All of them froze again!After so ma

All of them froze again!

After so many people had died, Mulan was so lucky to have survived?

When the Khan wanted to reward her, she had rejected the chance to become a minister?

Zhang Ye wrote:

"When Father and Mother hear Daughter is coming

They go outside the wall to meet her, leaning on each other.

When Elder Sister hears Younger Sister is coming

She fixes her rouge, facing the door.

When Little Brother hears Elder Sister is coming

He whets the knife, quick quick, for pig and sheep."

An image formed in everyone's heads!

It was a scene of an excited family in a jubilant mood! Their family member had escaped death and came home with military honors!

When Su Na read this, her voice also began to choke up. It was as if the story had hit her soft spot and she could barely continue narrating!

Zhang Ye took over Su Na's job and began narrating as he wrote.

"I open the door to my east chamber,

I sit on my couch in the west room,

I take off my wartime gown

And put on my old-time clothes. Facing the window she fixes her cloudlike hair,

Hanging up a mirror she dabs on yellow flower powder She goes out the door and sees her comrades.

Her comrades are all amazed and perplexed.

Traveling together for twelve years

They didn't know Mulan... was a girl!"

Xiaojiang felt her blood boil with passion!

At the side, another woman started to tear up.

The scene depicted in the folk song poem had caused many people to be unable to hold their emotions in anymore!

Finally, Zhang Ye chuckled and as he wrote, he seemed to ask everyone:

"The he-hare's feet go hop and skip,

The she-hare's eyes are muddled and fuddled.

Two hares running side by side close to the ground..."

His final words were written more forcefully one after the other.

"How can they tell if I am he or she!?"

He finished writing!

There was total silence!

Zhang Ye held up "Ode of Mulan" and left it to dry before putting down his brush!

When Chen Mo finished reading, his face turned purple! His few disciple brothers were also left speechless!

Master Wei’s hand slammed down on the chair he was sitting in as he laughed heartily, "What a good 'How can they tell if I am he or she'! Great! Great! Great!"

Master Zhou's feeling at this moment could not be described with words either. He looked in shock at Zhang Ye, having been totally stunned by this great poem called "Ode of Mulan"!

That's right!

He had truly been stunned!

Wu Zeqing eyes flashed!

The women present were all amazed!

"Hua Mulan? She is definitely a role-model to all women!"

"Right! This is what a woman is! Who says a woman can't be equal to a man?!"

"Anything a man can do, anything a man can achieve, we women can do just as well!"

The women were all visibly agitated. This "Ode of Mulan" was so well written, that it had already made its way into their hearts!

That's right! You people always want to judge with bias. Unless you hold up a rabbit by its ears, you would not be able to tell if it was male or female. A male rabbit's two legs would always move, while a female rabbit's eyes were usually squinting. Only then could you differentiate, but when male and female rabbits ran alongside each other, who could tell the difference?! Everyone was the same!

"Splendid!" Master Zhou started applauding!

In that moment, the sound of claps resounded as applauses began one by one, "It's too awesome! We've truly been enlightened today! Indeed, however strong you are, there is always someone stronger!"

"Ode of Mulan" was too excellent!

It was so excellent that it reached the point of stunning amazement!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแช่แข็งอีกครั้งหลังจากที่ผู้คนจำนวนมากเสียชีวิต มู่หลานเป็นโชคดีมากที่มีชีวิตรอดหรือไม่เมื่อคานที่ต้องการให้รางวัลเธอ เธอได้ปฏิเสธโอกาสที่จะกลาย เป็นรัฐมนตรีจางเย่เขียนว่า:"เมื่อพ่อและแม่ ได้ยิน ลูกสาวที่กำลังจะมาพวกเขาไปที่ด้านนอกผนังเพื่อพบเธอ พิงกันเมื่อได้ยินพี่ น้องจะมาเธอแก้ไขรูจเธอ หันหน้าไปทางประตูเมื่อได้ยินพี่น้อย พี่สาวมาเขา whets มีด ด่วนด่วน หมูและแกะ"ภาพที่เกิดขึ้นในหัวของทุกคนมันเป็นฉากที่ครอบครัวตื่นเต้นในอารมณ์อิสราเอล สมาชิกในครอบครัวหนีไปตาย และมาที่บ้าน ด้วยเกียรตินิยมทหารเมื่ออ่านซูนา เสียงของเธอยังเริ่มหายใจติดขัดขึ้น มันก็เป็นเรื่องได้ตีจุดอ่อนของเธอ และเธอแทบไม่สามารถดำเนินได้บรรยายจางเย่เอางาน Su Na และเริ่มบรรยาย ตามที่เขาเขียน"ผมเปิดประตูห้องของฉันตะวันออกดิฉันนั่งอยู่บนโซฟาในห้องเวสต์ ของฉันผมถอดชุดของฉันยามสงครามและใส่เสื้อผ้าพิเศษของฉัน เธอหันหน้าไปทางหน้าต่างแก้ไขผมของเธอ cloudlikeวางสายกระจกเธอป้ายบนผงดอกไม้สีเหลืองที่เธอไปออกประตู และเห็นสหายของเธอสหายของเธอมีทั้งประหลาดใจ และงงเดินทางร่วมกันสำหรับสิบสองปีพวกเขาไม่รู้ว่ามู่หลาน...เป็นสาว! "Xiaojiang รู้สึกว่าเลือดของเธอต้ม ด้วยความรักด้านข้าง ผู้หญิงอีกคนเริ่มฉีกขึ้นฉากในบทกวีร้องเพลงลูกทุ่งได้เกิดหลายคนจะสามารถเก็บอารมณ์ของพวกเขาในอีกต่อไปในที่สุด จางเยเบา ๆ และ ตามที่เขาเขียน เขาดูเหมือนจะถามทุกคน:"เท้าเขากระต่ายไปกระโดดข้ามตาเธอกระต่ายสู่ และ fuddled ได้สองกระต่ายวิ่งเคียงข้างใกล้พื้นดิน..."คำสุดท้ายของเขาถูกเขียนขึ้นประหนึ่งหลังจากอื่น"พวกเขาไรถ้า ฉันเขาหรือเธอ?"เขาจบเขียนความเงียบมากจางเย่จัดขึ้น "Ode มู่" และปล่อยให้แห้งก่อนวางแปรงของเขาเมื่ออ่านจบ Chen Mo หน้าเปิดสีม่วง พี่ ๆ ศิษย์น้อยถูกทิ้งพูดมือหลัก Wei ที่ถาโถมลงบนเก้าอี้ที่เขานั่งในขณะที่เขาหัวเราะพ่อ, "ดี 'พวกเขาไรถ้า ฉันเขาหรือเธอ' ดี ดี ดี"รู้สึกหลักโจวขณะนี้ไม่สามารถอธิบาย ด้วยคำอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาดูในช็อตที่จางเย่ มีสตัน โดยกวีนี้เรียกว่า "บทกวีของมู่หลาน" ทั้งหมดที่นี่แท้จริงเขาได้สตันวู Zeqing ตาประกายผู้หญิงปัจจุบันได้ทั้งหมดประหลาดใจ"มู่ห เธอเป็นแบบอย่างเพื่อผู้หญิง""ใช่ นี่คือสิ่งที่เป็นผู้หญิง ใครว่า ผู้หญิงไม่เท่ากับผู้ชายคนหนึ่ง!""อะไรเป็นคนอย่างไร อะไรเป็นคนที่สามารถบรรลุ เราผู้หญิงเพิ่งด้วย"ผู้หญิงถูกใจทุกอย่างเห็นได้ชัด นี้ "Ode ของมู่หลาน" ได้ดีเขียน ว่า มันได้อยู่แล้วทำทางเข้าไปในหัวใจของพวกเขาที่นี่ คนที่คุณต้องการตัดสิน ด้วยอคติเสมอ ถ้าคุณถือขึ้นกระต่ายหูของมัน คุณจะไม่สามารถบอกว่า เป็นชาย หรือหญิง สองขาของกระต่ายชายจะย้าย ในขณะที่ตาของกระต่ายหญิงมักจะถูกหรี่ตา หลังจากนั้น คุณสามารถแยกแยะ แต่เมื่อชาย และหญิงกระต่ายวิ่งไปพร้อม ๆ กัน ที่สามารถบอกความแตกต่าง ทุกคนเป็นเหมือนกัน"สวย" หลักโจวเริ่ม applaudingในช่วงเวลานั้น เสียงของ claps resounded ที่ applauses เริ่มหนึ่ง "มันน่ากลัวเกินไป เราอย่างแท้จริงได้รู้แจ้งวันนี้ แน่นอน แต่แข็งแกร่งคุณจะ มีเสมอคนแข็งแกร่งขึ้น""บทกวีของมู่หลาน" เป็นดีเกินไปดีว่า มันถึงจุดของความประหลาดใจที่สวยงามมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดของพวกเขาแช่แข็งอีกครั้ง!

หลังจากที่ผู้คนจำนวนมากเสียชีวิตมู่หลานก็โชคดีมากที่จะมีชีวิตรอด?

เมื่อข่านอยากจะตอบแทนเธอเธอเคยปฏิเสธโอกาสที่จะกลายเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวง?

จางเย wrote:

"เมื่อพ่อและแม่ได้ยินลูกสาว จะมา

พวกเขาออกไปข้างนอกผนังเพื่อตอบสนองความต้องการของเธอพิงในแต่ละอื่น ๆ .

เมื่อพี่สาวได้ยินน้องสาวที่กำลังจะมา

เธอแก้ไข Rouge เธอหันหน้าไปทางประตู.

น้องสาวเมื่อน้องชายคนเล็กได้ยินพี่จะมา

เขา whets มีดอย่างรวดเร็วอย่างรวดเร็วสำหรับ หมูและแกะ. "

เป็นภาพที่เกิดขึ้นในหัวของทุกคน!

มันเป็นฉากของครอบครัวตื่นเต้นในอารมณ์ครึกครื้น! สมาชิกในครอบครัวของพวกเขาได้หลบหนีความตายและการกลับมาบ้านพร้อมกับทหาร!

เมื่อซูนาอ่านบทความนี้เสียงของเธอก็เริ่มที่จะสำลักขึ้น มันเป็นเหมือนกับว่าเรื่องนี้ได้ตีจุดอ่อนของเธอและเธอแทบจะไม่สามารถดำเนินการต่อไปแก!

จางเจ้าเข้ามาทำงานซูนาและเริ่มบรรยายขณะที่เขาเขียน.

"ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องทางทิศตะวันออกของฉัน

ฉันนั่งอยู่บนที่นอนของฉันในทางทิศตะวันตก ห้อง

ผมถอดชุดสงครามของฉัน

และใส่เสื้อผ้าเก่าเวลาของฉัน. หันหน้าไปทางหน้าต่างที่เธอแก้ผม cloudlike เธอ

แขวนกระจกเธอ dabs ผงดอกไม้สีเหลืองเธอเดินออกจากประตูและเห็นเพื่อนสนิทของเธอ.

สหายของเธอที่มีอยู่ทั้งหมด ประหลาดใจและงง.

เดินทางมาด้วยกันสิบสองปี

พวกเขาไม่ได้รู้ว่า ... มู่หลานเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง! "

Xiaojiang รู้สึกเดือดเลือดของเธอด้วยความรัก!

ที่ด้านข้าง, ผู้หญิงอีกคนหนึ่งเริ่มที่จะฉีกขึ้น.

ฉากที่ปรากฎในบทกวีเพลงพื้นบ้าน ! ได้ก่อให้เกิดหลาย ๆ คนไม่สามารถที่จะถืออารมณ์ของพวกเขาอีกต่อไป

ในที่สุดจางเจ้าหัวเราะและในขณะที่เขาเขียนดูเหมือนว่าเขาจะขอให้ทุกคน:

"ฟุต He-กระต่ายไปปฮอปและข้าม,

ตานางกระต่ายเป็นงงและมอม .

สองกระต่ายวิ่งเคียงข้างใกล้พื้นดิน ... "

คำพูดสุดท้ายของเขาถูกเขียนมากขึ้นอย่างแข็งขันหนึ่งหลังจากที่อื่น.

" วิธีการที่พวกเขาสามารถบอกได้ว่าผมเขาหรือเธอ !? "

เขาเขียนเสร็จ!

มีความเงียบรวม!

จางเจ้าจัดขึ้น "บทกวีของมู่หลาน" และทิ้งไว้ให้แห้งก่อนที่จะวางลงแปรงของเขา!

เมื่อเฉินโมเสร็จสิ้นการอ่านใบหน้าของเขากลายเป็นสีม่วง! พี่น้องศิษย์ไม่กี่ของเขาถูกทิ้งยังอึ้ง!

มือโทของ Wei กระแทกลงบนเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่ในขณะที่เขาหัวเราะอย่างเต็มที่ "สิ่งที่ดีว่าพวกเขาสามารถบอกได้ว่าผมเขาหรือเธอ '! Great! Great! Great!"

ความรู้สึกโทโจวในขณะนี้ไม่สามารถอธิบายด้วยคำพูดอย่างใดอย่างหนึ่ง เขามองในช็อตที่จางเจ้าได้รับการตะลึงโดยสิ้นเชิงจากบทกวีที่ยิ่งใหญ่นี้เรียกว่า "บทกวีของมู่หลาน"

ที่เหมาะสม!

เขาได้รับอย่างแท้จริงตะลึง!

ตาวู Zeqing ประกาย!

ผู้หญิงในปัจจุบันทุกคนประหลาดใจ!

"ฮัวมู่หลาน? เธอเป็น แน่นอนบทบาทแบบให้กับผู้หญิงทุกคน! "

" ใช่นี่คือสิ่งที่ผู้หญิงเป็นใครบอกว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่สามารถจะเท่ากับผู้ชายคนหนึ่ง ?! "

" สิ่งที่มนุษย์สามารถทำอะไรที่มนุษย์สามารถบรรลุผู้หญิงเรา สามารถทำได้เพียงเช่นกัน! "

ผู้หญิงทุกคนตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด นี้ "บทกวีของมู่หลาน" เขียนให้ดีว่ามันได้ทำทางเข้าไปในหัวใจของพวกเขาแล้ว!

ที่เหมาะสม! คนที่คุณมักจะต้องการที่จะตัดสินด้วยอคติ ถ้าคุณถือขึ้นกระต่ายหูของคุณจะไม่สามารถที่จะบอกได้ว่ามันเป็นชายหรือหญิง ชายกระต่ายสองขาจะย้ายเสมอในขณะที่ดวงตากระต่ายหญิงมักถูกหรี่ตา เท่านั้นแล้วคุณสามารถแยกความแตกต่าง แต่เมื่อชายและกระต่ายเพศหญิงวิ่งควบคู่ไปกับแต่ละอื่น ๆ ที่สามารถบอกความแตกต่าง ?! ทุกคนก็เหมือนกัน!

"Splendid!" โทโจวเริ่มปรบมือ!

ในขณะที่เสียงปรบมือดังก้องเป็นเสียงปรบมือเริ่มหนึ่งโดยหนึ่ง "มันน่ากลัวเกินไป! เราได้รับอย่างแท้จริงรู้แจ้งในวันนี้! แท้จริง แต่แข็งแกร่งของเธอมีอยู่เสมอคนที่แข็งแกร่ง!"

"บทกวี ของมู่หลาน "ได้ดีเกินไป!

มันเป็นที่ยอดเยี่ยมเพื่อที่จะมาถึงจุดของความประหลาดใจที่สวยงาม!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดของพวกเขาหยุดอีกครั้งหลังจากที่หลายคนเสียชีวิต มู่หลานก็โชคดีที่ยังมีชีวิตอยู่เมื่อข่านต้องการที่จะตอบแทนเธอ เธอได้ปฏิเสธโอกาสที่จะได้เป็นรัฐมนตรีจาง ท่านเขียน :" เมื่อพ่อและแม่ได้ยินลูกสาวมาพวกเขาออกไปนอกกำแพงเพื่อพบเธอ พิงกันเมื่อพี่สาวได้ยินน้องสาวมาเธอแก้ไขสีแดงของเธอหันหน้าไปทางประตูเมื่อน้องชายได้ยินพี่สาวมาเขา whets มีดเร็วๆ สำหรับหมูและแกะ”ภาพที่เกิดขึ้นในหัวของทุกคนมันเป็นฉากของครอบครัวตื่นเต้นในอารมณ์ครึกครื้น ! สมาชิกในครอบครัวของพวกเขาได้หลบหนีความตายและกลับมาพร้อมกับเกียรติยศของทหาร !เมื่อ ซู นา อ่านนี้ เสียงเธอเริ่มสำลักขึ้น มันเป็นถ้าเรื่องตีจุดอ่อนของเธอ และเธอสามารถจะยังคงเน้น !จางจงยึดงาน ซู นา และเริ่มเล่าเรื่องที่เขาเขียน" ฉันเปิดประตูห้องทิศตะวันออกชั้นฉันนั่งบนโซฟาในห้องพักตะวันตกผมถอดชุดสงครามของฉันแล้วใส่เวลาเก่า หันหน้าไปทางหน้าต่าง เธอแก้ปัญหาผม cloudlike ของเธอแขวนกระจกเธอป้ายเหลือง ผงดอกเธอออกไปที่ประตูและเห็นเพื่อนของเธอเพื่อนสนิทของเธอทั้งหมดประหลาดใจและงุนงงเดินทางด้วยกันมา 12 ปีพวกเขาไม่ได้รู้ว่ามู่หลาน . . . . . . . เป็นผู้หญิง !xiaojiang รู้สึกเธอเดือดเลือดกับความรัก !ด้าน ผู้หญิงอื่นก็เริ่มร้องไห้ฉากที่กล่าวถึงในเพลงพื้นบ้าน บทกวี ทำให้หลายคนไม่สามารถเก็บอารมณ์ของตนแล้วในที่สุด จาง ท่านหัวเราะและที่เขาเขียน เขาจะถามทุกคน :" เขากระต่ายเท้ากระโดดและข้ามไป ,นางกระต่ายตาของง และ fuddled .สองกระต่ายวิ่งเคียงข้างใกล้พื้นดิน . . . . . . . "คำสุดท้ายของเขาเขียนไว้อีกแรงหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ" วิธีการที่พวกเขาสามารถบอก ถ้าผมเป็นเขาหรือเธอ ! ? "เขาเขียนเสร็จ !มีความเงียบทั้งหมดจางเยชู " บทกวีของมู่หลาน และทิ้งให้แห้งก่อนใส่ลงแปรงของเขา !เมื่อเฉิน โม อ่านเสร็จ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วง ! เขาน้อยศิษย์พี่น้องก็ถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว !นายเว่ยมือกระแทกลงบนเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่ เขาหัวเราะอย่างจริงใจ " อะไรดี ทำไมมันบอก ถ้าผมเป็นเขาหรือเธอ " เยี่ยม ! เยี่ยม ! " เยี่ยม !นายโจว ความรู้สึกตอนนี้ไม่สามารถบรรยายได้ด้วยคำพูดเหมือนกัน เขาดูตกใจที่จางเย มีทั้งหมดตะลึงด้วยนี้ดีกลอนเรียกว่า " บทกวีของมู่หลาน ! "ใช่แล้ว !เขาเป็นงง !อู๋ zeqing ตาแวบ !ผู้หญิงปัจจุบันทุกคนประหลาดใจ !" ฮัวมู่หลาน ? เธอจะต้องเป็นแบบอย่างให้ผู้หญิงทั้งหมด !" ใช่ ! นี่คือสิ่งที่ผู้หญิง ! ใครว่าผู้หญิงไม่เท่าเทียมกับผู้ชาย ! "" อะไรที่ผู้ชายทำได้ อะไรที่ผู้ชายสามารถบรรลุ เราผู้หญิงก็ทำเช่นกัน "ผู้หญิงทั้งหมดเห็นได้ชัดปั่นป่วนได้ " บทกวีของมู่หลาน " ถูกเขียนขึ้นแล้ว มันได้สร้างหนทางเข้าสู่หัวใจของพวกเขาใช่แล้ว ! ผู้คนมักจะต้องการที่จะตัดสินด้วยอคติ . ถ้าคุณถือกระต่ายโดยหูของมัน คุณจะไม่สามารถบอกได้ว่า มันเป็น ชาย หรือ หญิง ชายกระต่ายสองขาจะย้าย ในขณะที่ดวงตาของกระต่ายตัวเมียมักจะหรี่ตา เท่านั้นแล้วคุณสามารถแยกความแตกต่าง แต่เมื่อชายและหญิงกระต่ายวิ่งควบคู่ไปกับแต่ละอื่น ๆที่สามารถบอกได้ว่ามันต่างกันยังไง ! ทุกคนก็เหมือนกัน" วิจิตร " นายโจวเริ่มปรบมือ !ในขณะนั้นเอง เสียงปรบมือดังก้องไปตาม applauses เริ่มหนึ่งโดยหนึ่ง " มันน่ากลัวเกินไป ! เราเป็นพุทธะในวันนี้ ! แน่นอน แข็งแรง แต่คุณมีเสมอคนที่แข็งแกร่ง ! "" บทกวีของมู่หลาน " เป็นเลิศด้วยมันเป็นเพื่อที่ดีว่ามันถึงจุดของความประหลาดใจที่สวยงาม !