The studied fish tend to accumulate

The studied fish tend to accumulate Pb, Mn and to some
extent Cd in gills. Gills are the main route of metal ion exchange
from water [26] as they have very large surface areas
that facilitate rapid diffusion of toxic metals [25]. Therefore, it
is suggested that metals accumulated in gills are mainly
concentrated from water. This is in agreement with the findings of Moore and Ramamoorthy [24]. They reported the
lack of correlation between Pb residues and feeding habits in
aquatic organisms. Similar results for high Pb concentrations
in gills were recorded by Kargin [34], Avenant-Oldewage and
Marx [35], Abu Hilal and Ismail [37] and Qadir and Malik [26].
Also, Eisler [30] reported that fish's hard tissues had consistently
higher accumulations of Mn than soft tissues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลาศึกษามีแนวโน้มที่จะ สะสม Pb, Mn และบางกรณีซีดีเหงือก เหงือกมีเส้นทางหลักของการแลกเปลี่ยนไอออนโลหะจากน้ำ [26] มีพื้นที่ผิวมากที่ช่วยการแพร่อย่างรวดเร็วของโลหะที่เป็นพิษ [25] ดังนั้น มันแนะนำว่า โลหะที่สะสมในเหงือกเป็นส่วนใหญ่เข้มข้นจากน้ำ นี่คือข้อตกลงผลการวิจัยของมัวร์และ Ramamoorthy [24] เขารายงานการขาดความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณกาก Pb และนิสัยในการให้อาหารสิ่งมีชีวิต ผลที่คล้ายกันสำหรับความเข้มข้นสูงของ Pbในเหงือกถูกบันทึก โดย Kargin [34], Avenant Oldewage และมาร์กซ์ [35], อบูฟุตบอลฮิลาล และอิสมาอิล [37] และมีความสามารถ และมาลิก [26]เอส [30] รายงานว่า เนื้อเยื่อของปลายากมีอย่างต่อเนื่องจุลินทรีย์ของ Mn สูงกว่าเนื้อเยื่ออ่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลาที่ศึกษามีแนวโน้มที่จะเกิดการสะสมตะกั่วแมงกานีสและบาง
Cd ขอบเขตในเหงือก เหงือกเป็นเส้นทางหลักของการแลกเปลี่ยนไอออนโลหะ
จากน้ำ [26] ที่พวกเขามีพื้นที่ผิวขนาดใหญ่มาก
ที่อำนวยความสะดวกการแพร่กระจายอย่างรวดเร็วของโลหะที่เป็นพิษ [25] ดังนั้นจึง
แนะนำว่าโลหะที่สะสมในเหงือกส่วนใหญ่จะ
มีความเข้มข้นจากน้ำ นี้อยู่ในข้อตกลงกับผลการวิจัยของมัวร์และ Ramamoorthy ม [24] พวกเขารายงาน
ขาดความสัมพันธ์ระหว่างตกค้าง Pb และนิสัยการกินอาหารใน
ชีวิตในน้ำ ผลที่คล้ายกันสำหรับความเข้มข้นของตะกั่วสูง
ในเหงือกถูกบันทึกโดย Kargin [34], Avenant-Oldewage และ
มาร์กซ์ [35], อาบูลฮิลาลและอิสมาอิล [37] และกอดีร์และมาลิก [26].
นอกจากนี้ Eisler [30] รายงานว่าปลายาก เนื้อเยื่อมีอย่างต่อเนื่อง
สะสมที่สูงขึ้นของ Mn กว่าเนื้อเยื่ออ่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้ปลามักจะสะสมตะกั่ว , แมงกานีส และบางซีดีในขอบเขตเหงือกปลา เหงือกเป็นเส้นทางหลักของการแลกเปลี่ยนไอออนโลหะจากน้ำ [ 26 ] ตามที่พวกเขามีพื้นที่ผิวมากที่อำนวยความสะดวกในการแพร่กระจายอย่างรวดเร็วของพิษโลหะ [ 25 ] ดังนั้นพบว่ามีการสะสมของโลหะในเหงือก เป็นส่วนใหญ่เข้มข้นจากน้ำ นี้สอดคล้องกับผลการวิจัยของ มัวร์ และ ramamoorthy [ 24 ] พวกเขารายงานไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างเศษตะกั่ว และอุปนิสัยในสัตว์น้ำ ผลที่คล้ายกันสำหรับความเข้มข้นตะกั่วสูงในเหงือกที่ถูกบันทึกไว้โดย kargin [ 34 ] , avenant oldewage และมาร์กซ์ [ 35 ] , และ [ 37 ] Hilal อาบู อิส และ มาลิค และ qadir [ 26 ]นอกจากนี้ eisler [ 30 ] รายงานว่า ปลาแข็งเนื้อเยื่อได้อย่างต่อเนื่องการสะสมแมงกานีสที่สูงกว่าเนื้อเยื่ออ่อน