The exchange of messages ended.Zhan

The exchange of messages ended.

Zhang Ye showed his cellphone to his parents, “Look.”

Dad was overjoyed when he saw it, “Great! Great! Great!”

Mom was also overjoyed and couldn’t keep her mouth closed, “Hahaha, my son really does not disappoint! He’s even going to teach at Peking University! He’s really doing me proud!”

Zhang Ye was not as overjoyed as his parents were. He picked up his cellphone casually, rolled up his sleeves and continued washing the dishes, “The two of you should go rest, it’s getting late.”

Mom suddenly shouted, “Put that down!”

“Ah?” Zhang Ye looked over with his head tilted sideways and nearly lost his grip on the bowl in his hands, “What’s the matter? You gave me a scare. What do I put down?”

Mom pushed him aside and broke into a big smile. She picked up the dishes and utensils, “Mom will do this, you go and rest.”

“Don’t. I’m already half done.” Zhang Ye wanted to grab the dishes back, “You guys go rest.”

Mom did not allow that, “If I said I’ll do it, I’ll do it. Don’t argue with me. Haha, my son’s now a lecturer of Peking University. How can I make my son do the dishes!” as she washed the dishes, she hummed a Peking Opera song. Mumbling to herself, she said, “I can go boast to the neighbours again tomorrow! When my son had his hosting license revoked, that bunch of people talked behind my back about my son’s career ending? He was done for? Ha! I’ll show them who’s done for this time! My son will become a Peking University lecturer! Can they? Tomorrow, I will go and tell them why the flowers are so red!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแลกเปลี่ยนข้อความสิ้นสุดลงจางเย่พบโทรศัพท์มือถือของเขากับพ่อแม่ "ดู"พ่อถูกเป็นปลื้มเมื่อเขาเห็นมัน "ดี ดี ดี"แม่ก็ยังเป็นปลื้ม และไม่สามารถให้ปากปิด "Hahaha ลูกชายของฉันจริง ๆ ไม่ผิดหวัง แม้เขาจะไปสอนที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง เขาเป็นจริง ๆ ทำฉันภูมิใจจางเย่ไม่เป็นเป็นปลื้มที่พ่อแม่ของเขา เขาหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาลวก รีดขึ้นแขนของเขา และยังคงล้างจาน "สองคนควรไปเหลือ ได้รับสาย"แม่ก็ตะโกน "ลงที่""อา" จางเย่มองไปกับศีรษะเอียงไปทางด้านข้าง และเกือบหายไปจับเขาในชามในมือของเขา คืออะไรเรื่อง คุณทำให้ผมมีความหวาดกลัว อะไรใส่ลง"แม่ผลักเขา และบุกเข้าไปในรอยยิ้ม เธอเบิกค่าอาหารและเครื่องครัว "แม่จะทำเช่นนี้ คุณไป และส่วนที่เหลือ""ไม่ ฉันแล้วทำครึ่ง" จางเย่อยากคว้าอาหารกลับ "พวกคุณไปพักผ่อน"แม่ไม่อนุญาตที่ "ถ้าผมบอกว่า จะทำมัน จะทำมัน ไม่เถียงกับผม ฮาฮา ลูกชายของตอนนี้อาจารย์มหาวิทยาลัยปักกิ่ง ฝันว่าได้ลูกชายของฉันทำอาหาร "เธอล้างจาน เธอ hummed เพลงปักกิ่ง Mumbling ไปเอง เธอบอก "ฉันสามารถไปโม้ให้เพื่อนบ้านอีกครั้งวันพรุ่งนี้ เมื่อลูกชายของฉันมีการเพิกถอนใบอนุญาตโฮสติ้ง พวงที่คนคุยกันหลังงานลูกของฉันสิ้นสุด เขาได้ทำเพื่อ ฮา ฉันจะแสดงให้พวกเขาที่จะทำครั้งนี้ ลูกชายของฉันจะกลายเป็น วิทยากรมหาวิทยาลัยปักกิ่ง สามารถพวกเขา วันพรุ่งนี้ ฉันจะไป และบอกพวกเขาทำไมเป็นดอกไม้ที่มีสีแดงดังนั้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแลกเปลี่ยนข้อความสิ้นสุดวันที่

Zhang ท่านทั้งหลายได้แสดงโทรศัพท์มือถือของเขากับพ่อแม่ของเขา "ดู."

พ่อมีความสุขเมื่อเขาเห็นมัน "Great! ที่ดี! ดี! "

แม่ก็ยังปลื้มและไม่สามารถให้ปากของเธอปิด" ฮ่า ๆ ๆ ๆ ลูกชายของฉันจริงๆไม่ผิดหวัง! เขาได้ไปสอนที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง! เขาทำจริงๆผมภูมิใจ! "

จางเจ้าไม่ได้เป็นปลื้มเป็นพ่อแม่ของเขา เขาหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาตั้งใจรีดแขนเสื้อขึ้นและยังคงล้างจาน "คุณสองคนควรจะไปส่วนที่เหลือก็รับสาย."

แม่ตะโกน "ที่ใส่ลง!"

"แอมป์?" จางเจ้ามองไปด้วย ศีรษะของเขาเอียงไปด้านข้างและเกือบจะสูญเสียการยึดเกาะของเขาในชามในมือของเขา "เรื่องอะไร? คุณให้ฉันตกใจ ฉันจะทำอะไรใส่ลง? "

แม่ผลักเขากันและบุกเข้าไปในรอยยิ้มขนาดใหญ่ เธอหยิบจานและช้อนส้อม "แม่จะทำเช่นนี้คุณจะไปและส่วนที่เหลือ."

"ไม่ ฉันทำไปแล้วครึ่งหนึ่ง. "จางเจ้าอยากจะคว้าจานกลับ" พวกคุณไปส่วนที่เหลือ. "

แม่ไม่อนุญาตให้ว่า" ถ้าผมบอกว่าผมจะทำมันฉันจะทำมัน ไม่เถียงกับฉัน ฮ่า ๆ ลูกชายของฉันตอนนี้เป็นอาจารย์ของมหาวิทยาลัยปักกิ่ง ฉันจะทำให้ลูกชายของฉันทำอาหาร! "ขณะที่เธอล้างจานเธอฮัมเพลงโอเปร่า Peking พึมพำกับตัวเองเธอกล่าวว่า "ฉันจะไปโม้กับเพื่อนบ้านอีกครั้งในวันพรุ่งนี้! เมื่อลูกชายของฉันได้ใบอนุญาตเป็นเจ้าภาพของเขาถูกเพิกถอนพวงของคนที่พูดคุยกันอยู่ข้างหลังของฉันเกี่ยวกับอาชีพของลูกชายของฉันสิ้นสุด? เขาได้รับการทำเพื่อ? ฮา! ผมจะแสดงให้พวกเขาที่ทำในครั้งนี้! ลูกชายของฉันจะกลายเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยปักกิ่ง! พวกเขาสามารถ? พรุ่งนี้ฉันจะไปและบอกพวกเขาว่าทำไมดอกมีสีแดงมาก! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแลกเปลี่ยนของข้อความสิ้นสุดจาง ท่านพบเขาโทรศัพท์กับพ่อแม่ของเขา " ดู "พ่อมีความสุข เมื่อเขาเห็นมัน " เยี่ยม ! เยี่ยม ! เยี่ยม ! "แม่ก็ปลื้มและไม่สามารถทำให้ปากของเธอปิด " ฮ่า ฮ่า ฮ่า ลูกชายของฉันจริงๆไม่ผิดหวัง ! เขายังไปสอนที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง ! เขาทำฉันภูมิใจ "จาง ท่านไม่ได้เป็น ดีใจเป็นพ่อแม่ของเขาอยู่ เขาหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาก็รีดแขนเสื้อของเขาและยังคงล้างจาน " คุณสองคนควรจะไปพักผ่อน ดึกแล้วนะ "แม่ก็ร้องว่า " วางมันลง ! "" อ๊ะ ? " จาง ท่านมองผ่านหัวของเขาเอียงไปด้านข้าง และเกือบสูญเสียความมั่นใจของเขาในชามในมือของเขา , " เกิดอะไรขึ้นเหรอ ? คุณทำให้ฉันตกใจ อะไรที่ฉันใส่ลง "แม่ผลักเขาออกไป และทำให้ยิ้มใหญ่ เธอหยิบจานและช้อนส้อม " แม่จะทำแบบนี้ คุณไปพักเถอะ "" ไม่ ฉันได้ครึ่งเลย " จาง ท่านต้องการที่จะคว้าอาหารกลับมา พวกนายไปพักผ่อนเถอะ "แม่ไม่อนุญาตให้ว่า " ถ้าฉันบอกว่า ฉันจะทำมัน ฉันจะทำมัน อย่าเถียงฉัน ฮ่าๆ ลูกชายของฉัน ตอนนี้เป็นอาจารย์ของมหาวิทยาลัยปักกิ่ง ฉันจะทำให้ลูกชายของฉันทำอาหาร ! " เป็นเธอล้างจาน เธอ hummed เพลงโอเปร่าปักกิ่ง บ่นพึมพำกับตัวเอง เธอกล่าวว่า " ผมสามารถไปอวดเพื่อนบ้านอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ เมื่อลูกชายของฉันมีโฮสติ้งของเขาถูกเพิกถอนใบอนุญาต ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่พูดลับหลังเรื่องการจบอาชีพของลูกชายฉันใช่ไหม เขาทำเพื่อ ? ฮ่าๆๆๆ ฉันจะแสดงให้พวกเขาที่ทำในครั้งนี้ ลูกชายข้าจะเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยปักกิ่ง ! สามารถที่พวกเขา ? พรุ่งนี้ ผมจะไปบอกพวกเขาว่าทำไมดอกไม้สีแดงจัง "