云澈的度慢了下来，向那块巨石靠近，在近到十步之遥时，巨石之后，一道灰白

云澈的度慢了下来，向那块巨石靠近，在近到十步之遥时，巨石之后，一道灰白色的人影骤然冲出，全身玄力爆，一把寒光闪闪的长剑直刺云澈而至，伴着一声盈.满刻骨恨意的怒吼：“神凰狗贼受死！！”

当先冲出的那人，便是这十七人中的最强者。但只有灵玄境七级的玄力，又怎么可能对云澈造成哪怕丁点的威胁。他脚下未动，虚空一掌向刺向他的人影挥去……而也是这一瞬间，他看清了那个人的面孔，顿时脸色一变，极力将已堪堪释放出的玄力收回，同时手臂一伸，将要冲上去的天下第一挡住：“不要动手！！”

虽然云澈这一掌只是随意挥出，而且在刚才收回了过九成玄力，但他如今的玄力何其霸道，纵然只是对他而言不堪一提的一丝，也绝非对面之人所能轻易承受。他手中的长剑一瞬间崩裂脱手，整个人也倒翻回去，狠狠的撞在了后方的大石之后……他脸色一白，瘫坐在地，全身痛苦的剧烈抽搐，但眼神中的坚毅和恨意，却是丝毫未减。

“导师！！”

“司空导师！！”

巨石后本要趁机围攻过来的人全部大惊失色，围到了那人的身边，惊慌的查看着他的伤势。云澈向前几步，看着那个被自己轰倒在地的身影：“司空……师兄？”

眼前的人，和他记忆中的有了巨大的不同。他潇洒的长不见了，变成了散乱的短，身上的衣袍没有了半点的华贵，而是布满了破损，和道道或深或浅的血痕。记忆中光洁如玉的面孔……此时却是刻印着一道又一道触目惊心的伤疤……有一道，险些触及到了他的眼睛。

他的眼神，更是和以前有了天翻地覆的变化……失却了温和，凶恶的如同绝望的豺狼。

但他的轮廓……却分明是那个在他初入苍风玄府时向他施以援手，给了他诸多指引的司空渡！

在一声“司空师兄”喊出口时，那人的眼眸也看向了他，顿时，他全身一僵，视线长时间的定格，瞳孔，更是在一瞬间剧烈放大：“云……云澈？”

“云澈”这个名字，也让围着他的所有人都转向了云澈，一脸呆滞的看着他。

“司空师兄刚才喊他……云澈？哪……哪个云澈？”

“他……他和玄府画像里的那个云澈长的好像……不，是一模一样！”

“不可能！云澈早在三年前就已经死了，怎么可能是他！而且他身上还穿着……额？那好像……不是凤凰？”一个青年人看着云澈胸前所纹的金乌图案低喃道。

云澈入了妖皇一族，又是新婚不足一月，穿着上基本都印着金乌和火焰图案。这也是为什么他会遭到这些人的伏击……因为远远看去，他们模糊的看到了云澈身上的金色大鸟和金色火焰，以为那是纹着凤凰和凤凰之炎。

云澈快来到司空渡面前，急切道：“司空师兄，是我！你们肯定都以为我三年前就已经死了……但我又活着回来了！当初在苍风玄府，是你带着我去了天兵阁，看着我选择了霸王重剑！也是你带我去了太玄殿和内府……当年我欲去焚天门，也是你为我指引的方位！”

云澈的话，让司空渡的眼神剧烈颤荡，他一把抓住云澈手臂，激动的全身颤抖：“云澈……真的是你……你没有死……你竟然没有死！”

“对！我没有死！”云澈用力点头：“司空师兄，到底生了什么事？新月城怎么了？你不是在新月玄府任导师么，又怎么会变成现在这个样子？到底生了什么事……快告诉我！”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Che ยุน-ถึงช้าลง เข้าถึงหิน เมื่อในปิด ไปสิบก้าว หลัง จาก Boulder ระเบิดร่างกายสีดำ เทาขาวรูปเส้นประก็ออก ดาบเงาเจาะเย็น Yun Che มีส่วนเกินด้วยความเกลียดชังฝังลึกของเสียงคำราม: "ตายขโมยสุนัขฟีนิกซ์พระเจ้า!! ” จากคน เป็นแข็งแกร่งจาก 17 คน แต่เพียงวิญญาณชิจิฮยอน กองกำลังลึกลับ สิ่งอาจทำให้คุกคามน้อยยุน Che เขาก็ไม่ย้าย และโมฆะปาล์มไปแทงเขาไม่ดื่ม...... และช่วงเวลานี้ เขาเห็นชายหน้า ก็เผชิญการเปลี่ยนแปลง พยายามที่จะมีการกู้คืนเกี่ยวกับการปล่อยแรงลึกลับและแขนยืด จะขึ้นบล็อกแรก: "อย่าทำ!! ” Yun Che จังหวะนี้เพียงสวิง และนำกลับ 90% สีดำ แต่เขาเป็นตอนนี้จึงมีการปรับอากาศดำ แม้เพียงให้เขาใช้เวลา คนตรงข้ามไม่สามารถแบกได้อย่างง่ายดาย ความเมตตาในการกำจัดของดาบในมือครู่ หันกลับ หลังมากตีด้านหลังของหินขนาดใหญ่...คน... ใบหน้าของเขาเป็นสีขาว และ slumped พื้น ทั้งหมดทุกข์ทรมาน ชักรุนแรง แต่ความมุ่งมั่น และความเกลียดชังในสายตา แต่ก็ไม่น้อย "โค้ช!! ” "สังเกตปรึกษา!! ” ก้อนหินของมาล้อมซีดหลังจากที่ทุก รวบรวมรอบคน มุมมองของความตื่นตระหนกของการบาดเจ็บของเขา Yun Che ส่งต่อขั้นตอน ดูที่โยนไปพื้น โดยรูปของพวกเขา: "ความเชื่อมั่น...... ผู้สูงอายุ ” ผู้ชายหน้า และเขามีจำนวนมากของความทรงจำที่แตกต่างกัน เขาหล่อยาวไป กลายเป็นสั้นยุ่ง เสื้อคลุมของเขาโดยไม่หรูหรา นิด แต่เต็มไปด้วยความเสียหาย และถนน หรือลึก หรือตื้นเลือด เรียบเป็นหน้าหยกในหน่วยความจำอยู่อาศัย...... มันถูกประทับ ด้วยรอยแผลเป็นที่น่าสยดสยอง...... มีเกือบสัมผัสดวงตาของเขา ตา ใช้เป็น การเปลี่ยนแปลงใหญ่...... หมาป่าระดับปานกลาง รุนแรงสูญหายเช่นความสิ้นหวัง แต่โพรไฟล์ของเขา...... ชัดเจนคือเมื่อเขาแรกเข้าร่วมเหงื่อ Sofu เกื้อช่วยเขา และให้เขาดูเชื่อมั่นแนวทางมากมาย ในเสียงดัง "พี่น้อง sikong TU" เมื่อคุณโทรออก ชายตาดูเขา ก็ เขาแข็งร่างกาย แช่แข็งเป็นเวลานาน ตา นักเป็นซูมอย่างมากยิ่งในแฟลช: "เมฆ...... Che ยุน ” ชื่อ "Yun Che" และปล่อยให้คนรอบข้างเขาหันไปยุ Che ดูหมองคล้ำเขาใบหน้า "พี่ Sikong TU เรียก...... Che ยุน อะไรนะ Che ยุน ” "เขา...... เขาและเหงื่อใน Che ยืนยาว...... ไม่ อย่างแน่นอน ” "ตาย" Che ยุนจะตายก่อนที่เป็นสามปีที่แล้ว วิธีสามารถเขา และเขายังสวม...... จำนวนเงิน ที่ดูเหมือนว่า...... ฟีนิกซ์ไม่ได้ "เป็นชายหนุ่มที่ดูอู่ Che ยันเส้นเลือดหน้าอกมีลายถนน whispers Che ยุนลงในครอบครัวของราชาปีศาจและแต่งงานน้อยกว่าเดือน สวมพื้นฐานการพิมพ์แบบสีดำ และทองเปลว เป็นเหตุผลที่เขาถูกซุ่มโจมตี โดยคนเหล่านี้...... เท่าที่เห็นจากระยะไกล พวกเขาเห็นยุน Che เลือนบนนกทอง และเปลวไฟทอง คิดว่า มันเป็นรูปแบบของการอักเสบของฟีนิกซ์และฟีนิกซ์ Che ยุนมาความเชื่อมั่นหน้า du กระหาย: "สังเกตอาวุโส ก็ฉัน สามปีที่ผ่านมา คุณคิดว่า ผมตาย...... แต่ผมมีชีวิตกลับมาอีกครั้ง ได้เหงื่อ Sofu คุณกลับมาจากบริษัทดีเยี่ยมของ GE ดูผมเอา EPEE ของกลั่นแกล้ง คุณพาผมไปบ้านของไทซวนและบ้าน...... เมื่อต้องการเขียนประตู และคุณต้องแสดงที่ตั้ง ” Yun Che สังเกตได้ ด้วยตากระพืออย่างรุนแรงชิงช้า เขาคว้าแขน Yun Che สั่นขึ้ง: "Yun Che...... จริง ๆ คุณ...... คุณไม่ได้ตาย...... คุณไม่ตาย ” "ใช่" ฉันไม่ตาย "ยุน Che nods: " สังเกตพี่น้อง เกิดอะไรขึ้น เครสเซนต์ซิตี้อะไร ไม่เครสเหงื่อใด ๆ ของอาจารย์ของคุณ วิธีการเป็นเช่นนี้ สิ่งที่เกิดขึ้น...... เพียงบอกฉัน ”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนซอล ) ชะลอตัวลงจากก้อนหินขนาดใหญ่ใกล้ใกล้จะถึงสิบก้าวหินหลังหนึ่งเมื่อเห็นร่างสีขาวเทาก็วิ่งออกมาจากร่างกายของฮยอนแรงระเบิดเป็นประกายดาบแทงตรงซอยเย็นเมฆมาเต็มเต็ม . . . . . . . มาด้วยเสียงตะโกนของความเกลียดชังที่หยั่งรากลึก " พระเจ้าหวงหมาโจรตาย ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "มันวิ่งออกมาจากผู้ชายคนนั้นเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในสิบเจ็ด แต่ฮุนฮุนเจ็ดสิ่งแวดล้อมระดับจิตวิญญาณและพลังของเมฆจะก่อให้เกิดภัยคุกคามใดๆชอล เท้าของเขาไม่ได้ถูกย้ายไปยังความมือแทงร่างของเขาหายไป . . . . . . . . . . . . . . และเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่เขาเห็นหน้าของชายก็สีหน้าเปลี่ยนไปและพยายามจะสามารถปล่อยกู้กลุ่มฮุนแรงและแขนของเขาจะต้องไปอยู่ในโลกว่า " ไม่ไป ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "กล่องสุ่มนี้แม้ว่าเมฆของฮีชอลในตอนนี้ไปและกลับเก้า成玄力มาก่อนแต่ตอนนี้เขาคือฮยอนแรงเกินไปสำหรับเขามากแม้เพียงเล็กน้อยที่พวกเขาจะไม่ตรงข้ามกับผู้ที่สามารถทนต่อ เขาอยู่ในมือของดาบแตกออกทันทีทั้งยังเอียงไปด้านหลังให้กระแทกกับหินแล้ว . . . . . . . . . . . . . . หน้าเขาขาวทรุดตัวลงอย่างเจ็บปวดร่างกายกระตุกรุนแรงแต่ในสายตาของความเพียรและเกลียดแต่ไม่ลดลง" อาจารย์ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "" อาจารย์ติวเตอร์ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "หินนี้จะได้มีโอกาสมาล้อมคนทั้งหมดของเขารอบๆข้างนั้นดูตกใจกับอาการบาดเจ็บของเขา เมฆที่ฮีชอลก้าวออกมามองคนที่โดนระเบิดตัวเองลงบนเงาของ " อาจารย์ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " พี่ ? ? ? ? ? ? ?สายตาของคนและที่เขาจำได้มีความแตกต่างกันมาก เขาไม่เจอนานหล่อกลายเป็นผมสั้นใส่เสื้อไม่ต้องหรูหราแต่เต็มไปด้วยการแตกและเลือดมากหรือลึกหรือตื้น ในความทรงจำที่ใบหน้าเนียนใสเหมือนหยก . . . . . . . . . . . . . . ตอนนี้เป็นภาพที่น่าตกใจมีแผลเป็น . . . . . . . . . . . . . . มันเป็นวิธีที่เกือบจะสัมผัสได้ว่าดวงตาของเขาสายตาของเขามากขึ้นและมีการเปลี่ยนแปลง . . . . . . . . . . . . . . อย่างอ่อนโยนเหมือนหมาป่าที่ดุร้าย .แต่เค้า . . . . . . . . . . . . . . มันชัดเจนว่าเขาเขียวที่เพิ่งเข้าวังกับเขาเมื่อลมฮยอนช่วยเหลือให้คำแนะนำเขาข้ามเขามาก ! ! ! ! ! ! !ใน " เจ้านายพี่ " เสียงตะโกนของการส่งออกที่ยังมองไปที่ดวงตาของคนที่เขาทันทีเขารู้สึกว่าร่างกายของเขาแข็งทื่อสายตาเวลาเฟรมที่ม่านตาขยายมากขึ้นในช่วงเวลาที่รุนแรง : " เมฆ . . . . . . . . . . . . . . ยุนชอล " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ?" ยุนชอล " ชื่อนี้ก็ทำให้ทุกคนรอบตัวเขากลายเป็นเมฆฮีชอลหน้านิ่งมองไปที่เขา" อาจารย์เขาเรียกเขา . . . . . . . . . . . . . . ยุนซอล ? ? ? ? ? ? ? ซึ่ง . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ยุนชอลที่ ? ? ? ? ? ? ?" เขา . . . . . . . . . . . . . . เขาและฮยอนจังในรูปที่ยุนชอลดูเหมือนจะยาว . . . . . . . . . . . . . . ไม่เหมือน " " " " " " " ! ! ! ! ! ! !" เป็นไปไม่ได้ ! ! ! ! ! ! ! ฮีชอลสามเมฆในช่วงต้นปีมาแล้วที่เขาอาจจะตายได้ยังไง ! ! ! ! ! ! ! และเขาก็ใส่ . . . . . . . . . . . . . . ปริมาณ ? ? ? ? ? ? ? มันดูเหมือน . . . . . . . . . . . . . . ไม่ใช่วิหคเพลิง " " " " " " " ? ? ? ? ? ? ? ชายหนุ่มมองไปที่เมฆโดยรูปแบบของลวดลายที่หน้าอกซอลวูกระซิบฮีชอลเข้าไปในกลุ่มเมฆปีศาจจักรพรรดิและเป็นคู่แต่งงานใหม่บนพื้นฐานที่ไม่เพียงพอมกราคมใส่ปลาทองและพิมพ์ด้วยรูปแบบเปลวไฟ นั่นคือเหตุผลที่เขาจะได้รับการซุ่มโจมตีของคนเหล่านี้ . . . . . . . . . . . . . . เพราะเมื่อมองจากที่ไกลๆก็เห็นเมฆแบบฮีชอลใส่นกไฟสีทองและสีทองและคิดว่ามันเป็นลายวิหคเพลิงฟินิกซ์และโรคไขข้ออักเสบยุนชอลต่อหน้าอาจารย์มาเร็วไปที่จะกล่าวว่า " เขาเป็นพี่ชายฉัน ! ! ! ! ! ! ! คุณคงคิดว่าฉันสามปีก่อนที่เขาจะตาย . . . . . . . . . . . . . . แต่ผมรอดกลับมา ! ! ! ! ! ! ! เมื่ออยู่ในบ้านฉาง - ลม , คุณเอาทหารไปยืนดูผมเลือกขุนดาบ ! ! ! ! ! ! ! คุณพาฉันมาเกินความสามารถผมยังพระนิเวศและในรัฐบาล . . . . . . . . . . . . . . เมื่อฉันต้องการที่จะเผาในวันและยังให้คุณแสดงให้ฉันในทิศทางของ " " " " " " " ! ! ! ! ! ! !ยุนชอลพูดให้เขาข้ามตากระตุกอย่างรุนแรงทำให้เขาคว้าแขนยุนชอลตื่นเต้นตัวสั่น : เมฆ " ฮีชอล . . . . . . . . . . . . . . เป็นเจ้าจริงๆ . . . . . . . . . . . . . . คุณไม่ต้องตาย . . . . . . . . . . . . . . คุณไม่ได้ตาย ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "" ใช่ ! ! ! ! ! ! ! ฉันยังไม่อยากตาย ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " เมฆพยักหน้า " พี่ฮีชอลบังคับให้เขามันเกิดอะไรขึ้น ? ? ? ? ? ? ? มูนมีอะไรใหม่ ? ? ? ? ? ? ? คุณไม่ได้อยู่ในจังหวัดเป็นพี่เลี้ยงเสี้ยวฮยอน ? ทำไมเป็นแบบนี้ ? ? ? ? ? ? ? มันเกิดอะไรขึ้น . . . . . . . . . . . . . . บอกมาเร็ว ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "