่ก่อให้เกิดของเธอที่จะเป็นจุดสำคัญของการอาศัยการมองตาทุกทุกที่ที่เธอไปได้. แต่ในขณะที่เธอได้รับการบดฟันของเธอด้วยความโกรธที่เห็นได้ชัด ... ความงามของเธอดูเหมือนจะมีความปรารถนาที่จะฆ่าและใบหน้าของเธอเป็นเรื่องร้ายแรง เธอไม่ได้ดูเหมือนตุ้งติ้งและมีเสน่ห์; ใบหน้าของเธอก็เต็มไปเกือบครึ่งหนึ่งที่มีความหนาวเย็น. ขณะที่เธอเดินไปข้างหน้าพื้นที่รอบ ๆ ตัวเธอหมุนวนด้วยกลีบดอกไม้ที่นับไม่ถ้วนซึ่งหมุนวนเช่นน้ำวน พวกเขาเต้นเกี่ยวกับเธอบางส่วนของพวกเขามาตกอยู่บนไหล่ของเธอ ที่เกิดเหตุทั้งหมดได้อย่างไม่น่าเชื่อที่งดงาม. นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Zhixiang! หลังจากที่ได้รับการกำจัดสารพิษห้าเผ่ามันดูราวกับว่าเธอได้ไปปิดที่เธอเอง ในความเป็นจริงของเรื่องนี้ตลอดเวลาที่เธอได้รับการรักษาแท็บในเม้ง Hao ของเผ่าจากในระยะไกล เธอไม่อยากให้เขาไปถึงปลายไม่ถูกกาลเทศะ หากที่เกิดขึ้นเธอก็จะมีมากน้อยมีความเชื่อมั่นเกี่ยวกับโอกาสของเธอประสบความสำเร็จในลำดับปีศาจอมตะเครื่องบิน. เธอได้ดูเม้งเฮาส่งอีกาศักดิ์เผ่าดินแดนสีดำและยังได้รู้สึกวิญญาณขาด Cultivator ของพระเจ้าโคลนตามล่าเขา ณ จุดที่ Zhixiang รู้ว่าเธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะดำเนินการ. เธอไม่ได้อยากจะ แต่พิจารณาว่าเม้งเฮาได้เรียกเธอออกจากมือของเธอได้รับการบังคับ เธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะเปิดเผยตัวเอง แม้จะมีการระคายเคืองของเธอที่เม้งเฮาเธอไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ . " ฯพณฯ ของคุณที่อาจทำให้คุณเป็นอย่างไร" ถามร่างโปร่งแสงด้วยตาลดลง นี่เป็นครั้งที่สองมันมีจริงอ้าปาก เสียงของมันคือโบราณและเก่า. "ฉันเลวเหี้ยใครจะเตะตูดของคุณ!" เธอกล่าว เสียงของเธอฟังเหมือนร้องเพลงสนุกสนานที่ แต่น่าเสียดายที่คำพูดของเธอ ... ก็ค่อนข้างตรงข้าม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้เพื่อต่อสู้กับมัน จะใช้ไม้กฤษณาเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อหนีความตาย หรือสุดท้ายบิตของฉีดาบเต้นรำ อย่างไรก็ตาม เมิ่งฮ่าวจะไม่บุ่มบ่าม อีกอย่าง มันไม่ได้จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับเขาที่จะใช้บัตรแตรของเขาเมื่อเผชิญหน้ากับวิญญาณมีเวทีนั่นเป็นเพราะ เขาจี้เซียง !เขาไม่กังวลเลย เขารู้ว่าก่อนไปกองปีศาจอมตะเครื่องบิน มีคนสนใจมาก ไม่ว่าเขาจะอยู่หรือตายอีกอย่าง ถ้าเขาเดาเรื่องถูกผิด เขายังเตรียมที่จะดำเนินการอื่น ๆ จะของกฤษณาเป็นปัจจุบันหมุนในใจของเขาพร้อมที่จะตื่นขึ้นนั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาจึงสบายๆ ก่อนออก แล้วรอในจุดนี้ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีฟ้า อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานั้น , รำคาญ , น่ารักสูดก็เติมอากาศ ในเวลาเดียวกัน บลูมมิ่งไวท์ โลตัส ที่ปรากฏในหน้าเมิ่งเฮ่า โปร่งแสงรูปร่างของใบหน้าลดลงถอดรหัสเสียงสะท้อนออกมาเป็น fissures เติมอากาศรอบ เมิ่งฮ่าว พวกเขากระจายออกไปกับบูม เปลี่ยนเป็นสะเก็ดที่นับไม่ถ้วนแล้วระเบิดแปลกๆ ของทั้งหมด กระจายกำลังลวงตา ยุบได้ยุบจริง แต่ภาพผี . เหมือนทุกอย่างมันแตก มันจางหายเมิ่งเฮ่าสูดหายใจลึกเมื่อร่างกายกลับสู่สภาพปกติ ความหนาวเย็น แต่ยังคงไว้ มันดูเหมือนว่า จี้เซียง รำคาญ เช่น เธอไม่ได้เต็มใจที่จะช่วยเขากำจัดมันเมิ่งเฮ่าไม่ได้ดูแล เขายิ้มเหมือนสีตาของเขากลับมาเป็นปกติแล้ว แม้ในขณะที่ร่างกายของเขากลับมาเป็นปกติ เขาถอยกลับไปข้างหลัง ทันใดนั้น เขาก็กลายเป็นควันสีเขียวและดวงจันทร์สีดำ เขาจ้างผู้เยาว์ teleportation ขณะเขาหนีไปไกล !ร่างโปร่งขมวดคิ้ว และกำลังเดินหน้าไล่ เมื่อมันหยุดในสถานที่ นั่นเป็นเพราะว่ามันก็พบว่าน่ากลัว เจอผู้หญิงตรงข้างหน้า ลอยอยู่กลางอากาศผู้หญิงที่สวยอย่างไม่น่าเชื่อ เธอใส่เสื้อสีเขียวอ่อน แขนเสื้อที่ถูกปักด้วยดอกไม้สีฟ้าอ่อน และถูกล้อมรอบด้วยด้ายสีเงินในรูปทรงของเมฆมงคล ด้านหน้าของภูษาคลุมด้วยผ้าสีเหลืองอ่อน เธอลอยได้ในอากาศ เธอหมุนรอบเธองามเหมือนต้นวิลโลว์กระพือในลมใครมองเธอย่อมรู้สึกว่าหัวใจของเขาเต้นแรง ด้วยปรารถนาจะแทบมึนกับความงามของเธอ ผิวของเธอดูละเอียดอ่อนพอที่จะเจาะแม้แต่ลมเล็กน้อย ใบหน้าของเธอถูกตกแต่งสวยงาม ถ้าทั้งหมดอื่น ๆสิ่งที่สวยงามในโลกจะเป็นสิ่งสกปรก ต่อหน้าเธอ ความงามของเธอได้ชนิดที่ทำให้เธอต้องถูกโฟกัสของทุกสายการบิน ทุกที่ที่เธอไปอย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เธอมีฟันบดเธอปรากฏความโกรธ . . . . . . . ความงามของเธอดูเหมือนจะมีความปรารถนาที่จะฆ่า และสีหน้าจริงจัง เธอไม่ได้ดูเหมือนคอลเกต และเย้ายวน ; ใบหน้าของเธอเกือบครึ่ง ที่เต็มไปด้วยความเย็นชาเธอย้ายไปข้างหน้า บริเวณรอบ ๆของเธอ swirled นับไม่ถ้วนที่มีกลีบดอกไม้ที่ฟุ้งเหมือนน้ำวน พวกเขาเต้นรำกับเธอ บางส่วนของพวกเขาจะตกอยู่บนไหล่ของเธอ ทั้งฉาก เป็นชิ้นที่งดงามนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากจี้เซียง !หลังจากที่ยาพิษห้าชนเผ่าที่ถูกฆ่าตายหมด มันเหมือนกับว่าเธอได้ไปออกเมื่อเธอเอง ในความเป็นจริงสำหรับเวลาทั้งหมดที่เธอได้รับการรักษาแท็บใน เหม็ง เฮาเผ่าจากในระยะไกล เธอไม่อยากให้เขาถึงจุดจบก่อนเวลาอันควร ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอจะยิ่งมั่นใจเกี่ยวกับโอกาสในความสำเร็จของปีศาจกลุ่มอมตะ เครื่องบินเธอดูเมิงเฮาส่งอีกา Divinity เผ่าดินแดนสีดำ และยังรู้สึกจิตวิญญาณการเป็นเทพที่มีโคลนติดตามเขา ณจุดที่จี้เซียงรู้ว่าเธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะทำเธอไม่ได้ต้องการ แต่พิจารณาว่า เมิ่งฮ่าวก็เรียกเธอ มือเธอถูกบังคับ เธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะเปิดเผยตัวเอง แม้จะมีการระคายเคืองที่เมิ่งเฮ่า เธอไม่มีทางเลือกอื่น" นายท่าน นายเป็นใคร ? " ถามร่างโปร่งแสง คอด ตา นี่เป็นครั้งที่สอง มันมีจริง ๆ เปิดปาก เสียงของโบราณและเก่าล้าสมัย" ผมเป็นขาใหญ่ เอ๊ย ใครเตะก้นนาย " เธอกล่าว เสียงเธอฟังดูเหมือนเพลงของลาร์ค . แต่น่าเสียดายที่ . . . . . . . เธอ ค่อนข้างตรงข้าม