“Old man?”I got down on one knee an

“Old man?”

I got down on one knee and extended my hand to help him up. The old man shivered and slowly raised his head. A hint of color returned to his sunken face as he stared at me in surprise: “Youngster…you…why did you come to a place so full of evil?”

I pointed to the emblem on my shoulder, “I’m from Ba Huang City and here to complete a quest. Old man, why are you here?”

The refined old man started to tear up and replied in a trembling voice, “I was a blacksmith from Jiu Li City and came here in search of some rare ores. Who would have thought that when I slipped off the mountain, I would fall into this d*mnable place. I don’t even remember how many years I have been here. I thought I would starve to death but plants started to grow on my body. It supplied nutrients to me so I survived by being a monstrosity. I… instead of staying like this , I would rather die! Child, do you have a sharp sword? Could you do a good deed and please send me on my way?”

I clenched my fist and shook my head, “No. Wait for us to kill the monsters, then I will bring you with me so that you can see daylight once again. Old man, you stay here and wait for a bit.”

The old man widened his eyes, “No! Child, you can’t go deeper. I can feel something horrifying deeper inside. I can feel his edge…You must not go, otherwise you will never return.”

I shook my head, “Don’t worry. We came as a large group and we will certainly remove all the filth. Old man, all you have to do is wait here.”

The old blacksmith nodded then looked at me and said, “I can’t help you much. But your weapons and armor, I can repair them. Even with the passing of many years, my skills shouldn’t have left me.”

“Sure!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คน"มีลงบนเข่า และมือไปช่วยเขาค่าขยาย คน shivered และยกศีรษะของเขาอย่างช้า ๆ คำแนะนำสีกลับไปหน้าจมเขาจ้องไปที่ฉันในความประหลาดใจ: " Youngster...คุณ...ทำไมไม่มานั้นเต็มไปด้วยความชั่วร้ายหรือไม่? "ผมชี้ไปสัญลักษณ์บนไหล่ของฉัน "ฉันมาจาก Ba หวงเมืองและที่นี่ทำเควส เฒ่า ทำไมเป็นคุณที่นี่? "คนบริสุทธิ์เริ่มฉีกขึ้น และตอบกลับในเสียง trembling "ผมเป็นช่างตีเหล็กเมืองลี่แบ และมาที่นี่ค้นหาแร่บางอย่างหายาก ใครจะคิดว่า เมื่อฉันเล็ดรอดออกจากภูเขา ฉันจะตกนี้ d * สถานที่ mnable จำไม่ได้ได้กี่ปีฉันได้ที่นี่ ฉันคิดว่า ฉันจะอดตาย แต่พืชเริ่มเจริญเติบโตในร่างกายของฉัน มันให้สารอาหารกับฉันเพื่อให้ฉันรอดชีวิต โดยมีความเป็น I. .. แทนที่จะอยู่เช่นนี้ ฉันจะค่อนข้างตาย เด็ก มีดาบที่คมชัดไหม สามารถคุณทำหนังสือดี และกรุณาส่งในแบบของฉัน"ฉันกัดกำปั้นของฉัน และจับหัวของฉัน "หมายเลข รอให้เราฆ่ามอนสเตอร์ แล้วฉันจะนำคุณเพื่อให้คุณสามารถดูตามฤดูกาลอีกครั้ง เฒ่า คุณอยู่ที่นี่ และรอบิต"คน widened ตา "ไม่มี เด็ก คุณไม่สามารถไปลึก ฉันสามารถรู้สึกสิ่งที่ horrifying ภายในลึก ฉันสามารถรู้สึกขอบเขา... คุณต้องไม่ไป คุณจะไม่คืนค่า"จับฉันหัว "เถอะ เรามาเป็นกลุ่มใหญ่ และเราจะเอาสิ่งโสโครกทั้งหมดแน่นอน คน ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือรอที่นี่"The old blacksmith nodded then looked at me and said, “I can’t help you much. But your weapons and armor, I can repair them. Even with the passing of many years, my skills shouldn’t have left me.”“Sure!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คนเก่า" ผมได้ลงบนเข่าข้างหนึ่งและขยายมือของฉันที่จะช่วยให้เขาขึ้น ชายชราสั่นและเติบโตช้าหัวของเขา คำใบ้ของสีกลับไปจมใบหน้าของเขาในขณะที่เขาจ้องที่ผมประหลาดใจ "เจ้าหนู ... คุณ ... ทำไมคุณมาถึงสถานที่เต็มไปด้วยความชั่วร้ายหรือไม่" ผมชี้ไปที่สัญลักษณ์บนไหล่ของฉัน "ฉันมาจากบา หวางซิตีและที่นี่เพื่อการแสวงหา ชายชราคนหนึ่งทำไมคุณมาที่นี่? " ชายชรากลั่นเริ่มที่จะฉีกขึ้นและตอบเสียงสั่น "ผมเป็นช่างตีเหล็กจาก Jiu Li ซิตี้และมาที่นี่ในการค้นหาของแร่หายากบาง ใครจะคิดว่าเมื่อผมหลุดออกจากภูเขาผมจะตกอยู่ในนี้ d * สถานที่ mnable ผมจำไม่ได้ว่ากี่ปีฉันได้มาอยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าฉันจะอดตาย แต่พืชเริ่มที่จะเติบโตในร่างกายของฉัน มันจัดจำหน่ายสารอาหารให้กับฉันเพื่อให้ฉันรอดชีวิตมาได้จากการเป็นอสุรกาย ฉัน ... แทนที่จะอยู่เช่นนี้ผมค่อนข้างจะตาย! เด็กคุณมีดาบคม? คุณสามารถทำโฉนดที่ดีและผมกรุณาส่งในทางของฉัน " ฉันกำกำปั้นของฉันและส่ายหัวของฉัน "ฉบับที่ รอที่เราจะฆ่ามอนสเตอร์จากนั้นเราจะนำคุณกับผมเพื่อให้คุณสามารถมองเห็นในเวลากลางวันอีกครั้ง คนเก่าคุณอยู่ที่นี่และรอนิด. " ชายชรากว้างดวงตาของเขา "ไม่! เด็กคุณจะไม่สามารถไปลึก ฉันรู้สึกได้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวภายในลึก ฉันรู้สึกได้ว่าขอบของเขา ... คุณต้องไม่ไปมิฉะนั้นคุณจะไม่กลับมา. " ผมสั่นหัวของฉัน "ไม่ต้องกังวล เรามาเป็นกลุ่มขนาดใหญ่และแน่นอนเราจะลบสิ่งปฏิกูล คนเก่าทั้งหมดที่คุณต้องทำคือการรอที่นี่. " ช่างตีเหล็กเก่าพยักหน้าแล้วมองมาที่ผมและพูดว่า "ผมไม่สามารถช่วยให้คุณมาก แต่อาวุธและชุดเกราะของคุณผมสามารถซ่อมแซมได้ ถึงแม้จะมีการผ่านไปของหลายปีที่ทักษะของฉันไม่ควรจะทิ้งฉัน. " "แน่นอน!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ตาแก่ ? "

ฉันคุกเข่าลงและขยายมือช่วยเขาขึ้นมา ชายชราสั่นศีรษะของเขายกขึ้นอย่างช้าๆ คำใบ้ของสีกลับมาหน้าจมของเขาที่เขาจ้องฉันอย่างประหลาดใจ " เจ้าหนู . . . . . . . . . . . . . . ทำไมคุณถึงมาเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความชั่วร้าย ? "

ฉันชี้ไปที่สัญลักษณ์บนไหล่ของฉัน ฉันมาจากเมืองบาหวางและอยู่ที่นี่เพื่อให้ค้นหา ลุง , ทำไมคุณอยู่ที่นี่ ? "

ชายชราที่บริสุทธิ์เริ่มที่จะฉีกและตอบกลับด้วยเสียงอันสั่นเทา " ข้าเป็นช่างตีเหล็กจากจิ่วลี่ เมือง และมาที่นี่ในการค้นหาของบางอย่างหายาก แร่ ใครจะคิดว่าเมื่อฉันลื่นตกจากภูเขา ข้าจะหลงกล D * mnable สถานที่ ผมจำไม่ได้ว่า กี่ปีฉันได้รับที่นี่ ฉันคิดว่าฉันคงต้องอดตาย แต่พืชเริ่มงอกบนร่างกายของฉันจะให้สารอาหารเพื่อผมรอดมาได้ โดยมีความโหดร้าย ฉัน . . . . . . แทนที่จะอยู่แบบนี้ ฉันขอตายดีกว่า เด็ก , คุณ มี ดาบคมๆ คุณทำดีแล้วโปรดส่งฉันไปตามทางของฉัน ? "

ฉันมุฐิและสั่นหัวของฉัน " ไม่รอให้เราฆ่ามอนสเตอร์ แล้วผมจะพาคุณมาด้วย เพื่อที่คุณจะได้เห็นแสงตะวันอีกครั้ง ตาแก่คุณรออยู่ที่นี่ซักหน่อย "

ชายชราเบิกกว้าง สายตาของเขา " ไม่นะ ! ! ! ! ! เด็ก , คุณไม่สามารถไปลึก ฉันรู้สึกถึงบางอย่างที่น่ากลัวลึกๆข้างใน ผมรู้สึกว่าขอบเขา . . . คุณไม่ต้องไปมิฉะนั้นคุณจะไม่มีทางกลับมา "

ฉันเขย่าหัวฉัน ไม่ต้องเป็นห่วง พวกเรามาเป็นกลุ่มใหญ่ และแน่นอนเราจะเอาความสกปรก ตาแก่ ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือรอที่นี่นะ "

ช่างตีเหล็กชราพยักหน้าแล้วมองที่ผมและพูดว่า " ฉันไม่สามารถช่วยให้คุณมาก แต่อาวุธและชุดเกราะ , ฉันสามารถซ่อมแซมพวกเขา แม้จะผ่านไปหลายปี ฝีมือไม่ควรทิ้งฉันไป "

" แน่นอน ! "