Meng Hao clearly had no intention o

Meng Hao clearly had no intention of evading or dodging. He allowed the old turtle to slam into his shield, after which a huge explosion could be heard along with a miserable shriek. Patriarch Reliance immediately tumbled backward, during which time Meng Hao waved his arm, causing more than a thousand talismans to be hurled out.

These were all talismans personally created by Ke Yunhai. They needed no direction from Meng Hao. All he had to do was throw them out, and they would voluntarily transform into divine abilities and Daoist magic. Up above in the air, more than a thousand statues suddenly appeared, all of which instantly dove down toward Patriarch Reliance.

This barrage of attacks had Patriarch Reliance knocked into a daze. He shot backward relentlessly, his shell on the verge of being shattered, his heart filled with astonishment, as howls of rage emitted from his mouth.

“I surrender! The Patriarch surrenders! … Fudge, you’re such a cheat! I never cheat like this!!”

“I don’t accept surrender!” growled Meng Hao. No matter what was said, he would have his revenge. He waved his hand again, causing another thousand talismans to appear. Bloodcurdling shrieks continued to echo out. Patriarch Reliance trembled as he attempted to flee this way and that. The feeling of frustration in his heart had reached a pinnacle.

“Dammit, DAMMIT!” howled Patriarch Reliance, “Is there a grudge between us?!”

BAM!

Meng Hao produced several hundred more talismans.

“What did I do to piss you off? Huh? Come on, tell me!!” Patriarch Reliance was on the verge of tears. He was incapable of evasion, and could do nothing more than retract his trembling limbs and head into his shell. “I was just born recently, I haven’t even grown up yet. How could I have pissed you off?!?!”

“You haven’t pissed me off,” said Meng Hao. “But that doesn’t mean you won’t piss me off in the future!” He waved his hand again, causing more miserable shrieks to come from Patriarch Reliance.

“Stick your head out of your shell,” commanded Meng Hao, producing another large amassment of talismans and staring at Patriarch Reliance.

“I won’t stick my head out even if you beat me to death! You’re just a big bully! You’re incomparable! You… you’re impossible!!”

“If I don’t bully you now, then you’ll bully me in the future!” said Meng Hao coldly. He produced even more talismans, which he continuously tossed out. Booming filled the air, along with Patriarch Reliance’s miserable shrieks. He retreated more, weeping.

His shell was now almost half destroyed, and his body quivered as if from coldness. His head was pulled back tight inside, as if he really refused to stick it out even if he died.

Meng Hao looked at him, then leaped up onto his shell. He slapped his bag of holding to produce another magical item that Ke Yunhai had made for him. It was a small blade, seemingly dull, but in fact equipped with a fiercely sharp coldness. Meng Hao hefted the blade then squatted down and began to carve some words into Patriarch Reliance’s shell.

“Meng Hao’s turtle!”

After carving the three words, Meng Hao patted the turtle shell, then smiled complacently.

“We’ll call it quits today. It might be difficult for you, but I hope that in the future you’ll remember that you’re MY turtle!”

Patriarch Reliance glared at him, clenching his jaw. He knew that Meng Hao had carved something onto his back, and had long since made an inward determination to pay back this insult.

Meng Hao stamped his foot and flew up into the air, preparing to move on to the 71st level. However, as soon as he flew into the air, he suddenly seemed to think of something. He looked down just in the moment in which Patriarch Reliance stuck his head out of his shell.

Meng Hao suddenly smiled, then subconsciously pulled out a talisman. Frightened, Patriarch Reliance retracted his head as fast as lightning, then howled, “Didn’t you say that we would call it quits today?! You, you, you… you tricked me!!”

Meng Hao’s body flashed and he suddenly appeared directly in front of Patriarch Reliance, who was retracted in his shell. His powerful shield made it so that he wasn’t afraid at all of any sort of sneak attack by the turtle.

“I’ll let you off this time,” said Meng Hao earnestly, “but I’m still trying to decide whether or not to destroy you to get the reward for this level.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมิ่งเฮ่าชัดเจนว่าไม่มีเจตนาหลบได้หรือหลบ . เขาอนุญาติให้เต่าเก่า กระแทกโล่ของเขา ซึ่งหลังจากการระเบิดครั้งใหญ่ที่อาจจะได้ยินพร้อมกับเสียงกรีดร้องอย่างน่าสงสาร ประมุขการเอียงถอยหลังทันที ซึ่งในระหว่างนั้น เมิ่งฮ่าวโบกแขนของเขา ทำให้กว่าพันผ้ายันต์จะโยนออกเหล่านี้ทั้งหมดด้วยตัวเองสร้างผ้ายันต์โดยเค่อหยุนไห่ พวกเขาต้องการไม่มีทิศทางจากเมิ่งเฮ่า ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือโยนพวกเขาออกและพวกเขาจะสมัครใจกลายเป็นความสามารถเลิศ และ daoist มายากล ขึ้นไปในอากาศมากกว่าพันรูปปั้นก็ปรากฏ ซึ่งทั้งหมดได้ทันที ดำลงต่อประมุขอ้างอิงนี้ถูกโจมตีมีประมุขพึ่งล้มลงงง เขายิงไปคืบ , กระดองหมิ่นของการทำลายหัวใจของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจเป็นเสียงหอนของความโกรธที่ออกมาจากปากของเขา" ข้ายอมแพ้แล้ว ! ประมุขยอมจำนน ! . . . . . . . ๆ นายนี่มันโกง ! ไม่เคยโกงแบบนี้ ! "" ผมไม่ยอมแพ้ ! " คำราม เมิ่งฮ่าว ไม่ว่าใครจะพูดอะไร เขาจะได้แก้แค้น เขาโบกมืออีกครั้ง ก่อให้เกิดอีกพันผ้ายันต์ให้ปรากฏ น่ากลัวมากกรีดร้องยังคงสะท้อนออกมา ประมุขพึ่งสั่นสะท้านขณะที่เขาพยายามที่จะหนีด้วยวิธีนี้และ ความรู้สึกของความผิดหวังในจิตใจของเขาได้ถึงจุดสุดยอด ." บ้า บ้า ! " หอนประมุขพึ่ง " มีความแค้นระหว่างเรา ! "ปัง !เมิ่งเฮ่าผลิตหลายร้อยกว่ายันต์" ฉันไปทำอะไรให้เจ้าโกรธ ? หือ ? บอกฉันมาสิ ! " ท่านประมุขพึ่งถูกหมิ่นของน้ำตา เขาไม่สามารถเลี่ยงได้ และไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าถอนของเขาสั่น แขนขาและหัวเป็นเปลือกของเขา " ฉันเพิ่งเกิดเมื่อเร็วๆนี้ ฉันยังไม่โตเลย ทำไมฉันต้องโกรธคุณ ! ? ! "" นายไม่ได้โกรธฉัน " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว " แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณจะไม่ทำให้ฉันหัวเสียในอนาคต ! " เขาโบกมืออีกครั้ง ก่อให้เกิดทุกข์มากขึ้นกรีดร้องมาจากประมุขอ้างอิง" เอาหัวออกจากเปลือกของคุณ " บัญชา เมิ่งฮ่าว ผลิต อื่น amassment ขนาดใหญ่ของผ้ายันต์ และจ้องประมุขอ้างอิง" ผมจะไม่ติดหัวของฉันออกไป ถ้าเธอฆ่าฉันตาย ! คุณก็แค่คนขี้โกง ! คุณที่เปรียบมิได้ ! คุณ . . . คุณ เป็นไปไม่ได้ ! ! "" ถ้าชั้นไม่แกล้งนายแล้วนายจะรังแกฉันในอนาคต " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอย่างเย็นชา เขาผลิตยิ่งผ้ายันต์ซึ่งเขาอย่างต่อเนื่องโยนออกมา เฟื่องฟูที่เต็มไปอากาศพร้อมกับประมุข 10 อนาถกรีดร้อง . เขาล่าถอย , ร้องไห้เปลือกของเขาตอนนี้เกือบจะทำลาย และร่างกายของเขา quivered ถ้าเป็นจากความเย็น ศีรษะของเขาถูกดึงกลับแน่นภายใน เช่น ถ้าเขาปฏิเสธที่จะติดมัน แม้ว่าเขาจะตายเมิ่งฮ่าวมองเขาแล้วกระโดดขึ้นบนเปลือกของเขา เขาตบกระเป๋าเขาถือเพื่อผลิตรายการขลังอีกเค่อหยุนไห่ได้ทำเพื่อเขา มันเป็นใบมีดขนาดเล็กที่ดูเหมือนจะน่าเบื่อ แต่ในความเป็นจริงพร้อมกับความหนาวเย็นอย่างรุนแรง ชาร์ป เมิ่งเฮ่า hefted ดาบแล้วก้มลงไปและเริ่มแกะบางคำเป็นประมุข 10 : เปลือก" เมิ่งเฮ่าเต่า ! "หลังจากสลักคำ เมิ่งฮ่าว patted กระดองเต่า แล้วยิ้ม complacently ." เราจะได้ยกเลิกการสอนในวันนี้ มันอาจจะยากสำหรับคุณ แต่ผมหวังว่า คุณจะจำได้ว่าคุณเต่าของฉัน "ประมุขการถลึงตามองเขา จับขากรรไกรของเขา เขารู้ว่าเมิงเฮาได้แกะสลักบางอย่างลงบนหลังของเขาและมีความยาวตั้งแต่มีกำหนดเข้าด้านในเพื่อจ่ายคืนดูถูกนี้เมิ่งเฮ่ากระทืบ เท้าของเขา และลอย ขึ้น สู่ อากาศ เตรียมที่จะย้ายไปยังระดับ 71 . อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาล่องลอยไปในอากาศ เขาก็เหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง เขาก้มลงมองแค่ในช่วงเวลาที่ท่านพึ่งติดหัวของเขาออกไปจากเปลือกของเขาเมิ่งฮ่าวก็ยิ้ม แล้วเล็งดึงออกเครื่องราง กลัว ประมุขความเชื่อมั่นหด หัวเร็วฟ้าผ่าแล้วหอน " ไม่ได้บอกว่าเราจะเลิกวันนี้ ! เธอ เธอ เธอ . . . . . . . คุณหลอกผม ! "ร่างของเมิ่งเฮ่าประกายและเขาก็ปรากฏตัวขึ้นโดยตรงในด้านหน้าของประมุขหรือที่ถูก retracted ในเปลือกของเขา โล่พลังของเขาทำให้เขาไม่กลัวที่ทั้งหมดของการจัดเรียงของการซุ่มโจมตี โดยเต่า" ผมจะปล่อยคุณไปตอนนี้ , " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอย่างจริงจัง " แต่ฉันยังคงพยายามที่จะตัดสินใจหรือไม่ที่จะทำลายคุณจะได้รับรางวัลสำหรับระดับนี้ " .