他在一个夜虫渐渐停止鸣叫的清晨醒来，露珠还带着冰凉的芬芳，森林还在沉睡

เขากลับค่าในการคืนแมลงหยุดเขาน้ำค้างตอนเช้า และ มีกลิ่น หอมเย็น ป่าหลับยัง หมอกยังคงร่วมหมอนสน ทะเลลึก ไกลหายใจ มูนเลียลิ้น และลิ้มรสชาติของสารตกค้างคืน
เขากลับขึ้นในตอนเช้า ลากล่าวว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบ ๆ
เขารู้ว่าที่เมื่อฝาก ตัวสุดท้ายสีม่วงครบ หนักอยู่บนมอสเปียก และนุ่ม

เขาเอาโบว์ของฮันเตอร์ ซ่อนตัวจั๊กจั่น ฮาร์ปเป็นนักร้อง หรือหมึกของกวี
เขานำเลื่อนโบราณ และราสเบอร์รี่สด และ avocadosเขายังรับช่อเชอร์รี่สีแดงเข้มในสาขา
กับครัวซองต์และ Heimila เขาทำเกลือ เขาเอาบอลลูนน้ำ ด้วยมีดเงิน
เขาออกจากหัวใจ

ยังอายุน้อยมากเมื่อเขา วัดดำ Hu Zha เป็นยากมาก พวกเขากล่าวว่า ตาของเขามันเหมือนดาวในคืนท้องฟ้า หมุนบางครั้งในทางช้างเผือกตน ขนตาเช่นม่านของคืน ในความลับและความต้องการ
เขามีชีพจรอ่อน และพร้อมที่จะทำให้กล้ามเนื้อ กลิ่นฮอร์โมน และตอนกลางวันร้อนแดดหินเหมือนกันมาก
วาดแขนโบว์ว่าจับคู่ฟ้าผ่า แต่หน้าอกกว้างของเขาถูกสาบ เงียบสงบ และเขียว
กล่าวกันว่า เขาถูกเช่นดาบปกคลุมไป ด้วยน้ำผึ้ง เขาโดยอัตโนมัติสามารถช่วยแม้แต่ปีศาจไม่รู้สึกคอ
เขาเป็นที่สุดในช่วงเช้า ตื่นขึ้นมาจากป่าในป่า

มีคืนเช่นกลางคืน กลางคืนไม่หนา มีกำมืองดงาม คนแสงไฟ บิดเป็นคุ้นเคย คนลิ้นเลียคาวหวานของเหลว จมูกเซ็ทหวาน unspeakably
ฟ้าร้องดังระหว่างวัน แต่ฝนจะตกไม่
ฝน stirs ขึ้นและท่อน้ำร้อน

คนมีแล้วรอเขากลับชอบมากเวลารอเขาจากป่าที่ค่ำเมื่อคืนลาเดนกับเหยื่อ
คนจะเก็บสิ่งของอย่างระมัดระวัง ทาสีฝุ่นเป็นประจำ จะมีรองเท้าของเขาตีเทียนทุกปี
ได้มากกว่าคนหนุ่มสาวต้องไปหาเขา ต้องการคนเขา ป่าจำกัด
คน ไม่ชอบคุณและเขา และเฉพาะ เขา คุณไม่ได้
เขาในปากของผู้คน เพิ่มขึ้นเป็นตำนาน และ reminiscing เช่นของสมุดหน้าเหลือง มีกลิ่นหอมของน้ำ

แต่เขากลับไม่
เขาเก่า เขาไม่จอนเข้ม ตาของเขาจะไม่กระพริบแขนของเขาจะยังดึงโบว์ เขาสามารถกอดซ้ายเหนื่อย
แฟลชหลายปีที่ผ่านมาในฝนหนัก มันเล็ดรอดจากร่างกายของเขา และไม่เคยกู้
เขานั่งบนแม่น้ำเหลือง ยกขนาดเล็กบินเครื่องบินค่าใช้จ่ายในการ
ความมึนงงของเขา ได้ครั้งเดียว moth ในป่า ในตอนเช้ามืดแสง กับดิวดรอพในสาขา เดินทางสู่ดอกไม้หอม
เขาจัดออกมือ และครอบคลุมดวงตาของเธอเปียก

他在一个夜虫渐渐停止鸣叫的清晨醒来，露珠还带着冰凉的芬芳，森林还在沉睡，雾气依然枕着松木的肩膀，大海在遥远的地方低沉的呼吸着。月亮舔着舌头，品尝着残留的夜的余味。
他在这样的清晨醒来，对周围的一切说了再见。
他知道，离开的时候，那最后一枚紫红色的浆果，沉甸甸地落到了潮湿柔软的青苔上。

他带了猎人的弓，隐匿者的蝉翼，歌者的竖琴，还有诗人的墨水。
他带了古老的卷轴和新鲜的覆盆子还有鳄梨，他还在树枝上摘了一捧深红色的樱桃。
他带了羊角面包和黑米拉盐粒，他带了水囊还有银质的小刀。
他留下了自己的心。

他离开的时候还很年轻。鬓角漆黑，胡楂很硬。他们说他眼睛里的光亮像是夜空的星辰，偶尔旋转成迷蒙的银河，睫毛如同一把夜的帷幕，笼罩着秘密和欲望。
他有年轻的脉搏和蠢蠢欲动的肌肉，荷尔蒙的气味和正午被阳光晒烫的岩石很像。
他挽弓的手臂仿佛拥抱着一把闪电，但他宽阔的胸膛里却是一湖宁静的翠绿。
人们传说他像一把涂满蜂蜜的宝剑，能让最冷酷的魔鬼自动送上他的喉咙。
他终于在这样的一个清晨，从森林里醒来，走向另外一片森林。

那里的夜晚不像夜晚，没有浓稠的黑夜，却有斑斓的鬼火，人们对那些光那些火，那些扭动的潋滟习以为常，人们的舌尖舔舐着腥甜的液体，鼻子里呼吸着无法形容的香。
那里的白天雷声轰鸣，却不会下雨。
那里的雨水暴戾，而且滚烫。

人们一直在等待他的归来，像无数次黄昏时等待他从森林里满载猎物而归时一样。
人们将他的物品仔细地保管，定期拂去上面的灰尘，还将他那双靴子每年都打一次蜡。
还有更多的年轻人想要去寻找他，想要和他一样，前往另外一片目眩神迷的森林。
但人们都说，你们和他不一样，只有他行，你们不行。
他在人们的嘴里，渐渐变成了传说和追忆，如同箱子里泛黄的书页，有着潮水的气味。

但他一直都没有归来。
他老去了，他的鬓角不再漆黑，他的眸子不再闪烁，他的手臂也再也拉不满弓弦，他能拥抱的只剩下疲惫。
闪电在很多年前的一场大雨里，就从他的身体里溜走了，他再也没有找回过。
他坐在昏黄的江边上，抬起头一架小小的飞机飞过。
他恍惚中觉得，那是曾经森林里的一只飞蛾，在昏暗的清晨光线里，从带着露水的枝丫上，飞向一片芬芳馥郁的花丛。
他伸出手，捂住了潮湿的眼睛。

เขาเป็นหนึ่งในแมลงกลางคืนเริ่มหยุดร้องตื่นขึ้นมาในยามเช้าน้ำค้างยังพากลิ่นหอมเย็นของป่ายังคงหลับใหลหมอกยังคงหัวไหล่ของไม้สนทะเลในสถานที่ห่างไกลลึกหายใจ ดวงจันทร์เลียลิ้นชิมรสชาติตกค้างคืน ฮ่าเขาในตอนเช้าแบบนี้กับทุกอย่างรอบตัวกล่าวคำอำลา ฮ่าเขารู้ว่าจากไปในที่สุดเหรียญสีม่วงเบอร์รี่หนักตกอยู่บนมอสชื้นนุ่ม ฮ่าๆเขาเอาธนูของนักล่าผู้ปกปิดได้ดีพิณกวีนักร้องและหมึก ' เขาเอาคัมภีร์โบราณและราสเบอร์รี่สดและอะโวคาโดเขายังคงเลือกหยิบกิ่งไม้สีแดงเชอร์รี่ ' เขาเอาครัวซองดำข้าวเกลือและดึงเขาเอาน้ำถุงมีมีดสีเงิน - เขาทิ้งหัวใจของตัวเอง ฮ่าเขาจากไปยังเด็กมาก จอนมืดที่ปกคลุมด้วยขนแปรงแข็งมาก พวกเขาบอกว่าเขาประกายตาเหมือนดาวบางครั้งหมุนเป็นหมอกทางช้างเผือกขนตาเหมือนเอาม่านราตรีปกคลุมความลับและความปรารถนา * เขามีหนุ่มชีพจรและการกระทำของกล้ามเนื้อฮอร์โมนและเที่ยงวันแดดร้อนกลิ่นถูกหินเหมือน ' เขาเอาธนูแขนเหมือนกอดให้ฟ้าผ่าแต่หน้าอกกว้างของเขาเป็นหนึ่งในทะเลสาบที่เงียบสงบของสีเขียว *มันมีข่าวลือว่าเขาเหมือนเอาดาบเคลือบด้วยน้ำผึ้งให้สดใสที่สุดของปีศาจบนคอของเขาโดยอัตโนมัติส่ง ฮ่าในที่สุดเขาก็เหมือนตอนเช้าตื่นขึ้นมาจากป่าไปอีกป่า ฮ่าๆมีคืนไม่คืนของคืนไม่ข้นแต่สีสันของขมวดกับคนที่ผู้ที่บิดของแสงไฟการใช้ปลายลิ้นเลียคาวหวานของคนของเหลวในจมูกหายใจหอมมากๆ * มีวันฟ้าร้องแต่ไม่มีฝน * มีความรุนแรงของฝนและร้อน ฮ่าๆคนรอคอยการกลับมาของเขาเหมือนหลายครั้งที่มืดรอจากป่าเขาเต็มไปด้วยเหยื่อและกลับมาเหมือนเมื่อ * คนที่จะดูแลสินค้าของเขาให้ดีหมั่นสะบัดฝุ่นจะรองเท้าของเขาตีเทียนทุกทุกปี รายละเอียดเพิ่มเติมของหนุ่มต้องการหาเขาต้องการและเขาชอบไปอีกชิ้นตาป่า * แต่หลายคนบอกว่าคุณไม่เหมือนเขาเขาเท่านั้นคุณไม่ทำ ฮ่าเขาในปากมนุษย์ที่กลายเป็นตำนานและความทรงจำเหมือนกล่องหน้าสีเหลืองมีกลิ่นของน้ำ ฮ่าๆแต่เขาก็ไม่ได้กลับมา อิอิเขาแก่ไปที่ขมับของเขาไม่มืดดวงตาของเขาไม่กระพริบแขนของเขาก็จะไม่ดึงโบว์สายเขาสามารถโอบกอดเพียงเหนื่อย ' สายฟ้าเมื่อหลายปีก่อนจากฝนตกหนักในร่างกายของเขาจะหายไปในเขาไม่เคยพบมาก่อน ฮ่าเขานั่งอยู่ริมแม่น้ำสีเหลืองบนยกหัวเครื่องบินเล็กเครื่องบินบินผ่าน ฮ่าเขาง่วนในคิดว่านั่นคือเมื่อป่าผีเสื้อกลางคืนในที่มืดแสงในตอนเช้าจากน้ำค้างบนกิ่งบินชิ้นของหอมดอกไม้ ฮ่าเขายื่นมือของเขาเปียกตา *