Chapter 569: Ke YunhaiMore and more

Chapter 569: Ke Yunhai

More and more disciples were rushing toward the Fourth Peak to try to convince Meng Hao of what to do.

His face was pale, and he suddenly felt deeply depressed. How could he ever have imagined that things would end up in this way?

“You think you can convince me to say I’m wrong? Forget about it!” But then, Meng Hao’s eyes filled with determination. He quickly took a deep breath, and then hurriedly continued, “Jiusi was wrong! This time, Jiusi really was wrong!”

The words instantly caused everything to go quiet. Everyone’s eyes went wide as they stared in disbelief at Meng Hao. Although they had all been trying to convince him to admit his fault, they were well aware of the Little Patriarch’s temperament. He would rather die before admitting he was wrong.

And yet, he just had.

It wasn’t just them who were staring in shock. Suddenly, a violent wind whipped down from mid-air in the shape of a gigantic illusory hand. The hand reached down to grab the shocked Meng Hao, wrenching him up toward an Immortal’s cave on the Fourth Mountain.

At the same time, an ancient voice, filled with wrath and even pain, echoed out throughout the Demon Immortal Sect.

“Old Sixth, my son admitted his fault. From now on, if anyone breathes even half a word of this matter, don’t blame me for flipping out!”

The voice was filled with an intensely domineering air as it rumbled out in all directions. The gigantic wind hand dragged Meng Hao into a spacious Immortal’s cave, then slammed him violently onto the ground. When he landed, however, the power dissipated so that, although he tumbled a bit, he wasn’t hurt at all.

His eyes rolled around, and his brain spun in circles. Inwardly, he was worried that his cover might be blown. However, after reminding himself that this was an illusory world, he felt a bit more at ease. Dusting himself off, he stood up and looked around.

The Immortal’s cave was so simple that it couldn’t possibly be any more simple. It was large, but only contained a single stone bed. Sitting cross-legged on top of the bed was a middle-aged man.

This was the Lord of the Fourth Peak of the Demon Immortal Sect. He was one of the Paragons of the First Heaven, a person famous in all the Ninth Mountain. Ke Yunhai. 1

Next to him was an oil lamp that flickered brightly, completely illuminating the entire Immortal’s cave. If you looked closely, you would be able to see that the wick of the lamp was, shockingly, a phoenix, shrunken down so small that it was roughly the size of a finger!

The oil lamp was not crafted from bronze, but rather, was made of a shrunken down golden dragon. This was a real golden dragon, its mouth open, its whiskers undulating. The entire dragon had been transformed into an oil lamp!

With a dragon as the lamp and a phoenix as the wick, were an object like this to be revealed in Meng Hao’s era, it would cause a huge commotion throughout all the lands of South Heaven. It might even cause shock among the starry skies.

The man sitting on the stone bed had handsome features. It was obvious that when he was young, he had been even more dashing. Right now, his expression was dignified, and he wore a long gray robe. Currently, he was frowning a bit helplessly at Meng Hao.

“Did it hurt?” he asked softly.

Meng Hao hesitated for a moment and then, with great caution, nodded his head.

Seeing Meng Hao’s response caused Ke Yunhe to give an exasperated chortle. “Do you know anything about fear? Isn’t there anyone you’re afraid of? Quit pulling this kind of crap with me!

“Fine. For the time being, don’t go near the Sixth Peak. And keep a low profile, too. Jiusi, stop fooling around so much! You’re not a kid any more. Soon, it will be time to find you a beloved and pass on the Daoist magic of mine that you’ve mastered. Got it?!?!” The more he spoke, the more angry he seemed. However, when he looked at his son, he couldn’t help but sigh. His gaze softened, and his anger passed.

“Very well,” he said, his tone warm. “I want you to demonstrate some of the Daoist magic I’ve passed on to you. Go ahead, show it off.”

Meng Hao swallowed hard. He was actually very nervous at the moment, so nervous that he couldn’t control himself. As far back as he could remember, he had never felt such nervousness. As he looked at the middle-aged man in front of him, he couldn’t help but think of his own father.

The memories were blurry, but still there.

“What’s wrong?” asked Ke Yunhe, frowning.

“I… I forgot,” replied Meng Hao, bracing himself. There was really nothing he could do. Ke Jiusi’s memories really did not contain any Daoist magic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 569: Ke หยุนไห่มากขึ้น และสาวกได้วิ่งไปสู่จุดสูงสุดสี่เพื่อพยายามโน้มน้าวให้เฮาเมงอย่างไรใบหน้าของเขาซีด และเขาก็รู้สึกเศร้าลึก วิธีอาจเขาเคยมีจินตนาการว่า สิ่งจะสิ้นสุดในลักษณะนี้"คุณคิดว่า คุณสามารถโน้มน้าวให้ฉันบอกว่า ฉันผิด ลืมมัน" แต่แล้ว เมงเฮาตาเต็มไป ด้วยความมุ่งมั่น เขาเอาหายใจลึก ๆ ได้อย่างรวดเร็ว แล้ว รีบอย่างต่อ เนื่อง "Jiusi ไม่ถูกต้อง เวลานี้ Jiusi จริง ๆ ไม่ถูก"คำทันทีเกิดทุกอย่างจะเงียบไป สายตาของทุกคนไปมากมาย ตามที่พวกเขาจ้องในศรัทธาที่เฮาเมง แม้ว่าพวกเขามีทั้งหมดพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขายอมรับข้อบกพร่องของเขา พวกเขาก็ตระหนักถึงอารมณ์ของพระน้อย นอกจากนี้เขาค่อนข้างจะตายก่อนที่จะยอมรับเขาผิดและยัง เขาเพิ่งมีมันไม่ได้เพียงแค่พวกเขาที่ถูกจ้องมองในช็อต ทันใดนั้น มีความรุนแรงลมวิปปิ้งลงจากกลางอากาศในรูปของจริงมือยักษ์ มือถึงลงคว้าเฮาเมงตกใจ สะเทือนเขาขึ้นไปทางอมตะถ้ำบนภูเขาสี่ในเวลาเดียวกัน เสียงโบราณ เต็มไป ด้วยความโกรธและความเจ็บปวดแม้ โล่งกว้างออกนิกายอมตะของปีศาจ"หกเก่า ฉันยอมรับข้อบกพร่องของเขา จากนี้ ถ้าใครหายใจแม้แต่ครึ่งคำเรื่องนี้ ไม่ตำหนิฉันสำหรับพลิกออก"เสียงก็เต็มไป ด้วยอากาศอย่างเข้มข้นโดยมัน rumbled ออกในทุกทิศทาง มือลมยักษ์ลากเมงเฮาเข้าไปในถ้ำของอมตะกว้างขวาง แล้วปากเขาอย่างรุนแรงลงบนพื้นดิน เมื่อเขาเป็นเจ้าของที่ดิน อย่างไรก็ตาม พลังงาน dissipated ฉะนั้น แม้ว่าเขาร่วงลงบิต เขาไม่เจ็บเลยตารีดรอบ และสมองของเขาปั่นในวงการ อย่างภายใน เขากังวลว่า ปกของเขาอาจถูกเป่า อย่างไรก็ตาม หลังจากการเตือนตัวเองว่า นี่คือโลกที่เป็นจริง เขารู้สึกเล็กน้อยที่ง่าย ปัดฝุ่นตัวเองออก เขายืนขึ้น และมองไปรอบ ๆถ้ำของอมตะที่เป็นอย่างนั้นว่า มันไม่อาจจะง่ายอีก มันมีขนาดใหญ่ แต่อยู่เตียงหิน นั่งไขว้ขากันอยู่บนเตียงถูกชายวัยกลางคนนี้คือพระเจ้าสูงสุดสี่นิกายอสูรอมตะ เขาเป็น Paragons ของฟ้าแรก บุคคลมีชื่อเสียงในภูเขาเก้าทั้งหมดอย่างใดอย่างหนึ่ง หยุนไห่ Ke 1ถัดจากเขาคือตะเกียงที่ flickered สดใส สมบูรณ์แสงของอมตะทั้งถ้ำ ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิด คุณจะสามารถดูที่ไส้ตะเกียงของโคม เสียงกระหึ่ม ฟีนิกซ์ shrunken ลงขนาดเล็กมากว่า เป็นการประมาณขนาดของนิ้วมือโคมไฟน้ำมันไม่ถูกสร้างมาจากสำริด แต่ทำค่อนข้าง มังกรทอง shrunken ลง นี้เป็นมังกรทองแท้ ปากเปิด หนวดของลูกคลื่น มังกรทั้งหมดได้กลายเป็นโคมไฟน้ำมันมังกรเป็นโคมไฟและฟีนิกซ์เป็นไส้ตะเกียง ถูกวัตถุเช่นนี้ได้เปิดเผยในยุคเมงเฮา จะทำให้ครองกว่าเป็นใหญ่ทั่วทั้งดินแดนทั้งหมดใต้สวรรค์ มันอาจแม้สาเหตุช็อกท่ามกลางท้องฟ้าดวงดาวคนที่นั่งอยู่บนเตียงหินมีคุณสมบัติหล่อ มันเป็นสิ่งที่ชัดเจนว่า เมื่อเขาเป็นหนุ่ม เขาได้มีชีวิตชีวามากยิ่งขึ้น ตอนนี้ นิพจน์ของเขาคือความภูมิฐาน และเขาสวมเสื้อคลุมตัวยาวสีเทา ขณะนี้ เขาถูก frowning บิตซมที่เฮาเมงเขา "ไม่ได้ทำร้าย" ถามเบา ๆเมงเฮาลังเลครู่แล้ว ด้วยความระมัดระวังมาก เลยต้องศีรษะของเขาเห็นตอบสนองเมงเฮาเกิดเกบร้านชเพื่อให้การ chortle เสร็จสิ้น "คุณรู้อะไรเกี่ยวกับความกลัว ไม่มีใครคุณกำลังกลัวของ เลิกดึงอึกับฉันแบบนี้มา การ อย่าเข้าไปใกล้จุดสูงสุดหก และเก็บโปรไฟล์ต่ำ เกินไป Jiusi หยุดหลอกลวงรอบมาก คุณไม่ใช่เด็กอีกต่อไป เร็ว ๆ นี้ มันจะเป็นเวลาที่จะค้นหาความรัก และส่ง Daoist มนต์เหมืองที่คุณเคยเข้าใจ ได้ไง" ยิ่งเขาพูดว่า เขาดูเหมือนโกรธมากขึ้น อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามองไปที่ลูกชายของเขา เขาไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจ สายตาของเขาอ่อนโยนลง และความโกรธของเขาผ่าน"ดี เขากล่าวว่า โทนสีอบอุ่นของเขา "ฉันต้องการแสดงให้เห็นถึงบางส่วนของเวทมนตร์ Daoist ที่ผมเคยส่งให้คุณ ไปข้างหน้า แสดงออก"เฮา เมงกลืนกินยาก เป็นจริงมากประสาทขณะ ประสาทว่า เขาไม่สามารถควบคุมตัวเอง หลัง จวบจนเขาสามารถจำ เขาไม่เคยได้รู้สึกความกังวลใจดังกล่าว ขณะที่เขามองคนวัยกลางคนหน้าเขา เขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า พ่อของเขาเองความทรงจำได้ไม่ชัด แต่ยังคงคืออะไรผิด "ถามเกบร้านช frowning"ฉัน... ลืม ตอบกลับเมงเฮา รัดตัวเอง จริง ๆ ก็ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำ ความทรงจำของ Ke Jiusi จริง ๆ ไม่ประกอบด้วยเวทมนตร์ใด ๆ Daoist

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 569: Ke Yunhai สาวกมากขึ้นและได้รับการวิ่งไปทางสี่ยอดการพยายามที่จะโน้มน้าวให้เม้งเฮาว่าจะทำอย่างไร. ใบหน้าของเขาซีดและเขาก็รู้สึกหดหู่อย่างล้ำลึก วิธีการอาจที่เขาเคยได้คิดว่าสิ่งที่จะจบลงในลักษณะนี้? "คุณคิดว่าคุณสามารถโน้มน้าวใจฉันจะบอกว่าฉันผิดหรือเปล่า? ลืมเกี่ยวกับมัน! " แต่แล้วตาเม้งเฮาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เขารีบเอาลมหายใจลึกและต่อจากนั้นรีบ "Jiusi ผิด! เวลานี้ Jiusi จริงๆคือผิด! " คำว่าทันทีที่เกิดทุกอย่างที่จะไปที่เงียบสงบ สายตาของทุกคนไปให้กว้างที่สุดเท่าที่พวกเขาจ้องมองในการปฏิเสธศรัทธาที่เม้งเฮา แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดได้รับการพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขายอมรับความผิดของเขาพวกเขาตระหนักดีถึงอารมณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของพระสังฆราช เขาค่อนข้างจะตายก่อนที่จะยอมรับว่าเขาผิด. และยังเขาเพียงแค่มี. มันไม่ใช่แค่พวกเขาที่กำลังจ้องมองด้วยความตกใจ ทันใดนั้นลมรุนแรงวิปปิ้งลงมาจากกลางอากาศในรูปของมือเหลวไหลยักษ์ มือเอื้อมมือลงไปคว้าตกใจเม้งเฮา wrenching เขาขึ้นไปยังถ้ำของอมตะบนภูเขาสี่. ในเวลาเดียวกัน, เสียงโบราณที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและแม้กระทั่งความเจ็บปวดสะท้อนออกมาตลอดปีศาจอมตะนิกาย. "เฒ่าหก ลูกชายของฉันยอมรับความผิดของเขา จากนี้ไปถ้าใครหายใจได้ครึ่งหนึ่งของคำว่าเรื่องนี้ไม่โทษฉันสำหรับพลิกออก! " เสียงที่เต็มไปด้วยอากาศครอบงำอย่างเข้มข้นในขณะที่มันครางออกมาในทุกทิศทาง มือลมขนาดยักษ์ลากเม้งเฮาเป็นอมตะถ้ำกว้างขวางแล้วกระแทกอย่างรุนแรงเขาลงบนพื้นดิน เมื่อเขาที่ดิน แต่อำนาจในการกระจายเพื่อให้แม้ว่าเขาจะร่วงลงเล็กน้อยเขาก็ไม่ได้เจ็บเลย. ดวงตาของเขากลิ้งไปรอบ ๆ และสมองของเขาปั่นในวงการ ในใจเขาก็กังวลว่าปกของเขาอาจจะถูกเป่า อย่างไรก็ตามหลังจากที่เตือนตัวเองว่านี่คือโลกที่เหลวไหลเขารู้สึกบิตมากขึ้นได้อย่างง่ายดาย ปัดฝุ่นตัวเองออกไปเขายืนขึ้นและมองไปรอบ ๆ . ถ้ำของอมตะได้ง่ายเพื่อที่ว่ามันไม่อาจจะง่ายขึ้นใด ๆ มันเป็นขนาดใหญ่ แต่มีเพียงเตียงเดียวหิน นั่งไขว่ห้างอยู่บนด้านบนของเตียงเป็นชายวัยกลางคน. นี้เป็นลอร์ดออฟเดอะพีคที่สี่ของปีศาจอมตะนิกาย เขาเป็นหนึ่งใน Paragons ของสวรรค์ครั้งที่บุคคลที่มีชื่อเสียงในทุกเก้าภูเขา Ke Yunhai 1 ถัดเขาไปเป็นตะเกียงน้ำมันที่ flickered สดใสสมบูรณ์ส่องสว่างถ้ำทั้งหมดของอมตะ ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดคุณจะสามารถที่จะเห็นว่าไส้ของหลอดไฟที่ถูกเขย่าขวัญ, ฟีนิกซ์, หดตัวลงเพื่อให้มีขนาดเล็กว่ามันเป็นขนาดประมาณนิ้ว! ที่ตะเกียงน้ำมันไม่ได้ถูกสร้างขึ้นจากบรอนซ์ แต่ ถูกสร้างขึ้นมาจากการหดตัวมังกรทองลง นี่คือมังกรทองจริงปากของมันเปิดเคราของลูกคลื่น มังกรทั้งได้รับการเปลี่ยนเป็นตะเกียงน้ำมัน! กับมังกรเป็นโคมไฟและ Phoenix เป็นไส้ตะเกียงที่เป็นวัตถุเช่นนี้จะได้รับการเปิดเผยในยุคเม้งเฮาก็จะทำให้เกิดความวุ่นวายขนาดใหญ่ทั่วทุกดินแดนทางใต้ของสวรรค์ . มันก็อาจทำให้เกิดการช็อตในหมู่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว. ชายคนนั้นนั่งอยู่บนเตียงหินมีลักษณะหล่อ มันเป็นที่ชัดเจนว่าเมื่อเขาเป็นหนุ่มเขาได้รับแม้จะมีชีวิตชีวามากขึ้น ตอนนี้การแสดงออกของเขาเป็นที่สง่างามและเขาสวมเสื้อคลุมยาวสีเทา ปัจจุบันเขาได้รับการมุ่ยบิตหมดหนทางที่เม้งเฮา. "มันไม่เจ็บหรือเปล่า?" เขาถามเบา ๆ . เม้งเฮาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วด้วยความระมัดระวังที่ดีพยักหน้า. เห็นการตอบสนองเม้งเฮาก่อให้เกิด Ke Yunhe เพื่อให้โกรธ ฮา "คุณรู้อะไรเกี่ยวกับความกลัว? ไม่ได้มีคนที่คุณกำลังกลัว? ออกจากการดึงชนิดของอึนี้กับฉัน! "วิจิตร ในขณะที่ไม่ได้ไปอยู่ใกล้ที่หกจุดสุดยอด และเก็บข้อมูลที่ต่ำเกินไป Jiusi หยุดหลอกลวงรอบมาก! คุณไม่ได้เด็กคนอื่น ๆ เร็ว ๆ นี้ก็จะมีเวลาที่จะหาคุณที่รักและส่งผ่านความมหัศจรรย์ Daoist ของฉันว่าคุณได้เข้าใจ Got It?!?! "ยิ่งเขาพูดโกรธมากขึ้นเขาลำบาก แต่เมื่อเขามองไปที่ลูกชายของเขาเขาไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจ สายตาของเขาปรับตัวลดลงและความโกรธของเขาผ่านไป. "ดีมาก" เขากล่าวโทนอบอุ่นของเขา "ฉันต้องการให้คุณแสดงให้เห็นถึงบางส่วนของมายากล Daoist ฉันได้ส่งให้กับคุณ ไปข้างหน้าแสดงมันออก. " เม้งเฮากลืนกินยาก เขาเป็นจริงประสาทมากในขณะนี้ประสาทเพื่อให้เขาไม่สามารถควบคุมตัวเอง ไกลกลับเป็นเขาจะจำเขาไม่เคยรู้สึกกังวลใจดังกล่าว ในขณะที่เขามองไปที่ชายวัยกลางคนในด้านหน้าของเขาเขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าพ่อของเขาเอง. ความทรงจำก็พร่ามัว แต่ยังคงมี. "มีอะไรผิดหรือเปล่า?" ถาม Ke Yunhe มุ่ย. "ฉัน ... ฉัน ลืม "ตอบเม้งเฮาค้ำยันตัวเอง ก็ไม่มีอะไรที่เขาจะทำจริงๆ ความทรงจำ Ke Jiusi จริงๆไม่ได้มีเวทมนตร์ Daoist ใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 569 : เค่อหยุนไห่มากขึ้นและสาวกจะรีบไปจุดสูงสุดที่สี่เพื่อพยายามโน้มน้าว เมิ่งฮ่าวของสิ่งที่ต้องทำหน้าเขาซีดๆ และจู่ๆ เขาก็รู้สึกลึกๆคับ เขาเคยคิดว่าทุกอย่างจะจบลงแบบนี้" คุณคิดว่าคุณสามารถโน้มน้าวให้ผมพูดว่า ผมผิดเหรอ ลืมเกี่ยวกับมัน ! " แต่ว่า เหม็ง เฮาตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เขารีบสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วรีบกล่าวต่อว่า " jiusi ผิด ! คราวนี้ jiusi จริงๆมันผิด ! ! "คำพูดทันที ทำให้ทุกอย่างไปเงียบ ๆ สายตาของทุกคนไป กว้าง พวกเขาจ้องอย่างไม่เชื่อ ที่เมิ่งเฮ่า ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งหมดพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขายอมรับความผิดของเขา พวกเขาตระหนักดีของเล็ก ๆน้อย ๆประมุขของอารมณ์ เขาอาจจะตายก่อนที่จะยอมรับว่าเขาผิดแต่เขามีเพียงไม่ใช่แค่พวกเขาที่กำลังตกใจ จู่ๆ สายลมรุนแรงพัดลงมาจากกลางอากาศในรูปของยักษ์ สบายมือ มือเอื้อมไปคว้าตกใจเมิงเฮา wrenching เขาต่อเป็นอมตะ ถ้ำบนภูเขา 4ใน เวลาเดียวกัน เสียงโบราณที่เต็มไปด้วยความโกรธและความเจ็บปวดได้สะท้อนออกมาตลอดปีศาจอมตะนิกายเก่า " หก ลูกชายยอมรับความผิดของเขา ตั้งแต่นี้ไป ถ้าใครเอ่ย แม้ครึ่งคำ เรื่องนี้อย่าโทษฉันสติแตก ! "เสียงที่เต็มไปด้วยอากาศที่ดุเดือดเลือดพล่านครอบงำมันส่งเสียงดังไปทั่วทิศ มือลมยักษ์ลากเมิงเฮาเข้าไปในถ้ำที่กว้างขวางเป็นอมตะ แล้วกระแทกมันอย่างรุนแรงบนพื้น เมื่อเขาตกลงมา แต่พลังลดลง ดังนั้น แม้ว่าเขาจะร่วงลงเล็กน้อย เขาไม่ได้บาดเจ็บเลยดวงตาของเขากลิ้งไปรอบ ๆและสมองของเขา หมุนเป็นวงกลม อยู่ในใจ เขาวิตกว่า ตัวเขาเองอาจจะเป่า อย่างไรก็ตาม หลังจากเตือนตัวเองว่านี่คือโลกที่จอมปลอม เขารู้สึกไม่ค่อยสบายใจ . ปัดฝุ่นตัวเองออก เขาลุกขึ้นยืนและมองไปรอบ ๆถ้ำของอมตะเป็นเรื่องง่ายๆ ที่ไม่น่าจะไปเพิ่มเติมใด ๆที่เรียบง่าย มันมีขนาดใหญ่ แต่เพียงมีเตียงหินเพียงก้อนเดียว แพนงเชิงบนเตียงมีชายวัยกลางคนนี้คือพระเจ้าของยอดที่สี่ของปีศาจอมตะนิกาย เขาเป็นหนึ่งในตัวอย่างของฟ้าก่อน คนที่มีชื่อเสียงทั้งหมดเก้าภูเขา เค่อหยุนไห่ 1ข้างๆเขาคือตะเกียงที่ริบหรี่ลงสดใสสมบูรณ์พร่างถ้ำทั้งอมตะของ ถ้าคุณมองอย่างใกล้ชิดที่คุณจะสามารถที่จะดูว่าไส้ของหลอดไฟ , น่างงงวย , ฟินิกซ์ , หดลงเล็กๆ นั่นมันคือประมาณขนาดของนิ้ว !ตะเกียงน้ํามันไม่ได้ถูกสร้างขึ้นจากทองแดง แต่ ยัง เป็น หดลง มังกรทอง . นี้เป็นมังกรทองจริง ปากเปิดของหนวดลูกคลื่น . มังกรทั้งหมดถูกเปลี่ยนเป็น น้ำมันตะเกียงกับมังกรเป็นโคมไฟและนกฟีนิกซ์เป็นไส้ตะเกียง เป็นวัตถุนี้ถูกเปิดเผยในยุคเหม็ง เฮาก็จะทำให้เกิดความวุ่นวายมากทั่วดินแดนสวรรค์ใต้ แม้มันอาจทำให้ช็อก ท่ามกลางท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว .ชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนเตียงมีหินคุณสมบัติหล่อ มันเป็นที่ชัดเจนว่าเมื่อตอนที่เขาเป็นเด็ก เขาเคยแม้กระทั่งที่มีชีวิตชีวามากขึ้น ตอนนี้สีหน้าของเขา หรือ เขาสวมเสื้อคลุมยาวสีเทา . ปัจจุบันเขาก็มุ่ยเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้ที่เมิ่งเฮ่า" เจ็บมั้ย ? " เขาถามเบาๆเมิ่งเฮ่าลังเลอยู่สักพักแล้วพยักหน้าด้วยความระมัดระวังมาก .เห็นเมิงเฮาตอบสนองทำให้เคอ Yunhe ให้เกรี้ยวกราดหัวเราะร่าเริง . " คุณรู้อะไรเกี่ยวกับความกลัว มีใครอีกมั๊ยที่คุณกลัว ? เลิกดึงพวกนี้มาด้วย" ก็ได้ สำหรับเวลานี้ อย่าไปใกล้สูงสุด 6 และให้รายละเอียดน้อยเกินไป jiusi , เลิกเล่นเลย คุณไม่ได้เป็นเด็กอีกต่อไป ใกล้จะถึงเวลาที่จะหาที่รักและส่งผ่าน daoist เวทมนตร์ของฉัน ที่คุณเคยเข้าใจ เข้าใจมั้ย ? ! ? ! ! ! " ยิ่งพูดเขายิ่งโกรธเขามากกว่า อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามองดูลูกชายของเขา เขาไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจ สายตาของเขาลดลง และความโกรธของเขาผ่าน" ดี " เขากล่าว น้ำเสียงอันแสนอบอุ่นของเขา " ผมต้องการให้คุณแสดงให้เห็นบางส่วนของ daoist เวทมนตร์ที่ฉันส่งให้กับเธอ ไปเถอะ ให้มันออกไปเมิ่งเฮ่ากลืนยาก จริงๆแล้วเขาเป็นกังวลมากในขณะนี้ กังวลว่าเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เท่าที่เขาจำได้ เขาเคยรู้สึกเช่นความประหม่า เมื่อมองไปที่ชายวัยกลางคนตรงหน้าเขา เขาไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าของพ่อตัวเองความทรงจำที่ยังพร่ามัว แต่ยังคงมี" เกิดอะไรขึ้น ? " ถามเก๋ Yunhe มุ่ย ." ฉัน . . . ฉันลืม " ตอบเมิง หาว กายตัวเอง มีจริงๆไม่มีอะไรที่เขาจะทำ เคอ jiusi ความทรงจำจริงๆไม่ได้มี daoist มายากล